ชีวิตประจำวัน

หมวดหมู่ของบล็อก: 

    ชีวิตเกษตรกรชาวสวนยาง บางคนก็หยุดกรีดไปบ้างแล้ว ส่วนผมก็อีกไม่นานน่าจะประมาณสิ้นเดือนก็ต้องหยุดกรีด นั่นหมายความว่าจะไม่มีรายได้จากยางพาราเข้ามาประมาณเดือนครึ่งถึงสองเดือนทั้งนี้ขึ้นกับฝน แต่ได้ยินข่าวว่าปีนี้อาจจะแล้งถึงเดือนมิถุนายน ถ้าเป็นอย่างนั้นจริงๆ ก็คงแย่กันไปตามๆ กัน

    ส่วนผมอาจเงียบหายจากการเขียนบล็อกเพราะเร่งมือปลูกผัก เพื่อให้ได้กิน ได้ขายในช่วงที่หยุดกรีด ชีวิตประจำวันเหมือนจะยุ่งเหยิงสักนิด  นอนประมาณสามทุ่ม ตื่นตีหนึ่งครึ่งกรีดยาง กรีดเสร็จประมาณตีสามครึ่งถึงตีสี่ กลับมานอนต่อ หกโมงครึ่งเก็บน้ำยาง ประมาณแปดโมงครึ่งเก้าโมงขายน้ำยางเสร็จ กินข้าว เข้าสวน รดน้ำผักทำงานในสวนประมาณ สิบโมงครึ่งถึงสิบเอ็ดโมงเข้าบ้านอาบน้ำกินข้าว เที่ยงนอนกลางวัน ตื่นประมาณบ่ายสองครึ่งเข้าสวนทำงานในสวน รดน้ำผัก กลับเข้าบ้านหกโมงหรือหกโมงครึ่งแล้วแต่งาน  อาบน้ำ กินข้าว ซักผ้า พักผ่อนหน้าคอม สามทุ่มนอน วนเวียนอยู่ประมาณนี้

   ก็ไม่ได้ทิ้งเวบ ไม่ได้หายไปไหน ถ้าหยุดกรีดยางแล้ว ก็น่าจะมีเวลามานั่งเขียนบล็อกมากขึ้นเพราะสามารถนอนดึกได้  จึงเรียนมาเพื่อทราบครับ Laughing

ความเห็น

หาผู้ช่วยฯ ไว ๆ 

เห็นด้วยกับอาจารย์เสินสองคนช่วยกัน

ความสะดวกสบายมีขาย แต่ความสุขเงินซื้อไม่ได้ เพราะความสุขมิใช่เงิน

พี่ว่าหาคนมาช่วยน่าจะดีนะ อิอิอ

"เชื่อในผล แห่งการทำความดี"

ชีวิตไม่ต้องกลัวเหงา เราแทบจะเบียดเบียนเวลานอนของตัวเอง   ป้าเล็กตื่น  ตี4ครึ่ง  เข้าเฟส  เช็คลูกค้า  เช้าไปทำงาน  รบกับเด็ก  เที่ยงพากันกินข้าว  บ่ายก็สอน  สักพักก็ไปส่งสินค้า  ไปไปรษณีย์  พอๆกับโสต้องไปกรีดยาง  เดือนละ10กว่าวัน  พอเย็นก็เข้าสวน  รดน้ำ  เก็บภาพ   แต่งสวนบ้าง  ปลูกผักบ้าง  เย็นกินข้าวเสร็จก็แพ็คของ  เข้าเวบ  เข้าเฟส  นอน  ตื่นขึ้นมาก็หมุนไปที่เดิม  

พี่ผู้ใหญ่ยังดีที่ยังปลูกผักขายช่วงหยุดกรีดยางได้ แต่นายหัวนิไม่รู้อีทำพรือ หม้ายไรทำเลย แล้ง ตอนนี้น้ำคลองแห้งอีขอดคลองแล้ว ปลูกผักก้าไม่มีน้ำรด เฮ้อ...Frown

"ความสุขของชีวิตในวันนี้ คือทำตามวิถีพอเพียงของพ่อ"

ตารางชีวิตของแต่ละคนแตกต่างกันไป
ต่างคนต่างดำเนินชีวิตไปตามตารางแห่งตนนั้น
แต่เมื่อพอจะมีตารางบางจังหวะชีวิตที่ตรงกัน
เราจึงได้มาพบปะพูดคุยในเรื่องที่เราเห็น เราชอบตรงกันบ้าง
ได้ถามความเป็นอยู่ ได้แสดงความคิดเห็น ได้แบ่งปัน แค่นี้ก็สุขใจแล้ว

ชีิวิตประจำวัน...

