ผักห่มผ้า

หมวดหมู่ของบล็อก: 

 

เมื่อคืนนี้มีคำเตือนจากศูนย์พยากรณ์อากาศว่าจะมีน้ำค้างแข็งหรือแม่คะนิ้ง และอุณภูมิจะต่ำถึง -1 องศา

 

สวนผักที่บ้านอ้อยหวานจึงต้องห่มผ้า

 

ต้องปิดต้องคลุมให้หมิดชิด

 

มีอะไรก็ขนออกมาใช้หมด

 

ผ้าคลุมเตียงเปลี่ยนงานมาคลุมผักก็คราวนี้แหละ

 

เช้ามาเปิดดู ยังไม่แข็งตาย เลยถือโอกาสส่งการบ้านเสียเลย อากาศเดี๋ยวหนาวเดี๋ยวร้อน คืนนี้และคืนพรุ่งนี้ยังต้องห่มผ้าอีก อ้อยหวานกลัวเขาจะกลั้นใจตายไปเสียก่อน แล้วจะไม่มีการบ้านส่งครูเลย ในถังนี้มี มะเขือยักษ์ของครูแดง อุบล คำฝอยของครูจันทร์ปราง ชมจันท์ของครูวิเชียร

 

ชมจันท์กำลังจะปีน

 

มะเขือยักษ์ก็ดูดี ไม่หงิกงอเพราะความหนาว

 

คำฝอยยังเขียวอยู่ 

 

น้ำเต้าขาควายของครูป้าเล็กก็ยังสู้ๆ

 

ใบงาม้อนขาวของครูโรสยังก็ยิ้มสู้

 

ถั่วพลูของครูอู๊ด'จะนะ ยังร่าเริง

 

Rock Melon ของครูไก่มีดอกแล้ว

 

ส่วนในลิ้นชักมีผักคะน้าที่ตัดกินไปแล้วหนึ่งมื้อ ผักปลังแดงและผักกาดจีน

อ้อยหวานยังไม่ปลูกลงในสวนหมด ยังมีการบ้านอีกหลายอย่าง ไว้ปลูกในสวนแล้วจะส่งการบ้านค่ะ

ขอบคุณครูทุกคนมากๆค่ะ

 

ต้นโอ๊คหน้าบ้านมีดอกบาน เลยเก็บมาฝากกัน

 

ขอให้เพื่อนๆมีแต่ความสุข

ขอบคุณค่ะ

 

อ้อยหวาน

 

 

 

  

ความเห็น

สู้ สู้ ครับ ถ้ามีทุนคงจะสร้างโดมให้อยู่อย่างสบายแน่ๆเลย อยากแบ่งความร้อนจากเมืองไทยไปเยอะๆครับ

 ดีใจที่ได้รับ สุขใจยิ่งกว่าที่ได้แบ่งปัน

พูดอย่างนี้กับคุณผู้ชายเหมือนกัน เขาบอกว่าตื่นจากฝันเถิด

เห็นถึงความตั้งใจจริง ๆ ค่ะ  สู้ ๆ นะคะ เป็นกำลังใจให้

โห นึกว่าจะปลูกต้นไม้ได้อย่างสบายใจ กลับมาหนาวอีกแล้วเหรอคะ แต่หนูยังยืนยันว่าหนูประทับใจในความเอาใจใส่ต้นไม้ของพี่อ้อยหวานมาก ๆ ค่ะ 

แบ่งปัน สร้างสรรค์ พอเพียง

 

เห็นดูผักจัง

sudjai_waitong@hotmail.com
     0805401058

บ้านเราร้อนสุดๆจนคืดว่าจากแผ่นดินไหวบ่อยๆทำให้แกนโลกเอียงเพิ่มอีกประเทศไทยเรามาอยู่ตรงเส้นศูนย์สูตรพอดี  แล้วต่อไปเราจะมีแต่ทะเลทรายไหม(คืดเอาเอง ก็มันร้อนมากๆ)  แล้วอีกอย่าง  ฝนตกทีต้องผวากับลมแรง  จนไม่กล้าออกไปไหน  สู้ๆนะค่ะน้องอ้อยหวาน

ดูแลกันเหมือนดูแลเด็กๆเลยนะ  บ่งบอกถึงว่ารักผักมากๆเลย

หน้า