หนังสือประจำบ้าน ....
...วันหยุดยาวนี้ทำหน้าที่แม่บ้านเต็มตัว อากาศแล้ง ๆ ร้อน ๆ พาลไม่อยากไปไหนเพราะร้อนอบอ้าว แต่ก็มิวายไปตะลุยเมืองกรุงซะหนึ่งวันไปดูหนังออสการ์กะพ่อบ้าน... อีกสองวันต่อมาใช้เวลาที่บ้านเต็มที่ จนพี่ตั้มโทรมาทักทายและส่งข่าวก็อดสงสัยไม่ได้ว่าขาลุยอย่างเราไม่ไปไหนในวันหยุดอย่างนี้... หยุดยาว ๆ ขอใช้ชีวิตช้า ๆ สบาย ๆ หน่อยคะ ... วันนี้ทั้งวันวุ่นอยู่กับกองหนังสือ..มาดูกันว่าบ้านนี้อ่านหนังสืออะไรบ้าง ตามมาคะ
หนังสือ นิตยสารที่บ้านนี้อ่านประจำคะ ...มีหัวอะไรบ้างก็ตะแคงอ่านหรือน่าจะคาดเดาได้นะคะ อารมณ์อยากผจญภัยก็อ่านล่องไพรไปกับรพินทร์ อยากสงบใจก็อ่านเคล็ดลับการดำเนินชีวิตของอาจารย์โกเอ็นก้า ที่ลุงพีให้มา ส่วน ค คน เล่มนี้ชอบมาก ๆ คะ เกือบคว้าจากแผงไม่ทัน อดที่จะซื้อให้พี่สาวอีกเล่มไม่ได้ คส คส. หนังสือดีที่คุณภาพคับแก้วและราคาไม่แพง เดือนนึงเสียเงิน 60 บาทให้คุณดำรงเสมอ อสท. ขาเที่ยวอย่างเราก็อ่านไว้หาข้อมูลบ้าง เล่มสุดท้ายเป็นเหมือนคลังความรู้ประจำบ้าน.....สารคดี... ชื่อก็บอกอยู่แล้วว่าเนื้อหาคับแก้ว
เล่มนี้เริ่มอ่านตั้งแต่ทำงานใหม่ ๆ นะคะ คุณผู้ชายก็แนะนำให้รู้จักนะคะ ...ตั้งแต่นั้นก็เป็นขาประจำ... รู้จักงานเขียนพระไพศาล วิศาโล ก็จากหนังสือหัวนี้ ...อ่านเรื่อย ๆ เนื้อหาจะหนักบ้างเบาบ้าง..เป็นเหมือนของสะสมด้วยคะ ชอบในอุดมการณ์ของเจ้าของหนังสือที่สร้างสรรสิ่งดี ๆ ให้คนอ่านคะ และชอบบรรณาธิการด้วยคะ แต่ตอนนี้เปลี่ยนคนแล้ว
ตอนนี้ลามมาชั้นที่สามแล้วคะ...มีไม่ครบทุกเล่มเพราะไม่ได้เป็น สมช. ลุ้นซื้อหน้าร้านเอาคะ ... ล่าสุดพี่ชายขอ เล่มจักรยาน ไปให้พระที่นับถือ ท่านตามหามานานและราคาในตลาดหนังสือเก่าก็สูง ก็ยกให้คะ เพราะรู้ว่าเอาไปใช้ประโยชน์จริง ๆ...
- บล็อกของ satjang
- เข้าสู่ระบบ หรือ ลงทะเบียน เพื่อแสดงความคิดเห็น
- อ่าน 4267 ครั้ง
ความเห็น
satjang
20 กุมภาพันธ์, 2011 - 21:36
Permalink
พี่แจ้ว
ต้องฟิตร่างกายให้ได้ก่อนนะสิ เด่วจะเป็นลมก่อนขึ้นลูกแรก ท่าจะหินกว่าภูสอยดาวเยอะเลย..แต่สวยมาก ๆ คะ
...2553 ปีที่ 1 ที่เริ่มเดินตามรอยพ่อ...
มะโหน่ง
20 กุมภาพันธ์, 2011 - 21:24
Permalink
ปีนี้ยังไม่ได้อ่าน
ปกติไปอ่านฟรีในห้องสมุดที่คณะค่ะ ประหยัดตังค์ :uhuhuh:
สุดมือสอย ก็ปล่อยมันไป^^ ธรรมะ จากท่าน ว.วชิรเมธี
satjang
20 กุมภาพันธ์, 2011 - 21:29
Permalink
พี่อ่านในห้อง
พี่ชอบอ่านในห้อง rest room เลยเอาจากห้องสมุดมาบ่อย ๆ บ่ได้อะ อิอิ
...2553 ปีที่ 1 ที่เริ่มเดินตามรอยพ่อ...
ชวิน
20 กุมภาพันธ์, 2011 - 21:33
Permalink
หนังสือ
เมื่อก่อนก็ชอบซื้อสารคดีเหมือนกันแต่ตอนนี้หาอ่านในห้องสมุด ประหยัดตังค์ดี
พอเพียงเพื่อเพียงพอ
jabee_68@hotmail.co.th
satjang
20 กุมภาพันธ์, 2011 - 21:37
Permalink
บางครั้ง
เล่มไหนซื้อไม่ทันก็ไปเก็บตกจากห้องสมุดเหมือนกันคะ
...2553 ปีที่ 1 ที่เริ่มเดินตามรอยพ่อ...
sblue12
20 กุมภาพันธ์, 2011 - 21:53
Permalink
พี่ก้อย
มีล่องไพรกี่เล่ม มีตอนไหนบ้าง ขอยืมอ่านบ้างได้มั๊ยครับ..
