พ่อแม่ปลูกต้นไม้

หมวดหมู่ของบล็อก: 

           ต้นไม้ 3 ต้นนี้ แดงซื้อมาเกือบเดือนแล้ว แต่เพิ่งกล้าที่จะบอกพ่อแม่มาปลูก เมื่อไม่กี่วันที่ผ่านมานี่เอง เรื่องการทำสวนผสม การปลูกป่า แดงกับอ้ายเวทย์ทำกันสองคนไม่สนไม่แคร์สายตา หรือคำพูดคนที่หาว่าบ้าอยู่แล้ว

           พี่น้องสมาชิกบ้านสวนพอเพียง ที่ติดตามบล็อกแดงมาตั้งแต่แรก เกือบสามปีแล้วที่แดงกับอ้ายเวทย์แบ่งพื้นที่ทำสวนผสม และที่เป็นปัญหาและไม่เข้าพวกในสายตาของคนที่ไม่เข้าใจของชาวบ้านแถวบ้าน คือการปลูกป่า ทำสวนป่า ว่าทำไม่ไม่ปลูกยางพาราเต็มพื้นที่ ปลูกไปทำไมป่า แต่คนที่แดงกับอ้ายเวทย์แคร์ที่สุด คือครอบครัว และคนที่ค้านและไม่เข้าใจในสิ่งที่ทำ เป็นปัญหาที่หนักที่สุด คือ พ่อ

           13 สิงหาคม 2555 แดงรับแม่อ้ายเวทย์มาปลูกป่า แม่อ้ายเวทย์อายุ 77 ปีแล้ว นานครั้งรับแม่มาดูความก้าวหน้าในสวนทีนึง อ้ายเวทย์มีแต่แม่ ส่วนพ่อเสียมายี่สิบกว่าปีแล้ว  

  เรื่องการปลูกป่า แม่ไม่ได้แสดงความคิดเห็นอะไร ก็แล้วแต่ลูก

ต้นพะยูงต้นนี้ ลงดินพร้อมกับคำอวยพร ให้ลูกทั้งสอง มีความสุข ความเจริญ

                   แล้วก็มาถึง พ่อกับแม่แดง

ความจริง แดงอยากให้มาปลูกวันที่ 12 สิงหาคม แต่พระในบ้านทั้งสอง ท่านไม่ว่าง

            พ่ออิดออด บ่ายเบี่้ยงไม่อยากมาด้วย บอกว่าจะปลูกไปทำไม เพราะพ่อมีความเห็นต่างตั้งแต่แรกอยู่แล้ว จนแม่บอกว่า แม่จะปลูกเองไม่อยากไปก็ไม่ต้องไป ในที่สุดพ่อก็มาด้วย แบบไม่เต็มใจนัก

              แม่ปลูกต้นพะยูง ปลูกไปก็ให้พรเบา ๆ

                 พรจากแม่คือพรจากสวรรค์

               มาถึงพ่อ แดงให้พ่อปลูกต้นกฤษณา

                         พ่อปลูกไปก็บ่นไป

                           แม่ยืนดูอยู่ไม่ห่าง

              แดงปลูกสร้างสวนผสมกับสวนป่ามาเกือบสามปี มีโครงการให้สมาชิกบ้านสวนพอเพียงมาปลูกต้นไม้ในสวน คนแล้วคนเล่า เพื่อนก็มาปลูก หลานก็มาปลูก สมาชิกบ้านสวนหลายท่านก็มาปลูก  แต่ตลอดเวลาเกือบสามปี ทำไมแดงกับอ้ายเวทย์ ไม่เคยให้พ่อแม่มาปลูก

       เพราะแรก ๆที่ทำสวนป่า ต้นไม้ยังไม่โต ผลผลิตก็ยังไม่มี หลายอย่างยังไม่เป็นรูปเป็นร่าง แนวความคิดการทำสวนของแดงกับพ่อ สวนทางกันอยู่แล้ว แดงกลัวว่าบอกท่านมาปลูกต้นไม้แล้วท่านจะไม่มา ก็เลยต้องรอมาจนถึงวันนี้ 

                       ณ วันนี้ ที่พาพ่อกับแม่มา

          สำหรับแดงพร้อมแล้ว ที่เหลือก็แล้วแต่พ่อกับแม่ อยากให้ท่านมาดูว่าสิ่งที่ลูกสองคนทำ  ที่ยอมทนลำบากมาหลายปี

    อยากทำให้พ่อกับแม่เห็นว่า ลูกสองคนเดินมาถูกทางแล้ว

          แดงเหนื่อยและอดทนมาหลายปีกับงานประจำที่ทำอยู่ อยากออกไปเป็นนายตัวเอง พ่อกับแม่พูดเสมอว่า การทำสวนทำนามันลำบาก อยากให้ลูกทำงานมีเงินเดือน ณ วันนี้อยากบอกให้พ่อกับแม่รู้ว่า ลูกเหนื่อยและท้อเหลือเกินกับงานประจำที่ทำอยู่

 

                                              โปรดติดตามตอนต่อไป...........

