เล่าสูู่กันฟัง เรื่องของมะเดื่อ ตอน มะเดื่อฝรั่ง

หมวดหมู่ของบล็อก: 

        Laughing สวัสดีครับทุกท่าน  เล่าสู่กันฟังเรื่องของมะเดื่อ ตอน มะเดื่อฝรั่ง บล็อกนี้  ผมขอออกตัวไว้ก่อนว่าผมเองก็เพิ่งรู้จักเหมือนๆกับหลายๆท่าน  ซึ่งไม้ต้นนี้ก็ ไม่ใช่ไม้ใหม่นัก เป็นไม้นำเข้ามาเมื่อ๒๐กว่าปีแล้ว มีสมาชิกบ้านสวนพอเพียงเราหลายท่านที่ปลูกแล้วได้ผล มีประสบการณ์ มีความรู้พอสมควร แต่ก็ไม่ได้นำมาเขียนมาบอกเล่าในบ้านนี้ สมาชิกหลายๆท่านที่มีเฟส มีLINE ก็นำไปแชร์ให้เห็นกันบ่อย มะเดื่อฝรั่ง ถ้าค้นหาในบ้านสวนพอเพียงก็เจออยู่ไม่กี่บล็อก และเขียนมานานแล้ว ผมเล่าสู่กันฟังเรื่องของมะเดื่อฝรั่งวันนี้ ให้คิดเสียว่าเอามาเพิ่มเติมและทบทวนข้อมูลเดิมก็แล้วกันนะครับ

  

      มะเดื่อฝรั่ง

    มะเดื่อฝรั่ง หรือ ลูกฟิกมีชื่อภาษาอังกฤษว่า Common fig มีชื่อทางพฤกษศาสตร์ว่า Ficus carica มีถิ่นกำเนิดในตะวันออกกลางและเอเชียตะวันตก เป็นพืชสกุลเดียวกับ ต้นโพธิ์ ต้นไทร หรือมะเดื่อ (Ficus) และอยู่ในวงศ์เดียวกับ มัลเบอร์รี่หรือต้นหม่อน มะเดื่อฝรั่งจัดเป็นพรรณไม้ยืนต้นขนาดกลาง ลำต้นจะเป็นปุ่มแตกกิ่งก้านออก ทุกส่วนของลำต้นมียางสีขาว ลักษณะของใบเป็นใบเดี่ยวหนาค่อนข้างแข็ง ด้านหนึ่งมีขนอ่อน ส่วนผิวด้านบนจะหยาบ ขอบใบจริงส่วนใหญ่หยักลึก 3-5 หยัก ส่วนผลมะเดื่อจะออกบนก้านใบ ผลกลมแป้นหรือรูปไข่ มีเปลือกบาง โดยผลอ่อนจะสีเขียว แต่เมื่อสุกแล้วจะเปลี่ยนเป็นสีเหลือง สีชมพู หรือสีแดงไปจนถึงม่วงเข้ม  ทั้งนี้ขึ้นอยู่กับแต่ละสายพันธุ์ ด้านในมีเนื้อสีแดงเข้ม เมื่อสุกแล้วจะมีกลิ่นหอม มะเดื่อฝรั่ง ทางประเทศอียิปต์ อิตาลี และกรีซถือว่าเป็นผลไม้ศักดิ์สิทธิ์ด้วย   

ขออนุญาตนำภาพจากอินเตอร์เน็ท มาประกอบ ขอบคุณเจ้าของภาพด้วยครับ

    สำหรับประเทศไทยเริ่มทดลองปลูกเมื่อปีพ.ศ.2524 โดยมูลนิธิโครงการหลวงและมหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์  ให้ชาวเขาปลูกเพื่อทดแทนการปลูกฝิ่นในภาคเหนือ

 

   มะเดื่อฝรั่ง ว่ากันว่าเป็นผลไม้ต่างถิ่นที่มีคุณค่าทางโภชนาการสูง ติดอันดับ ๑ ใน ๑๐ ของผลไม้โลก ทั้งเป็นผลไม้เพื่อสุขภาพด้วย ดูข้อมูลเพิ่มเติมที่นี่ครับ http://frynn.com/%E0%B8%A1%E0%B8%B0%E0%B9%80%E0%B8%94%E0%B8%B7%E0%B9%88%E0%B8%AD%E0%B8%9D%E0%B8%A3%E0%B8%B1%E0%B9%88%E0%B8%87/

