ยามเย็น เราพากันเดินเล่น

หมวดหมู่ของบล็อก: 

 

  Wink ช่วงนี้อากาศร้อนๆๆมากนะคะ ช่วงบ่ายๆๆจะพาเด็กๆๆไปเดินเล่นรับอากาศนอกบ้านด้วยค่ะจึงได้รูปดอกไม้  ธรรมชาติ มาฝากกันค่ะ

 

 

                                      Wink     น้องเรียว กับน้อง เตรียมพร้อมครับ ไปกันเลยครับ

 

 

ยูริจับดีๆๆนะ พี่เรียวจะเข็นไปแล้วนะ  

เด็กๆๆ ชอบมาก สนุกกันใหญ่

 

 

ครั้งนี้ ออกดอก เยอะมากๆๆค่ะ ต้นใกล้ตึกที่พัก

 

 

สีส้ม สีเปรี้ยวใจ  ไปเลย  ต้อนรับหน้่าร้อนได้ดีมากค่ะ

 

 

ดอกบานชื่น  ชื่นใจจัง

 

สีเหลือง

 

 

สีขาว ค่ะ

 

 

 

สีส้ม จี๊ดๆๆค่ะ

 

 

 

ต้นนี้ใกล้ตึกข้างๆๆกันค่ะ  สีเหลือง

 

 

 

เด็กๆๆ ร้อนกันรึเปล่า ไปกันต่อเลยนะค่ะ

ไปเที่ยวสวนกันนะคะ ดอกไม้ในหน้าร้อน  สีเปรี้ยวใจค่ะ

 

วันนี้แดดๆๆ ร้อนๆๆมากเลยค่ะ

 

 

สีส้ม อีกภาพค่ะ

 

ลูก อะไรค่ะ  คล้ายๆๆผลเงาะ จ้า

 

 

 

ติดผลเต็มที่เลย  

 

 

สีม่วง

 

 

ดอกบอลลูน  สีม่วง

 

 

เจ้านกน้อย  บินมาเกาะิกิ่งไม้ เพื่อหลบแดดนะคะ

 

 

เจ้านกพิราบ นี่เอง

 

 

 

นี่ไง  เพื่อนๆๆของเจ้ามารวมกันอยู่ตรงนี้เอง

 

บรรยากาศตอนยามเย็นค่ะ  น่ารักไปอีกแบบนะคะ

คุณตาใจดี ให้อาหารเจ้านกพิราบค่ะ

 

แล้วเจอกันใหม่นะคะ  ขอบคุณค่ะ  บาย  บาย 

ความเห็น

น้องแพรเขาก็ยิ้มให้พี่เหมือนกัน ใจดีจังนะหลานสาว อิอิ

พอเพียง และ เพียงพอ บ้านไร่จันทร์เจ้า 

แล้วจะพยายาม Update ให้นะ

ช่วงนี้อยู่ในช่วงการเปลี่ยนแปลง กำลังพยายามทำให้ทุกอย่างเข้าที่เข้าทาง วุ่นวายพอสมควร เพราะเลี้ยงลูกกันเองสองคน ชีวิตครอบครัวเดี่ยวก็แบบนี้แหละ ต้องทำทุกอย่างด้วยตัวเอง ทั้งเตรียมของให้เจ้าตัวเล็ก ซักผ้า ทำอาหาร ทำงานบ้านสารพัด หลังเข้าพรรษา แม่น้องแพรก็ต้องเลี้ยงลูกตามลำพัง ยังไม่รู้ว่าจะเป็นยังไง ตอนนี้เลี้ยงลูกโดยใช้ Internet กับ Mobile เป็นอุปกรณ์หลัก ดีที่ว่าเจ้าตัวเล็กไม่กวน กินอิ่มก็นอน ยังไม่อ้อน (อีกหน่อยก็ไม่แน่เหมือนกัน)

ตอนนี้ขอเวลาตามอ่านบล็อกเพื่อนๆ ก่อนก็แล้วกันนะ ตกข่าวไปเยอะ แล้วจะ speed ให้ทันโดยเร็ว จะได้มีเวลา Update เรื่องราวของน้องแพรให้สมาชิกได้รับทราบกันต่อไป

