ความสุขที่หาได้ง่ายใกล้ๆตัว

หมวดหมู่ของบล็อก: 

วันนี้อยากมาบอกค่ะ

หน้าบ้านป้าเล็ก  ขณะนี้

พอได้พักบ้าง  จึงได้มีเวลา  มาใช้ชีวิต  อย่างช้าๆ..นิ่งๆ..เหมือนอย่างคนอื่นเขาบ้าง...เห็นเพื่อนหลายๆคน...เมื่อมาถึงบ้าน..เขาก็ได้พัก..นอนเล่น  หน้าทีวี...เดินไปหาของกินในตู้เย็น...เอาผ้ามาปูนอนๆๆๆ...แต่อย่างป้าเล็ก  ไม่ได้ต้องการแบบนั้น...ต้องการแค่ว่า...พอกลับถึงบ้าน..ก็อาบน้ำ  นั่งพักให้หายเหนื่อย..กวาดบ้านให้พอหายรก..ได้เดินดูต้นไม้...ดูผลผลิตที่ออกใหม่..ได้ปลูกผักกระถางใหม่..ได้ดูผักในกระถางที่เพิ่งปลูกไป...แต่ที่ผ่านมา...เหนื่อยมาก...กับการที่เราต้องทำหลายๆอย่างพร้อมกับการทำงานประจำ ..บางอย่างก็ทำเองไม่ได้..ต้องรอคนมาช่วยทำให้..

จากความสำเร็จในการปลูกผัก หลายๆอย่างที่ทำมา...จะเห็นว่า  ป้าเล็กสามารถ..ปลูกผักในกระถาง  แล้วไปวางบนดินที่เตรียมไว้..ก็ได้ผลผลิตมากมาย..บวบ 1 กระถาง..ไห้ลูกได้ถึง20ลูก  น้ำเต้า1กระถาง  ให้ลูกได้เกิน10ลูก

 

ส่วนกล้วย   ที่ปลูกลงกระถางไม่ได้  แต่เราก็ชอบ  ป้าเล็กก็ต้องรอ  คนมาช่วยปลูก  หรือจ้างเด็กมาปลูก  เมื่อก่อน  มีเวลาก็ปลูก1-2กอ  แล้วก็รอเวลาว่างใหม่  ตอนนี้ก็  ปรับใหม่  ถ้าอยากปลูก  ก็ลงเลย  10 กอ  แล้วก็ดูแลนับวัน  จนถึงออกปลี

 

3 กระถางนี้  เปลี่ยนขนาดเป็น 10 นิ้ว  พร้อมที่จะเอาไปวางที่สวน   หลังจากนี้ก็รดน้ำหมัก  และเพิ่มดินค่ะ  รอเก็บผลผลิต

น้ำเต้าต้นนี้  หยอดเมล็ด 1เมษา  ถ้าไม่เจออุปสรรคอะไร  อีก100วันก็จะได้เห็นออกดอกติดลูกให้เกินกว่า10ลูก  แต่ต้องเปลี่ยนกระถาง 1 ครั้ง  จาก5นิ้วเป็น10นิ้ว  แล้วไปวางที่สวน ให้ได้รับแดดเต็มวัน  ให้น้ำเต้าใต่ขึ้นค้าง  พอออกดอก  เราก็ผสมเกสร..แล้วรอดูวันเติบโตของผลผลิต

ดีใจที่ได้คิดและทำ  จากคนที่มีเวลว่างไม่มากในแต่ละวัน  เราก็สามารถทำในสิ่งที่เราชอบได้อย่างสบายๆ  การมีเวลาว่างน้อย...ก็ไม่ใช่ปัญหาของเราอีกต่อไป  ...เราสามารถหาความสุขจากการปรับเปลี่ยนโดยการทดแทนสิ่งหนักๆด้วยสิ่งเบาๆ  สิ่งใหญ่ๆด้วยสิ่งเล็กๆ   สิ่งที่ยากๆด้วยสิ่งที่ง่ายๆ..แต่ผลออกมาก็มีความสุขเช่นกัน

 

ขอบคุณบ้านสวนพอเพียง

 

 

 

 

 

ความเห็น

แค่เห็นภาพ และอ่านข้อความก็มีความสุขกับป้าเล็กแล้วค่ะ

คิดถึงสมจิตนะ  พักนี้ไม่ค่อยได้คุยกัน

ขอบคุณป้าเล็กที่มาแบ่งปันความสุขค่ะ สำหรับหนูตอนนี้ยังปรับไม่เข้าที่เข้าทางเลยค่ะ กลับจากทำงานรดน้ำต้นไม้ก็หมดเวลาเสียแล้ว วันหยุดก็เลี้ยงลูกเสียเป็นส่วนใหญ่ มาพิจิตรบ่อยก็ไม่ได้ปลูก ผักที่ปลูกก็ทนร้อนไม่ไหวตายไปบ้างก็มีค่ะ แต่จะค่อย ๆ ปรับไปเรื่อย ๆ

แบ่งปัน สร้างสรรค์ พอเพียง

 

ช่วงที่ร้อนๆ  ดินแห้งเร็ว  สงสารต้นไม้เหมือนกัน  บางทีเหมือนกับเรารดน้ำข้ามไป  แห้งเหี่ยว  พอเห็นก็ ตักน้ำไปหยอดเลย ก็เพลินดีนะ

มาแบ่งปันความสุขร่วมกันในวันปีใหม่ไทยค่ะป้าเล็ก

...เป็นความสุขใกล้ตัวที่หาไม่ยากเลยนะคะ

คิดถึงเจ้สายพินมาก

แล้วแต่ว่าใครจะชอบแบบไหน สำหรับตัวเอง วันนี้ได้ขายกล้วยน้ำหว้่าไส้เหลืองหลังบ้าน เครือนึง 12 หวี เหลือไว้ 1 ให้เค้าไป 1 นอกนั้นขาย ได้ 135 บาท ก็เป็นปลื้ม

เพราะชีวิต...คนเรา    เกิดมา....ไม่นาน ก็ต้องตาย
ต้องกลายเป็นความว่างเปล่า
Cr. เ่ท่าที่มี - กางเกง

ความสุขที่หาได้ง่ายๆอย่างนี้ อ้อยองก็ชอบมากค่ะ

ดีใจค่ะที่ป้าเล็กมีแนวทางที่ชอบ แนวทางที่ใช่ และเตรียมตัวรับมือตั้งแต่เนิ่น ๆ แล้ว

ค่ะครูนวล...ตั้งรับให้มั่น  ออกมาแล้วก็  ต่อเนื่องได้เลย..ไม่ต้องกลัวเป็นโรคเฉาตาย...เพราะไม่เหลือเวลาเฉา ...แค่เดินแลต้นไม้  ก็ทำได้เป็นชั่วโมง2ชั่วโมงแล้ว  ปลูกสัก100อย่าง  ถ้าให้ผลผลิตพร้อมกัน10อย่าง  ก็แลกันไม่ตรึกแล้ว

หน้า