    มะเดื่อฝรั่ง  จากบล็อกคุณอ้อยหวานบันทึกไว้ว่าเป็นผลไม้ที่เก่าแก่ที่สุดที่มนุษย์ปลูกกิน  มายาวนานกว่า ๕,๐๐๐ ปี มีการบันทึกไว้ว่ามีอยู่ประมาณ ๘๐๐ สายพันธุ์

ดูข้อมูลละเอียดจากบล็อกคุณอ้อยหวาน 

http://www.bansuanporpeang.com/node/28785

http://www.bansuanporpeang.com/node/28796

    ในบล็อกคุณอ้อยหวานรายละเอียดหลายส่วนได้บอกไปแล้ว เรามาดูเพิ่มเติมในเรื่องการขยายพันธุ์ การปลูกกันดีกว่า มะเดื่อฝรั่งสามารถขยายพันธุ์ได้หลายวิธี  เช่น  เพาะเมล็ด ปักชำ ตอนกิ่ง  ทาบกิ่ง  ติดตา เสียบยอด แต่วิธีที่ง่ายและนิยมกันมากคือ การตอนกิ่ง  เพราะกิ่งตอนไม่เสี่ยงกับการสูญเสีย และส่งลูกค้าได้สะดวกด้วย

 

การชำกิ่ง และกิ่งชำที่ได้

   

กิ่งตอน

  

และเมื่อปลูกจนได้ผล

ยิ่งเขียน ยิ่งยาว ยิ่งเล่า ยิ่งเยอะ พบกับ “เมื่อผมปลูกมะเดื่อฝรั่ง” ในตอนต่อไปดีกว่าครับ สวัสดี.

ความเห็น

เราจะมีโอกาส ได้กินไหมหนอ ..สีสวยน่ากิน จังค่ะ....ประสบความสำเร็จแล้วค่ะ พี่เสิน ยินดีด้วยค่ะ

มีดิ สุกไม่ทันก็กินดิบๆไปเลย นิดหน่อยเองน้องบัว แค่เพิ่งเริ่มยังไม่คิดว่าสำเร็จ ขอบใจครับ

..โอกาสไม่ได้มีทุกวัน..

 

ปลูกอยู่เหมือนกันค่ะ มีเสน่ห์ตรงที่ออกลูกง่าย แต่ก็ยังรู้สึกว่ายังไม่เข้าใจวิธีปลูกและเลี้ยงดูอย่างถ่องแท้ รอชมบลอกต่อไปนะคะ เผื่อจะได้นำความรู้มาปรับใช้กับของตัวเองบ้าง

ฮ่ะฮ่า!!ได้เพื่อนปลูกมะเดื่อฝรั่งอีกคน นอกจากออกลูกง่ายแล้วนะน้องเหมียว ใช้เวลาก็ไม่นาน ใช้พท.ก็ไม่มากด้วย พี่ก็ลองผิดลองถูกตามที่คาดว่าจะได้ผลนะแหละครับ ขอบคุณที่ติดตามชมครับ

..โอกาสไม่ได้มีทุกวัน..

 

ดูแล้วขยายพันธุ์ง่ายจัง ขอศึกษาข้อมูลจากน้าเสินก่อนนะคะไว้ค่อยหามาปลูกมั่ง Laughing

ใช่แล้วหนูรัก การขยายพันธุ์ไม่ยากเลย น้าก็เพิ่งเริ่มแต่ก็พอมีข้อมูลบ้างแล้วล่ะ

..โอกาสไม่ได้มีทุกวัน..

 

พี่เสินปลูกเยอะมากเลยนะ น้องปลูกพันธุ์พื้นๆคะปลูกง่าย ตายยาก  แล้วจะแวะไปชิมที่ปัตตานีคะ

ความสะดวกสบายมีขาย แต่ความสุขเงินซื้อไม่ได้ เพราะความสุขมิใช่เงิน

น้องตุ๊กรู้ได้ไงว่าพี่ปลูกมาก ดีแล้วทำที่ง่ายๆก่อนปูพื้นไปที่ยากต่อไป ยินดีมากๆครับถ้ามาได้ จะรอ

..โอกาสไม่ได้มีทุกวัน..

 

ทะนุถนอม มะเดื่อ จนคนข้างๆอิจฉา "เจ้ามะเดื่อ " แล้วนะคะน้องชาย

แค่ช่วยให้มันรอดตายนะพี่ ไม่ได้กางมุ้งให้มันหรอก อิอิ

..โอกาสไม่ได้มีทุกวัน..

 

หน้า