จะปลูกต้นไม้ในใจเธอ


ผมผ่านช่วงนั้นมายี่สิบปีแล้ว..เหมือนกัน..อยู่กันสองคน พ่อกะแม่ทั้งของผมของแฟนต้องทำงานที่ตจว. เราต้องดูแลกันเอง ช่วงแฟนลาคลอดใหม่ๆ..ผมก็เพิ่งเปลี่ยนงาน..ลาก็ไม่ได้..ต้องฝากกุญแจบ้านให้แม่ค้าอาหารตามสั่งแถวบ้านคอยส่งอาหารให้..กลับมาก็ซักผ้า ทำความสะอาด อาบน้ำให้ลูกด้วย (แฟนไม่กล้ากลัวทำลูกตก) กลางคืนต้องผลัดกันตื่นชงนม หรือดูลูกที่ร้อง ที่หนักหนาที่สุดคือลูกไม่แข็งแรง กินนมแล้วดึกๆจะอ๊อก แม้มีที่รองเปื้อน แต่หลายครั้งก็เลอะผ้าปูที่นอน เก็บรอไม่ได้ ต้องซักเลยตีสองตีสาม ดึกๆลูกตื่นขึ้นมาร้องแบบหาสาเหตุไม่พบ จะโทรหาใครก็เกรงใจ เปิดตำราหาอยู่นั่น (สมัยก่อนไม่มีเน็ต) ไม่ต้องหลับต้องนอน..เข้าใจเลย..พ่อแม่มือใหม่ที่ต้องเลี้ยงลูกเอง..ยังไม่จบด้วยนะ..พอแฟนหมดวันลาคลอด กลับไปทำงาน ต้องกระเตงลูกไปด้วย จนมาได้ รพ.เซนต์หลุย day care ช่วยเลี้ยงลูกเราแบบเช้าไปเย็นกลับ อุ้มลูกเดินผ่านตึกแถวถนนสาทร (แฟนทำตึกหุ่นยนต์) จนคนแถวนั้นรู้จักครอบครัวเราดี...เฮ้อ...เหนื่อยสุดๆ..ขอบอก

แสวงหาชีวิตที่สงบ..หลบลี้หนีความวุ่นวาย

ขอบคุณพี่ตั้มครับ ที่เอาประสบการณ์มาแบ่งปัน ผมจะได้เตรียมพร้อมรับสถานการณ์ไว้ ตอนนี้ทำใจคิดว่าการเลี้ยงลูกไม่ใช่เรื่องยาก ใครๆ เขาก็ผ่านมาได้ เราต้องทำได้ บอกแฟนว่าไม่ต้องกังวล เราก็ใช้ชีวิตให้เหมือนปกติ เพียงแต่ว่ามีงานเลี้ยงลูกเพิ่มขึ้นมาอีกอย่างหนึ่งแค่นั้นเอง

หลังจากแฟนหมดวันลาคลอด คิดกันไว้ว่าจะเอาไปให้ญาติเลี้ยง ไม่อยากเอาไปให้คนอื่นเลี้ยง ก็อยู่ในเส้นทางที่เราเดินทางไปทำงานอยู่แล้ว คิดว่าลูกจะได้เป็นส่วนที่ทำให้ความสัมพันธ์ของผม กับ ญาติพี่น้องที่ดีอยู่แล้วได้แน่นแฟ้นยิ่งขึ้น มีแต่เรื่องบวกทั้งนั้น พยายามคิดบวกเข้าไว้ มีลูกคือกำไรของชีวิตครับ