ความเห็น

สวนพี่แดงมีหลายอย่างแล้วเนาะ แต่พอถึงหน้าแล้ง พี่แดงดูแลต้นไม้ยังไงค่ะ ค่าน้ำบานนนนเลยมั้งเนี๊ย

:cheer3: :cheer3:

 

 

-ในการเดินทางผ่านกาลในแต่ละช่วงชีวิตของคนแต่ละรุ่นได้พบได้เห็นและมีประสบการณ์ที่ต่างกัน รุ่นพ่อรุ่นแม่พบสิ่งที่่ยากลำบากมาก็อยากให้ลูกได้มีรายได้เยอะๆเป็นหลักประกันว่าจะไม่ลำบากเหมือนคนยุคก่อน แต่คนรุ่นใหม่พบว่าการมีกินมีอยู่และมีความสุขใจบ้างได้ทำในสิ่งที่อยากทำแล้วสิ่งที่อยากทำก็เป็นสิ่งที่ดีเพียงแต่แตกต่างจากคนอื่นบ้างเท่านั้นเอง ไม่ต้องวิ่งหาเงินให้ได้มากๆนัก และมั่นใจว่าไม่อดอยากแน่เพราะได้ปลูกในสิ่งที่กินได้ไว้รองรับแล้ว คนรุ่นใหม่ใช้วิธีการอธิบายด้วยเหตุและผล แต่บ่อยครั้งก็ยากเกินอธิบายเพราะเพื่อนบ้านคนอื่นแม้แต่ญาติที่เป็นตำรวจยังตำหนิ เลยทำให้เราดูแปลกแยกแตกต่าง มันทำให้เราอึดอัดใจ แต่อย่างไรก็ตามยังมีอ้ายเวทย์ที่เข้าใจมีสุขร่วมเสพมีทุกข์ร่วมต้านด้วยกันไม่ได้ต่อสู้อย่างเดียวดาย และยังมีเพื่อนๆในบ้านสวนพอเพียงยินดีรับฟังและแบ่งปันกำลังให้กันและกันครับ 

ขอร่วมประสพการณ์สร้างโลก

จองที่ปลูก 1 ต้นครับ

มาเป็นกำลังใจให้ครับ พี่ คนในครอบครัว สำคัญมากๆ ถ้าเรามีที่ดินปลูกผัก ปลูก ผลไม้ เลี้ยงสัตว์ ไว้หากิน พอแล้ว เราก็ ปลูกป่า ก็ไม่ผิดอะไร ป่าต้นใหญ่เงาเยอะ เราก็ ปลูก ต้นไม้ หาเงินที่ชอบร่มเงาในสวนป่า เข้าไป อีก เราก็ใช้ พื้นที่ได้ คุ้ม แต่คงต้องระรังไม่ให้เง่าไม้ใหญ่มาบังแปลงผักผลไม่้ จนได้แสงไม่พอเท่านั้นเอง คุณพ่อ พี่แดง ต้อง รัก พี่แดง มาก ไม่อยาก ให้พี่ลำบาก แต่สิ่งที่ท่านเห็นว่าดี อาจขัดแย้งกับ เรา แต่สุดท้ายแล้ว ท่านก็ทำไปเพราะรัก นะครับ เป็นกำลงใจให้พี่แดง และ พี่เวทย์ ครับ

:cheer3::cheer3:แดงจ๊ะ สุดท้าย พ่อกับแม่ จะยอมรับในสิ่งที่ลูกทำอยู่ดี...ยายจ่อยขอยกนิ้วทั้งสิบนิ้วให้ ชอบ คนใจเด็ด...เป็นกำลังใจด้วยจ้ะ

ไม่มีอะไรที่เป็นไปไม่ได้

คงไม่มีแต่พี่หรอกนะครับที่ถูกมองจากคนรอบข้างว่าทำอะไรๆมักจะขัดลูกหูลูกตาใครต่อใครเขา เพราะว่าเราทำอะไรที่มันสวนกระแสของเรา ของสังคมวัตถุนิยม สวนทางสิ่งที่ใครเขาเห็นจนชิน จนเป็นกึ่งๆวัฒนธรรมไปแล้ว...อะไรก็ตามที่เราทำ แล้วคิดว่าถูก ไม่เบียดเบียนใคร อะไรมากมายนัก(รวมทั้งตนเองด้วยนะ) ทำแล้วมีความสุข ก็ทำไปเถอะ ค่อยๆปรับ ค่อยๆปรุงไป แรกๆอาจเหนื่อยกาย เหนื่อยใจมาก อย่าเพิ่งท้อนะครับ เป็นกำลังใจให้ครับ...น้องซายเอื้อย+อ้าย

เมื่อจิตสงบ...ก็จะเห็นซึ่งปัญญา

เป็นกำลังใจให้ค่ะ : สู้ สู้   ไม่มีอะไรที่มาทำร้ายเรา  :uhuhuh:

:cheer3:

คนก็ชอบว่าผมบ้า  คนบ้าที่ไหน ปลูกต้นไม้ ปลูกผักเนาะ? อิอิอิ

หน้า