ภาพ แสงแรกแห่งตะวัน

หมวดหมู่ของบล็อก: 

แสงแรกแห่งตะวัน...หมายถึงการเริ่มสิ่งใหม่ๆได้ตลอดเวลา...คนเราก็มีเครียด มีท้อกันบ้าง...อยู่ที่ว่าทางออก หนทางคลายเครียด ของแต่ละคน เป็นอย่างไร...บัวริมก็เช่นกันค่ะ มีท้อ มีหมดหวัง...จนกลายเป็นตลกร้องไห้ เวลาเลิกงาน...แต่บัวริมก็ไม่ถอยค่ะ พยายามหาหนทาง หาสิ่งดีดี มาเติมเต็มในความไม่สบายใจนั้น.....จงจำไว้ว่า เราจงอย่าเครียดซ้ำซาก--ทำใจให้โล่งๆๆ หาสิ่งสวยงามใส่ตัว ....อย่าเครียดกันนะคะ---เราไปดูแสงสวยๆยามเช้ากันค่ะ--บัวริมไปบ้านเพื่อน หลังจากช่วยงานแล้ว ก็ชวนครอบครัวนอนค้าง ค่ะ --หวังว่าตื่นตอนเช้า จะสูดอากาศสดชื่น ซึมซับความสงบ บรรยากาศเย็น---ไม่ผิดหวังเลย---บัวริมได้สิ่งนั้น ดั่งใจปรารถนา-----และ....นำมาฝากพวกเราชาวบ้านสวนพอเพียง ด้วยค่ะ

หนึ่ง....แสงนี้.....สวย สวย...บ้านเพื่อน สงบ ค่ะ เรียบง่าย----วันนั้นเพื่อนไปธุระต่างจังหวัด....พวกเราครอบครองความสุข ได้อย่างเต็มที่เลยค่ะ

สอง...แสงสงบ....วิถีไทย ----กวาดใบไม้ ได้สติ ได้เหงื่อ ได้คิดด้วยความรู้สึกปลอดโปร่ง เป็นส่วนตัว

สาม....แสงสะท้อน กระทบสีสวย ....ทำให้ต้องเดินตามหัวใจเข้าไปหา----สูดอากาศบริสุทธิ์เข้าปอด ลึกๆๆๆ...ขอบคุณธรรมชาติจริงๆค่ะ

สี่.....แสงที่ เรืองรองอยู่ไกลๆ...เพื่อนเคยบอกว่าเป็นมะนาวยักษ์ค่ะ แต่สวยงาม ยามแสงตะวันจับต้อง---หรือต้องกลับมาดูว่ายักษ์ เหมือนบ้านพี่เหมียว หรือไหมหนอ

หก.....แสงนี้ กระจ่าง ชวนให้สงสัย...แสงกระทบ อะไรน๊า----ตื่นจากภวังค์ ไปดูกันหน่อย นะคะ

อันใดเล่า....สาวเจ้า ทำกิจกรรมอันใด ยามเช้า ----เจ้าของบ้านไม่อยู่ หนู(ตุ๊ก) มา ล้วง อะไร  ของเค้า นะๆๆ

อ๋อ...แสงนี้ เป็นการเพาะเห็ดในโอ่ง นั่นเอง เป็นเห็ดนางฟ้า กับ เห็ดภูฏาน --เจ้าของบ้านช่างคิดค้นดีจริงๆ---เก่งมากๆๆๆ

เจ็ด.....แสงสีอ่อนๆๆ สดใสเหลือเกิน ...เพาะเห็ด แล้ว ยังปลูกพริกหยวก อีกหรือนี่----คงต้องเก็บไปด้วยนะ น้อง เกรงว่านานไปจะไม่กรอบ น่ะ.....เอ๊...แล้วครอบครัวเรา หายไปไหน......

แปด.....แสงทำให้เจริญงอกงาม ประกอบกับน้ำ ซึ่งเป็นสิ่งสำคัญ ....รวมกัน เป็นอากาศดี ให้บริโภคกัน ...อยู่ไหน น๊า----

เก้า....แสง ก่อนสายๆ (ผู้ดูแล)ปั่นจักรยาน ให้น้องริชาร์ดนั่งรถเล่น...เป็นอีกภาพ แห่งความเยือกเย็น ที่เห็นแล้วมีความสุข-----สุข ใจ ค่ะ

 

เก้าลำแสง ยามเช้า ที่ทำให้ใจสงบ....ความว้าวุ่นในชีวิตประจำวัน..ที่จำเป็นต้องเผชิญ...บรรเทาได้ด้วย การพักผ่อนแบบธรรมชาติ ...เพื่อต้องดำเนินชีวิตต่อไป (อย่าว่ากัน หากต้องแสวงหา)

 

ขอบคุณ บ้านสวนพอเพียง ที่สิ่งดีดีจากบ้านนี้ ทำให้หลายๆคน มีความสุข มีเพื่อน ...แบ่งปัน สร้างสรรค์ พอเพียง

สวัสดีค่ะ

 

ความเห็น

"แสงเรืองๆที่ส่องประเทืองอยู่ทั่วเมือง คือแม่พิมพ์อันน้อยใหญ่ โอ้ครูไทยในแดนแหลมทอง"

ขอเป็นแสงลำดับที่๑๑ นะน้อง

..โอกาสไม่ได้มีทุกวัน..

 

เหนื่อยยากอย่างไร ไม่เคยบ่นไปให้ใครเขามอง ครูนั้นยังลำพอง ในเกียรติของคน เสมอมา...ที่ทำงานก็สุดกันดารในป่าดงไพร ถึงจะไกลก็เหมือนใกล้ เร่งรุดไปให้ทัน เวลา....(แสงนี้สำคัญมากด้วยค่ะ พี่เสิน.. ครูคนที่สองรองจากพ่อ-แม่..ขอบคุณมากค่ะ)

หน้า