จะปลูกต้นไม้ในใจเธอ


ดีมากหากมีญาติหรือคนที่ไว้ใจดูแลลูกเรา..ฝาก day care จะมีปัญหาเรื่องลูกติดเชื้อหวัด คออักเสบ จากการเลี้ยงเด็กรวม ลูกผมถึงเป็นๆหายๆตลอดสามปีที่อยู่ที่นั่น (ใครว่ามีภูมิ ผมว่าไม่จริงดูจากลูกผม) อีกอย่างแม้จะเป็นความเหน็ดเหนื่อย..แต่ก็เป็นความเหน็ดเหนื่อยที่เราเลือกที่จะรับมันมา ซึ่งเป็นความสุขที่บอกไม่ถูก รู้แต่ว่าเหนื่อยแต่มีความสุขมาก กระต่ายดำ..รู้มั๊ย..ทำไมผมและลุงพูนแนะนำให้เก็บภาพลูก..หลายคนอาจจะเก็บเฉพาะภาพที่มีความสุข ความน่ารักของลูก..แต่ผมไม่..ผมเก็บทั้งรูปที่ลูกไม่สบาย..ลูกอ๊วก..ลูกร้องไห้..ลูกงอแง..รูปที่แม่ป้อนนม ซักผ้าอ้อม..เรียกว่าแทบทุกช็อต (สมัยก่อนเป็นฟิล์มล้างด้วย หมดไปเยอะ) แต่คุ้ม..มีอยู่ครั้งนึงเมื่อสักสองปีก่อน (ลูกอายุ 17 ปี) เค้าเข้ามากอดผมด้วยน้ำตาคลอเบ้า..ผมก็ตกใจถามว่า ลูกเป็นอะไร มีเรื่องอะไรไม่สบายใจรึเปล่า..เค้าบอกว่า..เปล่าไม่มีอะไร..หนูดูอัลบั้มที่พ่อทำให้หนู..แล้วทำให้หนูรู้สึกอยากกอดพ่อกับแม่ ผมเข้าใจเค้าเลยกอดพร้อมกับลูบหัวเบา..มันเป็นความรู้สึกที่ดีมากๆ..ผมถึงอยากให้กระต่ายดำเก็บรูปไว้..วันนึง..มันจะเป็นเครื่องยึดโยงเหนี่ยวรั้งให้เค้ามีความรู้สึกที่ดีๆ..อยากเล่าให้ฟังเพราะผมเห็นว่ามันได้ผลดี

แสวงหาชีวิตที่สงบ..หลบลี้หนีความวุ่นวาย

ตั้งใจว่าจะเก็บรูปให้มากที่สุด ทุกช่วงวัยของน้องแพร แล้วจัดทำเป็นอัลบั้มเก็บไว้ให้ลูกดู ตามที่แนะนำมาครับ ตอนนี้กำลังศึกษาเรื่องกล้องอยู่ ถ่ายรูปออกมาไม่บันทึกวันที่ ทั้งๆ ที่ได้ Set ไว้แล้ว แต่ก็ถ่ายเก็บไว้เรื่อยๆ ครับ

เรื่องอัลบั้มภาพเก่าๆ เนี่ยผมก็ดูบ่อยๆ ดูแล้วคิดถึงแม่ น้ำตาคลอทุกครั้งไป ลูกโตขึ้นก็คงเป็นเหมือนกัน

ขอบคุณพี่ตั้มอีกครั้งครับ

จะปลูกต้นไม้ในใจเธอ


น้องแพรน่ารักจังเลยค่ะพี่ต่าย  สงสัยต้องไว้หนวดแต่เนิ่นๆ แน่เลย Smile

there is a will , there is a way .

ลุงต่ายได้ลูกสาว น่ารัก น่าชัง ขออุ้มน้องแพรได้มั๊ยค่ะ (เจ้าหมูหวาน จะงอนเปล่าเนี่ย)

ถ้าอยู่ใกล้ๆๆ จะชวนไปเที่ยวกันทุกๆๆรอบไปเลยนะเจ้าค่ะ  น้องแพร

รูปที่ 2 ดูท่าท่างซายูริจะสนุกมากๆเลยนะคะ

แต่...ดูแล้วพี่เรียวคงเหนื่อยมากเหมือนกัน อิอิLaughing

ชอบเล่นกันทุกๆๆวัน พี่ชายปิดเทอมหน้าร้อน ชอบกันใหญ่ได้เล่นด้วยกันไปเลย

แม่เหนื่อยๆๆแล้วนะคะ อากาศร้อนๆๆมากๆๆด้วย

เจ้าตัวเล็กเนี่ยจะอยู่ไม่นิ่งเลยค่ะ น้าก้อย

หน้า