ออบแอบ VS เถาคัน ... เลือกเอา ? ...

หมวดหมู่ของบล็อก: 

   “มะนาว แพงจัง !”

     ช่วงนี้ ...  วลีข้างต้น Hot – Hit ติดปากแม่บ้าน

     … จุดประสงค์หลักในการนำมะนาว เข้าร่วม Menu อาหาร คือ ... รสเปรี้ยว

     “รสเปรี้ยว” ... ใช่จะมีแค่ในมะนาว  ... พืชพันธุ์อื่น ๆ อีกถมถืด ที่ออกผลมีรสเปรี้ยว อย่าง มะขาม – มะม่วง – มะดัน – ระกำ – ลำไย (ไม่ใช่ลำไยทางเหนือนะ) ฯลฯ

   และที่ให้รสเปรี้ยวจากใบ ก็มีมิใช่น้อย อาทิ มะขาม – มะดัน – ชะมวง  – หมักเม่า – ส้มป่อย ฯลฯ

   วันนี้ ... ขอบังอาจนำเสนอให้รู้จัก ไม้เถารสเปรี้ยว ... ! สัก สอง ชนิด ... สนใจตามไปซิครับ

     หลาย ๆ ท่าน รู้จักไม้เถา ที่จะนำเสนอนี้ ดีอยู่แล้ว ... และดีกว่าข้าพเจ้าด้วยซ้ำ ... จึ่งใคร่วิงวอนท่าน โปรดเติมเต็มข้อมูล เพื่อยังประโยชน์แด่ท่านที่ยังไม่รู้จัก ... ซึ่งคงมีไม่น้อยเช่นกัน

     เถาวัลย์ พันธุ์เปรี้ยว ชนิดแรก ที่จะนำเสนอ ... คือ ...

     ออบแอบ ?

ท่านคงเคยเห็น ... แค่ เรียกขานชื่อเป็นอย่างอื่น ตามพื้นถิ่น ... อย่างพื้นถิ่นที่ข้าพเจ้าพำนัก (สุราษฎร์ ฯ) คนเก่า คนแก่ (ก็ เด็ก ๆ สมัยนี้ คงไม่รูจัก เพราะไม่ใช่ Strawberry) เรียก ว่า ส้มออบ ...

     เอ้า ! ... มาดูตัวจริง (ไม่มีเสียงจริงนะ) กันดีกว่า

 

 

 

 

          นี่ไงครับ ! ...

    เสาะมานาน ... แต่เพิ่งได้มาปลูก ... เดี๋ยวนี้หายากครับ ถูกประหารโดยการฉีดยา ซะหมด ! ... คงเป็นเพราะประหารโดยวิธีนี้ กรรมการสิทธิ์ จึงไม่โวย แน่ะ

 

 

 

 

 

 

 

 

   เข้ามาดูใบใกล้ ๆ ซีครับ ...

   ไง ? ... ร้อง อ้อ! แล้วล่ะซี นะ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

     ยังข้องใจ ... ก็กระเถิบเข้ามาใกล้ ๆ อีกหน่อยซีครับ จะได้เห็นเถา

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

   เห็นยอดใหม่ ที่เริ่มแตกที่โคนเถา รึยัง ...นี่ไง ... เป็นปลื้มซะไม่มี ... มีชีวิตแล้ว แน่ ๆ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

    เอ้า ... แหงะหน้าขึ้นมองหน่อย ... เห็นแมะ ...

    ยอดที่ ... เริงร่า ... พันเกี่ยว ... เลี้ยวลด ของเขาล่ะ

 

 

 

 

 

     เอาละซี ... ดูกันมาพอควรแล้ว ... ปุจฉา น้อย ๆ คงเกิดขึ้นใช่ไหม ? ... ว่า ... “ปลูกไว้ทำไม ?”

     วิสัชนา ... ปลูกเอาไว้ ลิ้มรสเปรี้ยว และกลิ่นหอมเฉพาะตัว ของเขา ครับ ...

     ก็คงมีคำถามต่อว่า ... “แล้วเอาส่วนไหนมาเข้า Menu ล่ะ ?”

     คำตอบ ... ใช้ส่วนใบของเขา ครับ

     ท่านคงบอกว่า ... “ขออีกคำถาม เหอะนา” ... “จะเอาไปเข้า Menu อะไรได้บ้าง ?”

