ไปเยี่ยมพี่ออด (apichat)
หมวดหมู่ของบล็อก:
วันนี้เข้าเมืองไปเยี่ยมพี่ออดที่ รพ.ตากสินฯ มาค่ะ พี่ออดมีอาการปวดหลังมาก หมอว่าคงจะเป็นกระดูกทับเส้นประสาทอะไรประมาณนี้ กำลังรอผลอยู่ วันจันทร์ต้องทำ MRI (ไม่รู้แปลว่าไร ต้องถามผู้ใหญ่) ก็เลยให้น้องไนท์ ลูกชายพี่ออดเก็บภาพให้แต่มันไม่ค่อยชัดแต่ก็พอดูได้
ยังไม่ได้ขออนุญาติลงภาพแต่พี่เค้ายอมให้ถ่ายรูปมาก็คงจะไม่ว่ากันเนอะ ขอกำลังใจจากเพื่อนสมาชิกให้พี่ออดด้วยนะคะ
- บล็อกของ สวนสุขารมย์
- อ่าน 7626 ครั้ง
ความเห็น
Nanz
1 สิงหาคม, 2010 - 00:02
Permalink
เขีนยบล๊อค
เขียนได้แล้วค่ะ พี่บุ๋มบอกค่า
คนรักต้นไม้ รักโลก รักการแบ่งปัน
pawa
31 กรกฎาคม, 2010 - 23:29
Permalink
เป็นกำลังใจให้ค่ะ
ขอให้พี่ดีวันดีคืนนะคะ แข็งแรงขึ้น หายป่วยไวไว
เป็นกำลังใจให้ค่ะ
เซพ
1 สิงหาคม, 2010 - 02:35
Permalink
เป็นกำลังใจ...
ขอหายไวๆนะพี่ออดเป็นกำลังใจให้สู้ๆพี่..
สุชญา
1 สิงหาคม, 2010 - 08:07
Permalink
ขอให้หายเป็นปกติ
ขอให้หายเป็นปกติเร็วๆๆนะคะ
มานี มานะ วีระ ชูใจ
1 สิงหาคม, 2010 - 10:22
Permalink
เพ้ยง...
หาย...
หายแล้วไม่เป็นไร...
เป็นเพียงแค่มดตะนอย ตัวจ้อยจิด ทีพลัดติดกลางช่อ พอเพียงใหญ่
คือหนึ่งเสียงหนึ่งคิดเห็น ที่เป็นไป อาจถูกใจหรือไม่บ้าง ลองชั่งดู
น้ามืด
1 สิงหาคม, 2010 - 12:27
Permalink
หายไวไวนะครับ
อยู่ใกล้หมอแบบนี้ อุ่นใจหายเร็วแน่นอน
หายวันหายคืนนะพี่
ไทยจะเรืองอำนาจ เพราะไทยเป็นชาติกสิกรรม
ป้าเล็ก..อุบล
1 สิงหาคม, 2010 - 12:48
Permalink
มาเป็นกำลังใจ
ขอให้หายไวๆ ทำงานอย่าเครียดนะ คือว่า งานเดี๋ยวนี้ หลายๆงาน ทำไม่ทัน มีคนมาสั่งให้ทำแบบยาก กฎเกณฑ์ทรับซ้อน ทำให้งานเสร็จช้า และยังถูกตีกลับ เพราะไม่ถูกใจ
084-167-4671
anongrat2508@hotmail.com
little finger
1 สิงหาคม, 2010 - 14:47
Permalink
อาการดีขึ้น
ขอให้พี่ออดอาการดีขึ้นเร็วๆ นะคะ...
แดง โคกโพธิ์
1 สิงหาคม, 2010 - 14:57
Permalink
หายไว ๆ น่ะครับ
เป็นอะไร ? ไข้(ใจ)หรือครับ
ตั้ม
1 สิงหาคม, 2010 - 19:03
Permalink
โรคนี้สำหรับผม..เชยแล้ว..
เคยเป็นเมื่อสมัยเรียนป.ตรี ไปออกค่ายที่สุรินทร์ ยกเสาผิดท่า เปรี๊ยะ..เดี้ยงจนต้องทำกายภาพและรักษาตัวหลายเดือนทีเดียว หมอบอก OK.แล้ว เรายังรู้สึกว่าไม่..ยืนนานไม่ได้ ไปหาหมออีก...หมอบอกเป็นที่กล้ามเนื้อหลังไม่แข็งแรง รักษากันนานมาก..เด๋วนี้ยังไม่เต็มร้อยเลย แต่ก็เก้าสิบกว่าเปอเซนต์ ไม่กล้ายกของหนักไปตลอดชีวิตเลย (ผมเรียกโรคคุณชายสำรวย) มันเป็นเรื่องกว่าสามสิบปี ถึงบอกว่าเชยไง..แต่ไง..ก็ไม่อยากให้มันมาอีก..ขอให้คุณออดหายไวไว ยำยำ มาม่า..นะครับ
แสวงหาชีวิตที่สงบ..หลบลี้หนีความวุ่นวาย
หน้า