จากวันนั้น ถึงวันนี้

หมวดหมู่ของบล็อก: 

           สองปีกว่าแล้ว ที่สวนป่า เทวดาเลี้ยงของแดงกับอ้ายเวทย์แห่งนี้ เติบโต  โดยไม่ต้องใส่ปุ๋ยไม่ต้องดูแลอะไร ตัดหญ้าปีละครั้ง เพราะกลัวงู  เมื่อก่อน แดงไม่เคยคิดว่า จะปลูกต้นไม้สวนป่าแบบนี้ เพราะคิดว่า แถวบ้าน ป่าไม้เยอะแยะยังไงก็ไม่หมด จะปลูกไปทำไม

               เมื่อปี 47 แดงกับอ้ายเวทย์เก็บเงินซื้อที่

          เพื่อปลูกยางพารา ตามกระแสนิยมของคนแถวนั้น ที่ใครไม่มีสวนยาง จะเชยมาก

            ต่อไม้สีดำที่เห็นด้านหลัง ขนาด 2 คนโอบ แดงกับอ้ายเวทย์ให้คนมาตัดออก อย่างไม่เสียดาย ไม่รู้ว่าตอนนั้นคิดอะไรอยู่

            ต้นไม้ต้นนี้เป็นต้นสุดท้ายในสวนที่อ้ายเวทย์ตัด ความเชื่อที่เชื่อตามกันมาของคนแถวนี้คือ ก่อนปลูกยางพารา ต้องตัดต้นไม้ออกให้หมดทุกต้น

          ไม้บางส่วนที่ตัด ก็เอามาทำบ้านสวนหลังเล็ก ๆ

      ปีแรก ไม่มีเงินซื้อกล้ายางมาปลูก ก็ปลูกข้าวไร่ ปลูกกล้วย

                           ได้ที่แล้ว ก็ไม่มีเงิน

        ช่วงแรก ๆที่ทำสวน ต้องประหยัด และอดทนมาก ๆ มีปลากระป๋องกิน ก็หรูแล้ว

                       เริ่มงานกันตั้งแต่เช้ามืด

              บางวันหมอกจัด มองแทบไม่เห็นอะไร

           ไม่มีเงินจ้างขุดเจาะบาดาล ต้องขุดบ่อเอง เพื่อเอาน้ำมาใช้ในสวน ขุดไปเจอหิน ไม่เจอน้ำแม้แต่หยดเดียว

          ปี 49 มีเงินซื้อกล้ายางมาปลูก แต่ก็นับว่าโชคดีมาก ๆที่ตอนนั้นมีเงินซื้อมาปลูกได้แค่ครึ่งสวน ไม่เช่นนั้น สวนแห่งนี้จะมีแต่ต้นยางพาราเต็มพื้นที่ เด็กที่ถ่ายรูปด้วย คือน้องแพร สมาชิกบ้านสวนตัวอ้วน

               อีกด้านที่เหลือ ปลูกหญ้าเลี้ยงวัว

         พอมีเงินซื้อกล้ายาง ก็เตรียมปลูกยางพาราให้เต็มพื้นที่

          จ้างรถไถพรวน เตรียมปลูกยางพารา แต่ยังไม่ทันได้ซื้อกล้ายาง แดงก็มาเจอเวบบ้านสวนพอเพียงแห่งนี้ก่อน

  แนวความคิดเปลี่ยนไป จากกล้ายาง ก็มาเป็นไม้ผล ไม้ป่าสารพัด

                          พอฝนตกลงมา


                           ปลูกทุกอย่างที่กิน

         ของชิ้นแรก จาก ป้าเล็ก อุบล สมาชิกบ้านสวนพอเพียง ผู้แนะนำว่าต้องเริ่มที่กล้วยก่อน






                          ฤดูหนาว ก็หนาวมาก ๆ


                               พอเข้าหน้าแล้ง


                              ก็แล้งจนหญ้าตาย


     จากที่เคยใช้แต่ยาฆ่าหญ้า ก็เปลี่ยนมาตัดหญ้าแทน


                       




จุดเริ่มต้น ของการปลูกไม้ป่า คือต้นมะขามป้อมสองคนนี้ ปลูกง่าย โตเร็ว

    มะม่วงเบา การบ้านจากใต้ คุณครูน้องบุญพา โตเร็วมาก

                       สวนป่า อยู่ด้านหลังสวนผสม

 

