อื่นๆ

    ท่านที่เคยเข้าไปอ่าน บล็อก ... “ของเล่นจากลูกยาง” ทั้งสองบล็อก ... ที่ข้าพเจ้าได้นำเสนอไปก่อนนี้ ... คงตงิด ๆ ว่า ‘แล้วของเล่นอีกอย่าง จากภาพแรก น่ะ เขาทำกันอย่างไร ... เล่นอย่างไร’ ? (ดูภาพนั้นได้จากตรงนี้ครับ)

    วันนี้ ... จะนำเสนอ ขั้นตอนการทำ และเล่น ของเล่นชิ้นที่เหลือจากที่เห็นในภาพ ให้ท่านที่ไม่เคยทำ แต่อยากทำได้ และหรือ ไว้เป็นคลังความรู้ ที่จะแนะนำให้เด็ก ๆ ได้ฝึกทำของเล่นชิ้นนี้บ้าง ... ซึ่งก็จะเป็นการช่วยพัฒนาทักษะสัมผัส แนวคิด และ EQ. ในตัวเด็ก ๆ อีกแนวทางหนึ่ง ... รึ รู้ไว้เล่น ๆ ใช่เป็นไร จริงไหมครับ

     เอ้า ... มาดูกันครับ

     พอเห็นภาพที่ปรากฏ ด้านบน ... คงมีหลายท่านร้อง ... “อ้อออ ... ของเล่นจากลูกยาง”

     ท่านที่เคยเข้าไปอ่าน บล็อก “ของนี้ ... เคยทำเล่นเมื่อเป็นเด็ก ?”  ที่ได้เขียนไปก่อนหน้านี้ ... คงชี้ได้ว่าหนึ่งใน สาม ที่เห็นเป็น “กังหันปากเป่า” ... ท่านที่ยังไม่รู้จัก หากอยากเห็น (ทำความรู้จักได้จากตรงนี้ ครับ)

     วันนี้ ... จะนำเสนอ ของเล่นที่เห็นในภาพ ให้ท่านได้รู้จักอีกสักชิ้น นะครับ ... หากเด็ก ๆ ได้ฝึกทำของเล่นชิ้นที่ว่านี้ จะช่วยพัฒนาทักษะสัมผัส แนวคิด และ EQ. ในตัวเขาขึ้นมาอีกระดับหนึ่ง ...

      จริงหรือไม่ ... ตามไปดูกันครับ

     ภาพที่ปรากฏ อยู่ด้านบน ... ข้าพเจ้ามั่นใจว่า หลาย ๆ ท่าน โดยเฉพาะ ผู้ที่อ่อนเยาว์ กว่าข้าพเจ้า สัก 20 ปี คงไม่เคยเห็น ... แต่ สำหรับท่านที่รุ่นราวคราวเดียวกับข้าพเจ้า โดยเฉพาะคนปักษ์ใต้ จำนวนไม่น้อย คงเคยเห็น ... และ ยิ่งกว่าเห็น ในสมัยเยาว์วัย คงเคยลงมือทำ ขึ้นมาเล่นเองด้วยซ้ำ

     ใช่เลยครับ ... สิ่งที่ปรากฏเหล่านั้น ... “ทำมาจากลูกยาง” ... ข้าพเจ้าจึงบอกในเบื้องต้นว่า “สำหรับคนรุ่นราวคราวเดียวกับข้าพเจ้า โดยเฉพาะคนปักษ์ใต้ จำนวนไม่น้อย คงเคยเห็น” ทั้งนี้ เพราะ “ลูกยาง” เป็นวัสดุพื้นถิ่นในปักษ์ใต้ ชนิดหนึ่ง ที่เด็ก ๆ สมัยโน้น โดยเฉพาะเด็กผู้ชาย ชอบนำมาประดิษฐ์เป็นของเล่น

       ผมหันเหชีวิตมาทำสวนอาจจะด้วยหลายๆ เหตุผล แต่สิ่งหนึ่งที่คิดอยู่ก็คิดว่าคงไม่สามารถทำคอมพิวเตอร์ คอนฟิกเซิร์ฟเวอร์ไปได้ตลอดชีวิต แต่ก็ไม่เคยคิดว่าจะทิ้งความรู้ทางด้านคอมพิวเตอร์ ก่อนออกจากงานก็โดนประนามว่าเอาความรู้มาฝังดิน แต่ทุกวันนี้ความรู้ทางคอมพิวเตอร์ผมก็ไม่ได้เอามาฝังดิน ยังได้ช่วยเหลือเพื่อนฝูง ยังได้ให้ความรู้กับคนทั่วไป

    ก็สรุปว่าผมไม่ทิ้งความรู้ทางคอมพิวเตอร์ ถ้ามีโอกาสที่จะเพิ่มพูนความรู้ที่คิดว่านำมาใช้ประโยชน์ได้ ก็ต้องรีบคว้าไว้ เช่น การอบรมที่โรงพยาบาลนางรอง ผมก็ขึ้นมาอบรมเป็นครั้งที่ 2 แล้วจบคอร์ส

 วันนี้จะพาไปชมที่ดินผืนใหม่ ที่ซื้อไว้นานหลายปีแล้วค่ะ น่าจะประมาณ 7 ปีได้แล้วมั้ง ตอนแรกที่แฟนบอกว่าจะซื้อ อ๊อดนั่งร้องไห้ค่ะ ร้องเป็นเดือนเลย เพราะทำใจไม่ได้ที่จะต้องมาอยู่ห่างไกลผู้คนแบบนี้ ไกลจากทุกสิ่งทุกอย่างเลย เพื่อนก็ไม่มี ตลาดก็อยู่ไกล โรงพยาบาลก็อยู่ไกล ปั้มน้ำมันก็อยู่ไกล โอ้ยยย ยิ่งคิดก็ยิ่งกลุ้ม หน้าหนาวหิมะก็ตก จะมาอยู่กันได้อย่างไร ฉันคงเป็นมะเร็งเม็ดเลือดขาวตายก่อนใคร คงไม่ด้แก่ตายเป็นแน่แท้