ไม่ต้องร้องไห้..ไม่มีประโยชน์..โอ..โอ้..โอ้ย...
ผมเพิ่งเป็นเจ้าของสวนนี้เมื่อปีกว่าๆนี่เอง ยางต้นน้อยๆกว่าขวบปีที่เป็นของเขา และอีกปีกว่าต่อมาที่อยู่ในไออุ่นสายตาของผม ด้วยสภาพเป็นพื้นที่ต่ำติดสายห้วยและมีน้ำท่วมขังในบางส่วนของที่ดิน ผมจึงมีแนวคิดที่จะทำเกษตรทฤษฎีใหม่ตั้งแต่แรกเห็น แต่เพราะความเสียดายและสงสารต้นยางน้อยๆ ผมจึงใจอ่อน(ขี้เกียจยกแม่น้ำทั้งห้าเพื่อให้ภริยาคล้อยตาม)
จึงปล่อยวางและรักษาดูแลต้นยาง(๒๕๑)มาตลอดหนึ่งปีกว่าๆที่ผ่านมา ด้วยสภาพตอนที่เห็น น้องๆต้นยางเหล่านี้แสนจะอดอยากและแคระเกร็ง ผมบอกภริยาแล้วว่า ท่าจะไม่ไหว เราน่าจะไถทิ้งสักส่วนหนึ่งหกไร่ แล้วยกร่องให้สูงขึ้นเพื่อปลูกอย่างอื่นแทน เช่นปาล์ม อะไรเหล่านี้ แต่เมื่อภริยาบอกว่า ช้าก่อนรอดูสักปี เป็นอย่างไรค่อยว่ากัน ผมก็ยอมเชื่อเธอโดยสงบและสำรวม..
และนี่คือสวนยางของผม(ไม่ใช่สิ...ภริยาผมตังหาก)จำนวนสิบสองไร่อยู่ติดกับบ้านญาติ แต่ห่างจากบ้านผมคนละอำเภอ(อ.นาบอน)ส่วนโฉนดอยู่ในที่ปลอดภัยดี ธกส.
ฝั่งที่เป็นเนินซ้ายมือครับ..ยังพอไหว
ซีกที่อยู่ฝั่งขวามือ เริ่มออดๆแอดๆ......
.
ก็เหมือนกับสวนทั่วไปครับ...สารพัดกล้วย
......
นี่ก็ต้นมะขาม(ผมอนุรักษ์)คนแถวนี้โค่นกันหมด(ต้องขอบคุณที่เจ้าของเก่าไม่โค่น)
และนี่คือชีวิตจริงของคำทำนาย ปีที่แล้วสองร้อยกว่าครับที่อยู่ในสภาพแบบนี้และผมก็ค่อยๆทะยอยทำอย่างในภาพนั้นหละครับ(แล้วก็พาปาล์มมาปลุกแทน เทนเนอรา)
. . ...
นี่ก็เป็นรอบเมื่อเดือนสองเดือนที่แล้ว..
. ..
ตรงที่ตายทั้งลานก็ปลูกปาล์มครับ ส่วนที่ตายน้อยๆห่างกันแค่ต้นสองต้นก็ปลูกต้นเทียมครับ
.. .
บริเวณข้างลำห้วยก็ทั้งไม้สัก ไม้เทียม กระท้อน...
.
ก่อนกลับบ้านก็โค่นกล้วยมาเครือนึงครับ .
แฟนผมกลับมาดูสวนยางแปลงนี้เมื่ออาทิตย์ก่อนโน้น...ร้องไห้ฮือๆอยู่พักโต เพราะผมไม่เคยบอกเธอเลยว่าผมค่อยๆทะยอยโค่นยางแล้วปลูกปาล์มมาพักหนึ่งแล้ว
มันเหมือนสัจธรรม..ชีวิตที่ดีย่อมมาจากพื้นฐานที่ดีเป็นสำคัญ
ไม่ต้องร้องไห้หรือเสียใจ รั้งไว้ก็มีแต่จะเสียเวลา ไม่มีประโยชนอะไรที่จะทุ่มเทกับสิ่งที่เรารู้อยู่แล้วว่าสูญเปล่า
เมื่อให้โอกาสแล้ว เมื่อให้เวลาแล้ว ก็ถึงเวลาที่จะต้องตัดใจจากต่อกัน...อย่างเข้าใจ
ขอโทษนะที่ต้องทำแบบนี้...แต่ถึงเวลาของพี่...ที่จะเลือก...ตัดสินใจ...(เพิ่มอีกหน่อยว่า..พูดในขณะกำลังคุกเข่าขอโทษแฟนที่ไม่บอกเธอ...แฮๆๆๆ...)
(ปล)...ขอตัวไปอาบน้ำให้ลูกสาวแปบโตนะครับ....สองวันแล้วยังไม่ได้อ่านบร็อคใครเลย...(ไปใส่ปุ๋ยยาง)
เด่วมา...แง...
- บล็อกของ มานี มานะ วีระ ชูใจ
- เข้าสู่ระบบ หรือ ลงทะเบียน เพื่อแสดงความคิดเห็น
- อ่าน 8502 ครั้ง
ความเห็น
ยายอิ๊ด
16 พฤศจิกายน, 2010 - 19:15
Permalink
มานี ค่ะ
ยายอิ๊ด มาทีหลัง พลาดไปได้ไงบล็อกนี้ ภาพก็ไม่เห็นอ่านแต่ตัวหนังสือ พอจับใจความได้ แต่ยายอิ๊ดหากเป็นแฟนนายมานี นี่ คงต้องทำใจสักพักเติบเลย เพราะเป็นคนไม่ชอบ ปาล์ม เลย ใครยอนพันพรือไม่ปลูก เด็ดขาด เพราะไม่ชอบ ประกอบกับไม่รัจักเอาเสียเลย ไม่รู้เรื่องก็ว่าได้ค่ะ แต่คนที่เขารู้จัก และมีทุนก็ทำของเขาไป ยายอิ๊ดจน ม้ายทุน ม้ายแรง คนไม่บาย ทำไหรลำบากค่ะ และตามที่เคยทำยางมา 600 ดีที่สุดค่ะ ความเห็นส่วนตัวนะคะ
#แตกต่าง.แต่.ไม่แตกแยก#
หน้า