ข้อจำกัดเฉพาะของปัญจขันธ์

สวัสดีค่ะ ป้าเหนือนำเกร็ดความรู้เล็กๆน้อย มาฝากเพื่อน สมช. บ้านสวนค่ะ หวังว่ามีประโยชน์บ้างไม่มากก็น้อยนะคะ เรามารู้กันเลยนะคะ

ก่อนอื่น ยิ้มก่อนค่ะ  ปัญจขันธ์ หรือมีชื่อทางจีนว่า เจียวกู่หลาน  (สมุนไพรอมตะ) มีชื่อทางญี่ปุ่นว่า อะมาซาซูรู เป็นพืชล้มลุกชนิดเถา ประเภทเดียวกันกับแตงกวาและตำลึง ซึ่งสามารถเลื้อยขนานกับพื้นดิน และมีมือสามารถยึดเกาะผนังหรือตาข่ายได้ 

 ข้อจำกัดเฉพาะของปัญจขันธ์ 

        เนื่องจากปัญจขันธ์ หรือเจียวกู่หลานเป็นพืชที่ชอบร่ม อากาศชื้น แต่ไม่ชื้นแฉะ ชอบแสงสว่างรำไร ไม่ชอบอากาศที่ร้อนจัดและไม่ทนความแห้งแล้ง ไม่ชอบสารเคมีทุกชนิด สามารถเจริญเติบโตได้ที่อุณหภูมิ 10-34 องศาเซลเซียส มีปริมาณแสง 40-70 ความชื้นประมาณร้อยละ 60-80 แต่ที่เหมาะสมที่สุด คือ มากกว่าร้อยละ 80 ชอบดินเป็นกรดอ่อนๆ เป็นดินร่วนปนทราย มีการระบายน้ำดี มีความอุดมสมบูรณ์ และความชื้นพอเหมาะ  หน้าดินต้องสามารถอุ้มน้ำไดดี ชอบอากาศเย็นชุ่มชื้น เจียวกู่หลานที่ปลูกในแต่ละพื้นที่ที่มีอุณหภูมิต่างกันจะมีความงอกไม่พร้อมกัน สามารถเจริญเติบโตได้ทั้งปี ขยายพันธุ์โดยการปักชำ การพิจารณาเลือกกิ่งพันธุ์ ให้เลือกกิ่งพอประมาณโดยนับจากโคนมา 3-4 ใบให้ใช้ส่วนนั้นเป็นกิ่งพันธุ์

       นี่คือ แปลงสาธิตแบบค้างหรือตาข่ายค่ะ

และนีคือแบบเลื้อยขนานกับดินค่ะ

แหล่งข้อมูล มาจากการอบรมการแปรรูปสมุนไพร ขอบคุณศูนย์ส่งเสริมและพัฒนาอาชีพการเกษตรจังหวัดเชียงราย (พืชสวน)

ขอให้สมาชิกทุกท่าน มีความสุขมากๆค่ะ

   ขอบคุณบ้านสวนพอเพียง และสมาชิก ทุกท่านค่ะ