ตอนนี้กำลังตัดสินใจ ที่จะเดินจากชีวิตลูกจ้างสู่การเป็นนายตัวเอง

หมวดหมู่ของบล็อก: 

หลังจากจบ ม.6 ปี33 ก็เดินสู่วงการโรงแรมจนถึงปัจจุบัน เริ่มต้นด้วยการเป็นพนักงานเสริฟแผนกจัดเลี้ยง5ปีแล้วผันตัวเองมาเป็นช่างศิลป์ ดูแลในส่วนแกะสลักน้ำแข็งเป็นหลักเปลี่ยนที่ทำงานอีก2ที่ ที่ทำงานปัจุบันทำมา12ปี เริ่มที่จะอิ่มตัว ผลงานที่สร้างมากมาย เหรียญทองก็หลายเหรียญ ถ้วยรางวัลก็หลายใบ สร้างชื่อเสียงใว้มากมายให้กับโรงแรมทั้งในประเทศและต่างประเทศ แต่ความดีความชอบกับตกเป็นของคนอื่น ไม่ว่าจะเป็นตำแหน่งหน้าที่ ขั้น และเงินเดือน แทบจะโดนปิดกั้น ไม่เคยได้การเสนอพิจารณาจากทางฝ่ายบริหาร ซ้ำร้ายลับหลัง นินทาต่างๆนาๆ ให้ร้ายเรากับเพื่อนร่วมงาน ผลงานดีแต่ความดีไม่ปรากฏ จึงเริ่มหันกลับมามองตนเอง ทำไมเราจึงต้องทนทำเพื่อคนอื่น ทำไมเราไม่ทำเพื่อตัวเราเองบ้าง ความคิดนี้มีมาก่อนหน้านี้4ปี เริ่มลงมือเก็บข้อมูลต่างๆ ทั้งทำเลที่ตั้ง สภาพดินฟ้าอากาศ พืชพันธ์ผลผลิตและตลาด สุดท้ายก็มาลงที่"มะนาว"เมื่อได้ลงมือทำ โอ..นี่ล่ะความสุข ความสงบ ธรรมชาติ มีความรู้สึกว่าชีวิตเรามีความสุขมากขึ้น ใช่เรารักในงานที่เราทำ เรารักในงานศิลป์รักในงานแกะสลักนำแข็ง เรามีอิสละในการสร้างชิ้นงาน เห็นแขกเห็นท่านทูตประเทศต่างๆ ชื่นชมผลงานของเรา เราก็มีความสุข แล้วเราล่ะอยู่ตรงจุดไหน ใช่ "หลังบ้าน" ความภูมิใจเป็นของเรา แต่ผลงานเป็นของคนอื่น เอาละ ต่อแต่นี้ไป เราจะทำเพื่อตัวเราเองบ้าง

ความเห็น

ทำได้แล้ว ขอบคุณครับ

รวบรวมรูปภาพทั้งหมดไว้ในบล็อกก็ดีนะ ผู้ที่สนใจจะได้ดูและปรึกษาหาข้อมูลได้ครับ ถือว่าเป็นงานศิลป์อย่างหนึ่ง

งานศิลป์สวยมากค่ะ แต่น่าจะเอารูปมาไว้ในบล๊อก เหมือนน้องก้อยว่าค่ะ เพราะหากมีผู้สนใจเข้ามาเยี่ยมชมบล๊อก สามารถชมภาพสวย ๆ ได้ง่ายกว่าการนำรูปไปแสดงในช่องความเห็นนะคะ

ถึงแม้ว่าบันทึกบล๊อกแล้ว แต่มีรูปมาเพิ่มเติมทีหลังก็ยังได้ค่ะ เลือกตรงแก้ไข แล้วนำภาพไปเพิ่มเติมได้ แล้วบันทึกอีกครั้งนะคะ....

สวยมากครับ

ผมว่าทำสวนน่าจะดีแล้ว แดดร้อนก็เข้าร่มหาไม้มาแกะควบคู่กันไปครับ

ผลผลิตงานฝีมือก็เปิดเว็บขายฝรั่งได้เลย

สวนเกษตรบุรีรมย์การเกษตรแบบเสาร์เว้นเสาร์ เน้นที่เราปลูกเองกินเอง
บริการจัดทำและดูแลเว็บไซต์ ถูก ดี มีประสิทธิภาพ

การที่คุณสิทธิชัยจะหันหลังให้ก้อนน้ำแข็งแล้วหันไปปลูกมะนาว..ก็ดีนะครับ ถ้าเรามีความสุขที่จะทำและคิดว่าน่าจะทำมันได้ดี แต่สิ่งหนึ่งที่อยากจะสะกิดและอาจจะไม่เหมือนใครในบ้านสวนนี้ก็คือ ประสบการณ์และความสามารถพิเศษตรงนี้ที่อีกหลายคนทำไม่ได้ หรือทำได้ก็อยู่ในวงจำกัด ทำไมไปทิ้งเสียละ น่าเสียดายและไม่ค่อยจะเห็นด้วยเท่าไรนัก ปัญหาเรื่องทำแล้วผลงานไปตกที่คนอื่น ในวงราชการไม่รู้แต่เอกชนที่ขับเคลื่อนด้วยผลงานมันต้องเห็นและต้องยอมรับ โดยเฉพาะถ้าเราเป็นเฟืองตัวสำคัญต่อการขับเคลื่อนของงาน ลองพิจารณาและลองผสมผสานทั้งสองงาน เช่น งานฝีมือเป็นงานอิสระ ทำเป็น freelance ก็ได้นี่ครับ (รู้จักปาเกียว นักมวยเลื่องชื่อของฟิลิปปินด์ที่สมัคร สส.มั๊ย..ผมว่า ฟิลิปปินด์อาจเสียนักมวยฝีมือดีแต่ได้นักการเมืองห่วยๆอีกคนนึงก็ได้)

แสวงหาชีวิตที่สงบ..หลบลี้หนีความวุ่นวาย

สวัสดีค่ะ คุณสิทธิชัย  พอได้เห็นผลงานแล้วรู้สึกเสียดายความสามารถค่ะ ถ้าจะทิ้งงานนี้ไปด้วยการทำสวนเพียงอย่างเดียว ไม่ลองหาช่องทางที่มันสามารถทำได้ทั้งสองงาน แบบที่ทำแล้วมันเกื้อหนุนกันน่าจะดีนะคะ

there is a will , there is a way .

เขียนไปแล้วแต่ลบทิ้ง

คิดเหมือนกับพี่ตั้ม แล้วก็คุณมาย เลยคับ

มาสนับสนุน ความเห็น พี่ทั้งสองดีกว่า

เขียนไปเยอะๆ เดี๋ยว คุณสิทธิชัย งง

สวยมากค่ะ  ถ้าเบื่อมากก็ออกมาเลยค่ะไม่ต้องทนแล้วค่ะยิ่งทนยิ่งอึดอัดค่ะ  หาความสุขไม่เจอแน่ค่ะ

มาขอเป็นสมาชิกใหม่ค่ะ

ชื่นชมผลงานครับ งดงามมาก

ผมก็อดีตพนักงานโรงแรมครับ กำลังจะหันหลังกลับมาทำอาชีพดั่งเดิมของบรรพบุรุษ(ทำนา ทำไร่)

เป็นกำลังใจครับ

 

วิหคน้อยบินไกล เฝ้ารอวันกลับคืนถิ่น

หน้า