"ไม่มีอะไรอยู่กับที่ ถ้าเราไม่หยุดเดิน"
satjang
20 กุมภาพันธ์, 2011 - 22:38
Permalink
น้องต็อก
..มีไม่เยอะอะดิ เล่มนี้เพิ่งซื้อมาใหม่สด ๆ ร้อน ๆ เพราะชุดเก่าหายไปไหนไม่รู้...ชุดนี้ยังไม่กล้าลงทุน อาศัยยืมอ่านเหมือนกัน
...2553 ปีที่ 1 ที่เริ่มเดินตามรอยพ่อ...
ข้าวเหม่า
20 กุมภาพันธ์, 2011 - 22:01
Permalink
โห....นักอ่านตัวจริงเลยค่ะ
โห....นักอ่านตัวจริงเลยค่ะ แหม่มใช้วิธีเช่าอ่านค่ะสำหรับนิตยสาร แต่ถ้าเป็นจำพวกพอคเก็ตบุ้คก็จะซื้อเก็บ แล้วเวลาซื้อหนังสือดี ๆ สักเล่ม ไม่เคยเสียดายตังค์เลยค่ะ การอ่านหนังสือก็เหมือนกับเป็นทางลัดให้เราได้เจอสิ่งทีแปลกใหม่ และเปิดโลกทัศน์แม้จะอยู่ในห้องสี่เหลี่ยมที่บ้านก็ตาม
satjang
21 กุมภาพันธ์, 2011 - 12:31
Permalink
ข้าวเหม่า
อ่านเยอะก็จำไม่ได้หมด มีปัญหาเรื่องความจำ จำแบบเลา ๆ ได้แต่จำชื่อชัด ๆ แม่น ๆ ไม่ได้ บางครั้งก็ไม่กล้าบอกข้อมูล
...2553 ปีที่ 1 ที่เริ่มเดินตามรอยพ่อ...
oddzy
21 กุมภาพันธ์, 2011 - 04:24
Permalink
เก็บหนังสือ
เมื่อก่อนเคยบ้าอ่าน บ้าเก็บเหมือนกันค่ะ แต่ตอนนี้ไม่ไหวแล้วค่ะ บ้านรก แล้วก็นึกขึ้นมาได้ว่า เกิดมา มีแตกและ ดับไป เลยบริจาคไปหมดแล้วค่ะ ก็ยังมีเก็บบ้าง แต่เก็บเฉพาะหนังสือเรียนภาษา แล้วก็หนังสือธรรมะค่ะ
สมัยเป็นเด็ก เคยเก็บหนังสือเล่มนึง รักมาก หวงมาก แบบว่า ชอบหนังสือเล่มนั้นตั้งแต่ยังไม่เข้าโรงเรียนเลยค่ะ ก็ไม่เข้าใจความรู้สึกตัวเองเหมือนกันในตอนนั้น ทั้งๆที่อ่านก็ยังไม่ออก เพราะยังไม่เข้าโรงเรียนเลย เป็นหนังสือ เกี่ยวกับประวัติศาสตร์ค่ะ เป็นประวัติศาสตร์เล่มแรกที่ไม่เคยเห็นที่ใหนมาก่อน ภายในเล่มมีภาพประกอปเกี่ยวกับการเสียเมือง เสียกรุง ไทยรบกับพม่า มีภาพพระยาตากสินกำลังขี้ม้า ขี่ช้างรบกับพม่า แล้วก็มีชาวบ้านบางระจันทร์ขี่ควายถือดาบกำลังรบกับพม่า มีย่าโมเป็นแม่ทัพ เก็บหนังสือเล่มนี้อยู่หลายปี จนกระทั่งเข้าโรงเรียน อ่านหนังสือได้ ก็เริ่มเอาหนังสือเล่มนี้ออกมาอ่านคนเดียว อ่านก่อนนอนด้วยนะค่ะ เป็นแบบนี้ทุกวัน จนกระทั่งหนังสือเล่มนี้หายไป ไม่รู้ด้วยซ้ำว่าหายไปตอนใหน ตอนนั้นเสียใจมาก เหมือนกับว่า ของมีค่าที่สุดในชีวิตได้หายไป (ในความรู้สึกตอนนั้น)
เนื้อหาในหนังสือจะเป็นตอนๆ มีหัวหัวข้อเรื่อง ระบุอย่างละเอียด รูปทรงของหนังสือเป็นสี่เหลี่ยมจัตุรัสค่ะ ไม่ได้เป็นรูปเล่มเหมือนหนังสือในปัจจุบัน ระบุวันเดือนปีของการเสียกรุง การตีกรุงกลับคืนมาได้ ตั้งแต่สมัยอยุธยาเป็นเมืองหลวง มีรูปคุณหญิงมุก คุณหญิงจันทร์ คุณหญิงโม ด้วยคะ เห็นหน้าแบบชัดเจนเลย เป็นภาพสีทั้งหมด
ตอนที่อ่านหนังสือเล่มนี้ เพิ่งจะได้ 7-8 ขวบเองค่ะ เอาหนังสือไปนอนกอดทุกคืน อ่านจนหลับคาที่นอน สงสัยพ่อคงแอบเอาไปทิ้ง แน่ๆเลย เฮ้อ ยิ่งเล่าก็ยิ่งยาว อีก 3 วันก็ไม่จบค่ะ
ขอบคุณค่ะที่แบ่งปัน
หน้า