เยี่ยมบ้านศิลปินดัง...

หมวดหมู่ของบล็อก: 

..ไปเชียงรายคราวนี้ ได้ไปแวะบ้านศิลปินดัง ถือว่าคุ้มค่ากับการหายาก เกือบหลงแต่ไม่หลง แต่ให้ไปอีกคงไปไม่ถูก บ้านอาจารย์ถวัลย์ ดัชนีคะ ... ใครเคยไปมาบ้างยกมือขึ้น เรามาดูกันนะคะ บ้านศิลปินเป็นแบบไหน ...



บ้านสร้างขึ้นกึ่งๆ เป็นพิพิธภัณฑ์ศิลปะด้วยคะ รูปทรงก็แบบดั้งเดิมผสมการออกแบบใหม่ ๆ เข้าไป ...



ข้างในก็เก็บของมีค่า ที่ควรรักษา ขันเงินสองใบนี้คงหนักมากโข สวนราคาไม่ต้องพูดถึงคะ



การก่อสร้างเลียนแบบของโบราณคะ ดูกระเบื้องมุงหลังคาก็เป็นไม้ และมีคนโท (ใช่ไหม) ใส่น้ำวางหน้าบ้านเหมือนบ้านชาวเหนือทั่วไป


 


นอกจากบ้านแล้ว ยังมีงานศิลปะเชิงอะไรดี (นามธรรมรึป่าว) นึกไม่ออก แทรกให้เห็นทั่วบริเวณบ้านนะคะ ....



มีเฟอร์นิเจอร์ทำจากเขาสัตว์มากมาย... เยอะมากจนบางครั้งดูน่ากลัวมากกว่า... คาด่ว่าคงซื้อมาไม่ได้ล่าเอง


  


งานแกะสลักและพระพุทธรูปไม้ สวยมาก ๆ คะ อ่อนช้อยจริง ๆ....



ชอบคันนี้มาก ๆ ถึงจะเก่าก็มีคุณค่า เพราะใช้งานได้จริง ๆ



เรียกไม่ถูก แต่รู้ว่าจะเป็นที่เก็บผลงาน ตอนไปยังสร้างไม่เสร็จดีคะ ใหญ่มาก ๆ งานไม้หมดเลย


   


ใหญ่มาก ๆ อาคารนี้เปรียบเหมือนศาลาวัด                        ช่างที่ทำก็ต้องเป็นสล่าฝีมือเอก... ทราบว่าไม้ต้องสั่งมาจากเมืองลาว เห็นไม้แล้วจะเป็นลมแผ่นใหญ่มาก ๆ



ม้านั่งทรงแปลก ๆ ......... เห็นเสาเรือนไหมใหญ่มาก ๆ ..



ตบท้ายด้วยมีดยักษ์ พี่สายลมลอยอยากลองทำสักด้ามไหม ไว้เป็นรางวัลงานครบรอบบ้านสวนปีหน้า เห็นแล้วเจี๋ยวสุด ๆ ...


 


 


 

ความเห็น

หนูจำทางไม่ได้ จำได้แต่ว่าเป็นทางไปตลาดแม่สอดมั้ง (อย่าเชื่อนะคะ)

...2553 ปีที่ 1 ที่เริ่มเดินตามรอยพ่อ...

แค่ภาพก็ประทับใจค่ะ ขอบคุณนะค่ะ ที่เอาภาพมาแบ่งปัน 

ทุกวินาทีมีค่า ถ้าเรามีความหวังเราจะไม่เคยพ่ายแพ้

ก้อย หนีเที่ยวอีกแล้ว พี่กิ่งเิพิ่งเข้าบ้านได้ค่ะ
พม่าติดเลือกตั้ง ใช้เน็ตไ่ม่ค่อยได้หลายวัน
อยากไปบ้างจัง ชอบอาจารย์ค่ะ แนวเดียวกัน
คิดว่าก้อยคงแนะนำทางไปถูกนะ 555

ก้อยต้องขออภัยที่วันนั้นไม่ได้โทรกลับ เกิดวิกฤตในที่ทำงานนะคะ พอนึกได้ก็สายเสียแล้ว ไว้โอกาสหน้านะคะ คงได้พบกัน

...2553 ปีที่ 1 ที่เริ่มเดินตามรอยพ่อ...

ดูน่ากลัวนะครับ ข้าง ๆ มีฟันอะไรก็ไม่รู้ เหมือนกับดักเลย

สวนจินตนาการ

นำจินตนาการ มาผสานให้เป็นจริง

บ้านสวยค่ะเฟอร์นิเจอร์ออกแนวน่ากลัวไปนิดเห็นมีดยักษ์แล้วเสียวไส้

ตอนถ่ายก็กลัวนะไม่กล้าเดินเข้าไปอะ ..

...2553 ปีที่ 1 ที่เริ่มเดินตามรอยพ่อ...

ที่หวานรู้มาท่านจะออกแนวนี้ค่ะสำหรับอ.ถวัลย์


ที่รู้เพราะคนใกล้ตัวเขาปลื้มผลงานของท่านมาก


หวานก็เลยพลอยได้รู้ข้อมูลจากเขามาบ้าง


ขอบคุณพี่ก้อยค่ะที่พาไปเที่ยว สวยนะคะสวยสไตล์ศิลปินขั้นเทพเชียวค่ะ

 

พี่ไปคราวนั้นไม่เห็นผลงานเขียนเลยสักชิ้น เพราะเค้ายังไม่มีแสดงนะจ้ะ

...2553 ปีที่ 1 ที่เริ่มเดินตามรอยพ่อ...

สวยงาม มากเลย ครับ ตามเที่ยว ด้วยเพลินเลย

หน้า