เก็บดอกไม้มาฝาก..พร้อมข้อกังขา

       วันนี้ตื่นเช้า...นัดกับพี่ๆไปทำบุญให้พ่อ และวันเกิดตัวเอง..ระหว่างทางเจอดอกไม้สีน้ำเงินปลูกอยู่ข้างทาง..กำลังไต่ค้างอย่างงดงาม.. มองใบผ่านๆเหมือนต้นชมจันทร์... แต่ด้วยเวลานั้น..10.05 น. ยังไม่ถึงวัด บวกกับหลงทางเล็กน้อย..เพราะพี่สาวจำทางไม่ได้...เลยหมายมั่นปั้นมือว่าขากลับจะเก็บมาฝากบ้านสวน... วันนี้ไปถึงวัดอย่างเฉียดฉิว...หลวงพ่อเกือบจะฉันเพลแล้วเลยรีบกุลีกุจอไหว้ถวายอาหารก่อน หลวงพ่อบอกว่าทำไม่โยมไม่โทมาก่อน...อาตมาจะได้คอย...และท่านก็ฉันอาหารที่ถวายอีกรอบ พร้อมกับให้ทุกคนอุทิศส่วนกุศลให้พ่อแม่...วันนี้ได้รับองค์พระพิฆเนศมาบูชาด้วยนะคะ ส่วนที่สาวเช่านางกวัก กลับมาบูชาที่ร้าน

      ออกจากวัดพี่สาวเลยชวนไปอีกวัดหนึ่ง ที่เป็นสำนักสงฆ์... เป็นถ้ำสงบมากเลยค่ะ แต่เกรงใจท่านไม่กล้าเก็บภาพมาฝาก จนกลับมาบ้าน เกือบ 5 โมง และมีคนไข้นัดไว้ 1 ราย เลยต้องทำงานก่อน แล้วแอบเข้าบ้าน เจอกำลังใจของทุกคน ...เลยขอขอบคุณ กับดอกไม้สวยๆนะคะ

ดูแบบห่างๆ...ก่อนค่อยๆขอเจ้าของบ้านถ่ายแบบใกล้ชิด

ใกล้ชิดพอไหมคะ... ขอถามกูรูด้วยนะคะ ว่าต้นอะไร

ต้นนี้เจอบ่อย..หลานบอกว่าต้อยติ่ง...ใช่หรือปล่าวคะ

ต้นนี้ชื่อติดริมฝีปาก...แต่นึกไม่ออก..เห็นบ่อยเหมือนกัน

  กลับมาแวะบ้านเปรี้ยวส้ม...ตอนเที่ยง  เลยเก็บดอกแคทลียามาฝาก

  เปรี้ยวบอกชื่อแล้ว...จำไม่ได้ ตุ๊กตาเริงระบำป่าวคะ

ส่งท้าย สาวน้อยชวนชม...แทนคำขอบคุณสำหรับทุกคำอวยพรค่ะ

  2 ดอกแรก...อ้อนเจ้าของบ้าน ขอกิ่งมาได้ 2-3 กิ่ง ทำการบ้านแล้วค่ะ ที่เห็นเค้าเหี่ยวเพราะวันนี้ตลอนกับน้อยทั้งวัน สงสัยคงอ่อนเพลีย... ได้น้ำแล้วพรุ่งนี้คงจะดีขึ้นนะคะ 

           รักบ้านสวน...รักชาวสมช...ทุกคนนะคะ..