ผ่านมา 5 ปีเหมือนไปไม่ถึงไหน

หมวดหมู่ของบล็อก: 

    ผมลาออกจากงานมาได้ 5 ปีแล้ว ความจริงผมก็ได้ทำอะไรให้กับที่ดินของผมไปเยอะพอสมควร แต่ดูเหมือนไม่เป็นชิ้นเป็นอัน แต่ก็สามารถเป็นแหล่งอาหารที่นำมาเป็นอาหารโดยไม่ต้องซื้อ นำมาแบ่งปันเพื่อนบ้านญาติพี่น้องได้สบายๆ นั่นคือพื้นที่รอบๆบ้าน  แต่สำหรับสวนผสมที่ผมทำได้มาประมาณ 2 ปี นับจากบล็อกนี้ ถึงตอนนี้ถ้ามองเป็นแหล่งอาหาร ก็เป็นที่พึ่งได้สบายๆ เหมือนกับรอบๆ บ้าน แต่ก็ยังไม่ได้ดั่งใจต้องการ เนื่องจากสาเหตุอะไรๆ หลายๆ อย่าง ไม่ว่าจะเป็นงานทางคอมพิวเตอร์ที่ต้องเดินทางไปต่างจังหวัดครั้งละหลายๆ วัน ฝนตกติดต่อกันหลายวัน  เมื่อหมดงานทางด้านคอมพิวเตอร์ และฝนหยุดตก ผมก็ต้องรีบสานฝันของผมต่อ นั่นก็คือการปลูกผัก ที่เป็นแหล่งอาหาร พอที่จะแบ่งปัน และที่สำคัญมันต้องพอขายได้บ้าง เพื่อเป็นรายได้เสริมจากยาพารา เพราะจะพึ่งยางพาราอย่างเดียวค่อนข้างเสี่ยง

    ฝนหยุดตกมา 6 วันงานหลักคือกรีดยาง งานเสริมคือเตรียมแปลงปลูกผัก คืออย่างที่บอกว่าอยากมีผักอินทรีย์ไว้กินเองเยอะๆ ให้พอแบ่งปัน และพอที่จะขายเป็นรายได้เสริมบ้าง ที่ตรงนี้เมื่อก่อนคือพื้นที่ที่แบ่งไว้ปลูกข้าว แต่ปลูกปีละครั้งคงไม่เกิดประโยชน์เท่าที่ควร จึงคิดที่จะเอามาปลูกผัก วันก่อนมีรถไถมาแถวบ้านก็เลยว่าจ้างให้มาไถยกร่องให้ และคิดที่จะปลูกตามร่องที่รถไถยกไว้ให้ แต่ทำใจไม่ได้ครับที่ร่องผักมันคด ผมเองก็ไม่ใช่คนเจ้าระเบียบอะไร ข้าวของก็เพ่นพ่านไม่ค่อยเก็บให้เป็นระเบียบ แต่ไม่รู้ทำไมถ้าทำร่องผักแบบไม่เรียบร้อยนี่ผมยอมไม่ได้ครับ

แปลงที่ได้ทำไปบ้างแล้ว

ที่ยังรกอยู่ก็มี

สรุปว่าผมต้องแก้งานของรถไถด้วยจอบ

งานที่ต้องแก้อีกเยอะครับ ค่อยๆ ทำไปเดี๋ยวก็เสร็จ

    หลักของเศรษฐกิจพอเพียงข้อหนึ่ง ก็คือทำในสิ่งที่ถนัด ผมก็พอจะรู้ตัวเองแล้วว่าผมถนัดที่จะปลูกพืชผัก แต่ผมจะทำสำเร็จได้อย่างที่ตั้งใจหรือไม่ ไม่ค่อยแน่ใจเพราะเรื่องแบบนี้อาศัยอะไรหลายๆ อย่าง ไม่ว่าจะฝนฟ้าอากาศ และอีกหลายๆ อย่าง การปลูกอายุสั้นหมุนเวียน เจอฝนตกหนักติดต่อหลายวันก็แย่เหมือนกัน

   แต่ถ้าทำได้สำเร็จผมเองก็ยังมีข้อเสียอยู่อย่างหนึ่ง ไม่ชอบขาย ชอบแจกเสียมากกว่า ดังนั้นในการแก้ปัญหาสงสัยต้องรับสมัครผู้จัดการสาวฝ่ายขายเสียแล้วมั่ง มาเป็นกำลังใจยามทำงาน และช่วยเก็บพืชผักในสวนไปขาย และ...

ความเห็น

ขอบคุณครับ

บอกเป็นในๆรึป่าวเนี้ยะ :uhuhuh:

บอกตรงๆ ที่แหละป้าแมว

-ขาว สวย อึ่ม ประเภท เนื้อนมไข่ คือกลัวว่ามาอยุ่บ้านป่าแล้วจะอด  เลยขอแบบที่มีครบตามที่ว่านะคะ:uhuhuh::uhuhuh: ไม่โร้น้องโส เอาเด็กจบใหม่ หรือมีประสบการณ์แล้ว :sweating::embarrassed::uhuhuh:

 

 

msn:lekonshore@hotmail.com

ชีวิตคนเรานั้นสั้นนัก จงมีความสุข สนุกกับชีวิต อย่ามัวคิดอิจฉาใคร

ได้ทั้งสองกรณีครับ มีประสบการณ์แล้วก็ดีไม่ต้องสอน

สงสัยว่า...ผ่านมา 5 ปีเหมือนไปไม่ถึงไหน

เพราะยังไม่มีผู้จัดการฯ นี่เอง ฮ่า ฮ่า 

:admire: :admire: :admire:

นั่นนะซิพี่เยี่ยม :uhuhuh:

:cheer3: :cheer3: :cheer3:

 

"แค่พอเพียง...ก็เพียงพอ"

:shy: :cheer3:

--------

twitoon[at]gmail[dot]com

หน้า