เข้านอน 3 -  4 ทุ่ม ...ตื่นนอน ตี 5 ครึ่ง - 6 โมงเช้า 

กิจกรรมหลังจากนั้น

อันดับแรก เิปิดประตูให้หมาออกไปทำกิจธุระ

2. ทำักับข้าว - 7 โมง

     ที่บ้านจะเน้นทำกับข้าวกินเอง น้อยมากที่จะไปกินข้าวนอกบ้าน กินที่บ้านอิ่มดี ปลอดภัย เก็บผักข้างบ้านมาใส่ๆ ก็อร่อยได้ปลอดภัยดี โชคดีหน่อยสามีเป็นคนกินง่าย อร่อยไ่ม่อร่อยกินได้หมด ถือหลักว่าไม่ต้องอร่อยมาก เพราะถ้าอร่อยมากแสดงว่าต้องใส่อะไรปรุง เข้าไปเยอะ เกินความจำเป็นของร่างกาย 

3. กินข้าว 

4. อาบน้ำ แต่งตัว

5. 8 โมง ไปทำงาน ใช้เวลาเดินทางแค่ไม่ถึง 15 นาทีที่สิงห์บุรีรถไม่เคยติดเกิน 1 นาที สะดวกสบายมากๆ ถึงที่ทำงาน "สแกนลายนิ้ัวมือ" เพราะมีเครื่องนี้ถึงไ้ด้มาทำงานก่อนเวลา 08.30 น. ทุกวัน ไม่เคยสาย

 6. 8.30 - 16.30 ทำงาน

7.  16.50 น.  ถึงบ้านอย่างเร็ว ไม่แวะไปไหน 

8. ถึงบ้้านต้องเปิดประตูให้น้องหมา ออกจากห้อง แต่เขาจะไม่ไปทันที

จะต้องมางับงับที่เท้าก่อน พร้อมกับเสียงร้องอิ้ง อิ้ง ดีใจที่ได้เจอกัน เสร็จแล้ววิ่งเข้าบ้าน พอเปิดประตูข้างบ้าน จึงจะวิ่งออกไปทำกิจส่วนตัวของเขา  เขาจะต้องทำสเต็ปนี้ทุกวันไม่เคยเปลี่ยน ...ความน่ารักของหมา

8. ทำกับข้าวง่าย ๆ กินมื้อเย็นเลย...จะได้ไม่อ้วน 

9. รดน้ำต้นไม้่ ดอกไม้ ผัก 

10..ขยันหน่อย พาน้องหมาไปเดินเล่นริมทุ่งนา /บางทีก็ไปขี่จักรยาน 

11. 18.30 - 19.00 นั่งดู รายการท่องโลกกว้าง 

12.. อาบน้ำ ดูละครนิดหน่อย สัก 3 ทุ่ม ก็ไปนอน ขยันหนอ่ยก็อ่านหนังสือ  ที่บ้านจะไม่มีเน็ต เพราะใช้ที่ทำงานมาทั้งวันแล้ว ...ไม่มีเน็ตก็ดีอีกแบบจะได้อยู่กับตัวเองบ้าง

13.  2 ทุ่มครึี่ง เปิดประตูให้น้องหมาไปฉี่ก่อนนอนอีกรอบ จะไม่ได้ฉี่ในบ้าน 

13. 3 - 4 ทุ่ม เข้านอนกัน ...

....ชีวิตข้าราชการก็สบายหน่อยค่ะ แต่ก็มีบางวันเบื่อๆ ก็อดทนทำไปค่ะ แตกต่างจากพี่โสทร ที่มีเวลานอนกลางวัน ตื่นตอนกลางคืน ...ก็สบายไปคนละแบบ

 แต่ท็ี้่เหมือนกันก็คือ ต้องอดทนและสู้ ๆ  เหมือนกันนะคะ ...

 

 

อะไรที่ไหน อันความงาม มีอยู่ตาม หมู่ซากผี อันความดี อยู่ที่ละ สละยิ่ง ความเป็นพระ อยู่ที่เพียร บวชเรียนจริง นิพพานดิ่ง อยู่ที่ตาย ก่อนตายเอย ฯ

รับทราบจ้าาาา...อยู่คนเดียวมันก็อย่างนี้แหละทุกวัน ทุกวันวนเวียน ก็จัดแจง..หาคนมาช่วยยุ่ง อุ้ย!ผิด ช่วยหุงข้าวต่างหาก ซะทีซิค่ะ

 

รบกวนขอรายละเอียดแหล่งที่ขาย ข้องอท่อใยหิน 90 ด้วยค่ะ กำลังจะเผาถ่านแต่ขาดแค่ท่อใยหิน 90 องศาค่ะ

หน้า