     ก็ขอตอบกว้าง ๆ ว่า “แล้วแต่ รัดดวง (ชอบ)” ... เช่น ฟาดไฟ แล้วใส่ลงตำเป็นน้ำพริก – เด็ดใบสด ๆ ล้างสะอาด หย่อน รึ โยนใส่หม้อแกง (ระวังอย่าให้พลาดล่ะ) ต่าง ๆ เช่น หอยขม – กุ้ง – ปู ฯลฯ

     แต่ Menu เด็ด ! … เป็นที่ชื่นชอบของนักกินหลาย ๆ ท่าน เพราะเข้ากันดีนัก ... ก็ ... “แกงปูภูเขา” ครับ ... หอมกลิ่นปู + กลิ่นส้มออบ ... นั่งกิน เพื่อนกระทืบหลังสามที ไม่สนเลยล่ะ

     ท่านคงสงสัยแต่ไม่กล้าถาม ว่า ... “แล้วผลละ ทานได้ไหม ?”

     อันนี้ ไม่กล้า Confirm  เพราะไม่เคยเห็นใครเขานำมากิน ...

     แต่ถ้าจะกินผล ... ต้อง .. ?

 

 

 

 

     เจ้านี่ ครับ ... เขามีนามอยู่แล้ว ว่า ... 

     “เถาคัน” ... บางพื้นถิ่น ... “เขาคัน” ก็ว่า

 

 

 

 

 

 

 

 

 

   ความสงสัยคงเข้ามา เกาใจท่านแล้ว ล่ะซี ... ว่าต่างกะ “ออบแอบ” ไง

   งั้น ... เข้าไปดู ใกล้ ๆ กันเลยครับ ... นี่ครับ ... ใบเถาคัน

 

 

 

 

 

 

 

 

 

       ได้เห็นใบใกล้ ๆ แล้ว ...

   ครานี้ ... มองผ่านใบเข้าไปดูเถาแบบ ใกล้ ๆ กันบ้าง

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

   ทีออบแอบ ยังให้ดูยอด ... เถาคัน จะไม่ให้ดูก็กระไรอยู่ ...

   เอ้า ... มาดูกัน

 

 

 

 

 

 

 

 

 

     ส่วนที่จะนำมาเข้า Menu อาหาร คือส่วนนี้ครับ

      “ผล ดิบ ที่แก่จัด” ... เท่านั้น ... ย้ำ ... “เท่านั้น”

   แกงปลาช่อน – ปลาหมอ(ทุ่ง) โดยเฉพาะแกงปลากดคัง ได้เจ้านี่เป็นคู่ตุนาหงัน ... เป็นลืมไม่ลงครับ

 

 

 

 

 

 

 

   ผลดิบเห็นไปแล้ว ... ไม่ได้ดูผลสุก ก็กระไรอยู่

   นี่ไง ... ไม่เอามาเข้า Menu นะครับ ... แต่ เอาไว้ปลูกได้ ...

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

     เทียบ เคียงให้เห็น ... ดิบ VS สุก ...

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

   อะ ... แถมอีกรูป สำมะคัญ ...

   รูปนี้ ... มี Presenter ด้วย ... ฮึ ๆ ๆ ๆ

 

 

 

 

 

 

     หลายท่าน “เคยสงสัย” สับสน ว่า “ออบแอบ” ใช่ ตัวเดียวกะ “เถาคัน” รึเปล่า

     บล็อกนี้ อาจช่วยท่านได้พอควร นะครับ ... จะได้ระมัดระวังในการใช้ ... คือ

     ออบแอบ นะไม่เป็นไร ...แต่ กะ “เถาคัน” ซึ่งบางพื้นถิ่น เรียก “เขาคัน” แล้วไซร้ ... มันไม่คันเพียง “เถา” ... หรือ คันเฉพาะ “เขา” ... ก็ ... “เรา” นี่แหละคันด้วย

     ยางจากแทบทุกส่วน ของ เถาคัน ที่ “ยังสด ๆ” ... สัมผัสผิวอ่อน เมื่อไร เป็นได้ “งานเกา” แถมเสมอ

     “ออบแอบ” ใช้ใบ .... “เถาคัน” ใช้ผล

     เลือกเอาเอง ... อย่าสับสนในการใช้ นะครับ

     ธรรมชาติ ฉลาดสรรค์ ... กำหนดปันหน้าที่ มาพร้อมสรรพ ... ใช้ถูก ตรง ต่อหน้าที่ ก็ยังประสิทธิภาพ ... ใช้ผิดหน้าที่ ประสิทธิภาพ ย่อมด้อย ... บางครั้ง บางครา บังเกิดผลตรงข้าม ... ก่อเกิดโทษ ด้วยซ้ำ

