อื่นๆ

ได้รับน้ำใจจากชาวบ้านสวนพอเพียง ส่งน้ำใจให้กันไปมาเป็นได้ทั้งผู้ให้และผู้รับ(ยิ่งให้ยิ่งได้)ได้ความสุข ได้มิตรภาพที่อบอุ่น

นาข้าวปีนี้ ออกรวงแล้วจร้า ภูมิใจมาก เพราะปลูกเอง แล้วก็จะกินเอง 555 อีก เดือนกว่าๆ น่าเกี่ยวได้แล้ว 

ดูนาข้าวแล้วก็มาดู ต้นโมกบ้างนะค่ะ บางคนอาจจะเคยเห็นเป็นต้นที่เค้าวางขาย แต่ไม่เคยเห็นตอนเค้าปลูกในดินก่อนโต เดี๋ยววันหลังจะอัพวิธี ตั้งแต่ ตัดยอด ปักชำ และตกแต่ง จนขายให้ดูนะค่ะ 

สมช.ท่านใดทราบที่จำหน่ายเมล็ดพันธุ์กระเจี๊ยบแดงที่นำผลมาทำน้ำกระเจี๊ยบช่วยบอกหน่อยครับต้องการ 1 กก.ที่ กทม.หรือที่พะเยา นครปฐม ขอบคุณครับ

เมื่อ ไว ๆ นี้ ... ข้าพเจ้าเข้าท่อง Gallery ส่วนตัว ..

เจอภาพ นี้

     แสง & เงา ... ล้วงอารมณ์ ครึ้ม ขึ้นมา ... เกิดอาการอยู่ไม่สุข ... ดึงเอาไป Post บน FB ...

     มีสมาชิกบางท่าน ... ถามไถ่ด้วย อาทร ว่าพระแม่มาเยือน อีกแล้วรึ ...

   ก็บอกกล่าว ขอบคุณกลับไป ... พร้อมไขข้อกังขา ...  ว่า พระแม่ยังไม่มี ... พระแม่ยังไม่มา ... ด้วยกลัวเจอข้อหา ... “เฒ่าเลี้ยงแกะ”

      จาก ... บัดนั้น ... หลัง กลาง ๆ เดือนธันวาคม 2554 ...  ที่พระแม่ จากไปอย่างไม่มีคำล่ำลา  ... ทว่า ทิ้งบางสิ่งไว้แลกเปลี่ยน กับสิ่งที่ท่านพรากไป ...

   จนกระทั่ง ... บัดนี้ ... พระแม่ ยังไม่โผล่มาเยือน ให้เห็น จะ จะ สักครา ... ท่านคงต้องไปเยี่ยมที่อื่น ... จึงไม่ว่าง กระมัง ...

   แต่ผู้มาเยือน เยียน นั้นเปลี่ยนหน้า ... ท่านตั้งใจมาเอง รึได้รับ ไหว้วาน จากพระแม่ มิอาจทราบ

        เช้าวันหนึ่ง ... ซึ่งก็ไม่ได้ จำ ... ว่าวันที่เท่าไร เดือนไหน เพราะไม่ได้จดบันทึกไว้

เข้ามาบอกเล่าอีกครั้งค่ะ ด้วยภารกิจที่มากมายในแต่ละวันออกจากบ้านไม่เกินหกโมงเช้าเข้าบ้านก็ประมาณสองถึงสามทุ่ม อาบน้ำกินข้าวแล้วยังต้องส่งรายงานสภาพน้ำท่วมอีกสุดท้ายต้องใช้การส่งข่าวการรายงานทางเฟสกว่าจะเรียบร้อยในแต่ละวันก็หลังเที่ยงคืนไปแล้ว วันนี้ได้เข้าที่ทำงานในวันอาทิตย์ระหว่างรอแขกก็เลยช่วงชิงเวลามาส่งข่าวด้วยภาพค่ะ ลองดูกันเล่น ๆ นะคะ ส่วนใหญ่เป็นการทำงานของทหารเพราะเป็นภาพที่ส่งใช้หนี้ทหารน่ะค่ะ ไร้คำบรรยายนะคะ  และฝากขอบคุณเพื่อน ๆ ทุกคนที่ติดตามถามข่าวคราวนะคะ ขอบคุณอีกครั้งค่ะ

     เมื่อ สอง – สาม วันที่ผ่านมา ... ได้นำภาพ เด็กกำลังฝึกเดิน ด้วย “กระแตเวียน” มาเติมความสมบูรณ์ให้กับบล็อก ที่ได้เขียนไว้ก่อนหน้านู้น

     ในบล็อกเติมเต็มที่ว่า ... มีการพาดพิง ถึง “จำปา” ... และ ชันชี (รับปาก) ไว้ว่า ... “ไว้มีเวลา จะเอามาให้ดู”

     วันนี้ ... มีเวลาแล้ว ครับ ... กอปรเนิ่นไป ... คนแก่จะลืมเอาซะง่าย ๆ นะน้า ... เดี๋ยวจะหาว่า “หลอกตั้งตะยังไม่ตาย) ... จึงเอา “จำปา” มาเล่า

            “มังคุด” ...

     อ้าว ... เห็นจั่วหัว  “จำปา” ... ซ้ำบอกว่า เล่าเรื่อง “จำปา” ... แล้วไหง ? ... มากลายเป็น มังคุด ซะดือ ๆ งั้นแหละ ...

         ใจร่ม ๆ นา ... ขอปรารภให้เห็น ที่ไป - ที่มา ก่อนดี !

     งานนี้ ... เอ ... เรียก ‘งาน’ ... ได้ไหมเอ่ย ... ก็ ไม่ใช่ ... “แรง x ระยะทาง” ซะหน่อย

     เอ้า จะเรียกว่าอะไรก็ช่าง ... แต่ ทว่า ... “ใหม่ เอี่ยมอ่อง สำหรับข้าพเจ้า ... !”  ทีเดียวเจียว ... ขอบอก

         เรื่อง ของเรื่อง ... มาจาก

     เย็น วันหนึ่ง ... เสร็จจาก สนุกในสวน ... ที่ไม่ใช่สวนสนุก

         ขณะเดิน ... ย้ำ ... “เดิน” จริง ๆ ... เดินจริง ๆ ให้ ฟ้าลั่น ซีเอา ... สาบาน

     อันว่า ... นอกจาก งานสนุก ๆ เล็ก ๆ น้อย ๆ ตามสภาพกำลัง ในวัยที่หันกลับไปชะเง้อหลัง ... เห็นช่วง “เยาวน” ที่เคยเดินผ่านมา ... คล้อยห่างอยู่ลิบ ๆ ... แล้วก็ ... การเดินนี่แหละ เป็นอีกสิ่ง ที่ข้าพเจ้า ยังเข้าไปสัมผัสบ่อย ๆ เมื่อโอกาสเอื้อ

     เพราะเป็นอีกช่องทางหนึ่งในการหากำไรจากงาน มาหล่อเลี้ยง สุขภาพกาย & สุขภาพจิต ...

     กำลังเดินจะผ่านบ้านหลังหนึ่ง ซึ่งตั้งอยู่คนละฝากถนนที่ข้าพเจ้ากำลังเดินอยู่