                   เลยหลังคอกไก่ ไปจะเป็นสวนป่า

                สวนป่าเทวดาเลี้ยง  อายุ 2 ปีกว่า 

                                 สวนป่าก่อนปลูก


                        เวลาผ่านไปไม่ถึงสามปี

                                     สะตอ

                                  ยางนา

                                    สักทอง

 

                                   ประดู่

                         ประดู่ ต้นนี้งามที่สุดในสวน

                                ตะเคียนทอง

                        บักเดือยไก่  ขึ้นเอง

                                      หวาย

 

                           ตาล โตช้าที่สุด

                         ณ วันนี้ อยากบอกว่า


                       ขอบคุณบ้านสวนพอเพียง

           ที่ทำให้แดงมีทุกสิ่ง มีพี่ มีน้อง มิตรภาพ น้ำใจ

           จากคนที่ไม่เคยรู้จัก ญาติก็ไม่ใช่ เป็นใครก็ไม่รู้

        ทุกวันนี้ บอกได้คำเดียวว่า เวบบ้านสวนพอเพียงแห่งนี้

                     เป็นส่วนหนึ่งของชีวิตไปแล้ว


                     

                                    โปรดติดตามตอนต่อไป.............

ความเห็น

เหมือนดูหนังที่ดำเนินเรื่องได้ดีมาก พระเอกนางเอกน่ารักโรแมนติก ประทับใจคนดูมากๆค่ะ ถึงจะมีเศร้าบ้างแต่ก็ แฮปปี้เอนดิ้ง คนดูยิ้มทั้งน้ำตา

:cheer3:เห็นแล้วน่าชื่นใจค่ะ....

ผมก็กำลังจะตามรอยสวนของพี่แดงไปนะครับ

  เรียกง่ายๆว่า ขวัญก็ได้นะครับ my nickname

:good-job: :good-job:

 

 

อดีต-ปัจจุบัน-อนาคต ผันแปรเปลี่ยนไป...เห็นการเปลี่ยนแปลงชัดเจน...เยี่ยมค่ะ

ลูกเอ๋ย......


"พ่อแม่ไม่มีมรดกที่เป็นทรัพย์สินให้ลูก หรือมีให้ก็ไม่มากนัก


แต่ลูกก็ได้ลำแข้งและจิตใจนั้นต่อสู้ไปสู้งาน สู้ชีวิต หนักเอาเบาสู้


อย่าท้อแท้และอย่างอมืองอเท้าหรือรอโชควาสนา


สักวันหนึ่งลูกก็จะผงาดเป็นหนึ่งในจำนวนผู้มั่งคั่งได้อย่างภาคภูมิใจ"


บทความ พระธรรมกิตติวงศ์ จากหนังสือบทเรียนชีวิตจาก คำพ่อ คำแม่


 ฉบับพิเศษสอนลูกให้สู้ชิวิต


++++++++++++++


ขอเป็นกำลังใจให้พี่แดง อ้ายเวทย์สู้ต่อไปนะค่ะ

สุดยอดเลยค่ะพี่แดง :cheer3: :cheer3:

^^อยู่กับความสุขที่พอเพียง^^

:love: มีครูของป้ายาท่านหนึงบอกป้าว่า  แก่แล้วอย่าปลูกต้นไม้ใหญ่  เหตุผลคือ  เราจะไม่ได้ใช้  แต่  ณ เวลานี้เราปลูกเราสร้างไว้ให้ลูกหลานของเราไว้ใช้ประโยชน์เราก็มีความสุขที่ได้ปลูกนะค่ะน้องแดง สู้ๆค่ะ   :cheer3:   :cheer3:

   ขอร่วม ชื่นชม & ยินดี กับความสำเร็จ ของทั้งสองท่าน ...

     ชื่นชมกับความสำเรํจ ที่เห็นจากภาพที่นำมาให้ดู ...

       ยินดีกับ ความสำเร็จ ที่ได้คลังความรู้ อันเกิดจากประสบการณ์ตรง ...

ลำดับภาพ ได้ดีมาก ประทับใจจริง อยากจะไปเยี่ยมชม ให้ถึงสวน  ฝากไว้ก่อนสักวันคงได้ไป

กินอยู่แบบพอเพียง

หน้า