     เป็นธรรมดาครับ ... ที่เราจะสงสัย ในสิ่งที่เราไม่เคยรู้ หรือ ไม่เคยเห็น หรือสิ่งที่สัมผัสผ่านผิวเผิน

     ข้าพเจ้าเองก็เช่นกัน บ่อยครั้งที่ความรู้สึกเช่นนั้น ปรากฏแก่จิต ... ก็ต้องหยุด ... ศึกษา ... เพื่อให้เป็นสันทิฏฐิโก

     จะได้ไม่ต้องสับสน ... ใช้ชีวิตผิดหน้าที่ ... ซึ่งจะพอคงประโยชน์ที่พึงมี พึงได้ แก่สังคม ตามควรแก่ พล

 

ความเห็น

เถาคัน  เพิ่งรู้ว่ากินได้  ขอบคุณมากค่ะ อยากรู้สรรพคุณเหมือนกันค่ะ

 

 

 

     "อยากรู้สรรพคุณเหมือนกันค่ะ" ...

       ผลดิบ ที่แก่จัด ... แกงกะปลา แก้หิวได้ชะงัดนักแล

       ฮุ ๆ ๆ ๆ ... ย้อเย้น ... อย๋าโมโหกันล่ะ

บ่โมโหหรอก เสี่ยวกั๋นแหน่ โมโหบ่ได้ 

-เสี่ยวกินแล้ว........แข็ง (ตุ้ย)แรงดีบ่ บ่อิดบ่อ่อนหลาย หุหุหุ

 

 

 

เถาคันกำลังรอดอกและผลค่ะลุง  ตอนนี้มีอาการไอมากๆ  คงต้องลองยาเถาคันแล้ว


   เทียบนี้ ... ของ "คุณหมอแจ้ว" (ขออภัยที่พาดพิง)... ลุงไม่เกี่ยว ...

     มีอะรได้ร้อง สภาฯ ให้ถูกคน

        ฮึ ๆ ๆ ๆ ....

ออบแอบ จากอีสานถิ่นกันดาน
อย่างไร ก็มีให้เก็บ  
เป็นผักรสเปรี้ยว
เข้าได้ดี รสวิเศษ ที่เดียวล่ะค่ะ

กับแกงเห็ด เผาะ (เห็ดถอบ ) 
แกงเห็ดระโงก ( เห็ดไข่เต่า ) 
กลิ่นเจ้าออบแอบ ต้มผสมกลิ่นปลาร้า โชยแตะจมูก ทีไร 
ท้องไส้ รองจ๊อกๆ ปั่นป่วนทุกทีเลยล่ะลุง

ลูกอิสานกันดารแท้ แต่บ่อเหี่ยวทางน้ำใจเด้อ
หากแหม่นใหลหลั่งรินปานฝนแต่เมืองฟ้า
มาเด้อพวกพี่น้อง สานสัมพันธ์ให้มันแก่น
ให้ยืนยาวแนบแน่นพอปานปั้นก้อนข้าวเหนียว เด้อพี่น้อง

    "เป็นผักรสเปรี้ยว เข้าได้ดี รสวิเศษ ที่เดียวล่ะค่ะ กับแกงเห็ด เผาะ (เห็ดถอบ ) แกงเห็ดระโงก ( เห็ดไข่เต่า ) กลิ่นเจ้าออบแอบ ต้มผสมกลิ่นปลาร้า โชยแตะจมูก ทีไร 
ท้องไส้ รองจ๊อกๆ ปั่นป่วนทุกทีเลยล่ะลุง"

     ที่ป้าพรรณา ไว้นั่นแหละ ... คือ "เหตุ" ให้ผมแสวงหา เขามาปลูก

       "ผล" ... ก็อย่างที่เอามาให้ดูนั่นแหละครับ

ออบแอบ เคยเห็นที่บึงฉวาก แต่ตอนนั้นไม่รู้ว่าใช้ทำอะไร ตอนนี้รู้แล้วครับ

เคยเห็นที่บ้านน้องโด้ ต้องเอามาปลูกมั้งแล้ว มะนาวแพงเกิน

พอเพียงแล้วจะเพียงพอ

พลาดบล๊อกลุงพะโล้ ไปได้.."เถาคัน" ผักพื้นบ้านแถบภาคใต้ ที่อยากรู้จัก ขอบคุณค่ะ บล๊อกพี่เสินหาไม่เจอ

หน้า