ลูกฉิ้ง(มะเดื่อ)

บนเขาหลังบ้านผมก็มีหลายต้นครับ  แต่ไม่กล้าเก็บมากิน  เพราะไม่แน่ใจว่าเป็นชนิดที่ทานได้รึเปล่า  มีแบบที่ทานไม่ได้มั๊ยครับ  จะได้ไม่ต้องเก็บมาทาน กลัวจะ ขี้แตกทั้งบ้านครับ  หรือว่าทานได้ทุกชนิดครับ  บนเขาหลังบ้านผมมีของป่าเต็มเลยครับ  แล้วเดี๋ยวตอนเย็นจะไปถ่ายรูปมาให้ดูครับ

ลูกฉิ้งไม่รู้จักเลยค่ะ แต่ถ้ามะเดื่อที่อยู่ตามน้ำตก รู้จักแต่ไม่กล้ากิน(เพราะไม่รู้ว่ามันอร่อยหรือไม่)ที่น้ำตกปางควาย(น้ำตกคลองน้ำไหล)เต็มเลยมีสีแดงด้วยค่ะ

ไม่รู้จักลูกฉิ่ง(ฉิ้ง) แต่เคยกินกับขนมจีนที่ร้านพานยม นครศรีธรรมราช ส่วนมะเดื่อที่ขึ้นข้างคลองน่าจะเป็นมะเดื่ออุทุมพร หรือมะเดื่อน้ำ หรือมะเดื่อชุมพร เป็นต้นไม้ประจำจังหวัดชุมพร

สนใจค่ะ อยากได้มากเลย เคยลองหาดูในเวป เขาว่าต้นมันไม่โตเท่าไร ไม่ต้องการแสงมากด้วยใช่มั๊ยคะ เหมาะกับสวนเอาะเยาะของแม่ตะหลิวเลยละ  อยากได้ๆๆๆๆๆ  จดใส่หัวใจไว้ ต้องหาเธอให้เจอ  ต้นฉิ้งกับต้นเหลียง ..เอ๊ะ เรียกเหลียงหรือเหมียงกันแน่คะ..

ได้มา ปี 50 เป็นลูกตลอดเลย  ตอนนี้โตขึ้นพอสมควรสูง ประมาณ 90 เซ็น  เป็นลูกถึงโคนเลยค่ะ  กินเป็นผัก ได้กับของเผ็ด เกือบทุกอย่าง ที่บ้าน  สีเขียว  น่าจะสายพันธุ์เดียวกันกับบ้านคุณโสทร มะเดื่อฉิ่ง มี 2 สายพันธุ์  แดง กับ เขียว  ขึ้นตามป่าเขา  อีกอย่าง  มะเดื่อที่อยู่ริมน้ำ  มีทั้งกินได้  และไม่กิน(ไม่รู้กินได้มั้ย)  ถ้าสุก ลูกใหญ่หน่อย  มีแมลงข้างใน นิ่มๆ

ตกลงเค้าเรียกลูกฉิ่ง ชื่อ ชิ่ง คะ  ...มะเดื่อชุมพรลูกจะใหญ่กว่ามั้ยคะ..

ตอนเด็กๆที่ข้างคลองแถวบ้านเยอะมากค่ะ เก็บมากินกับขนมจีน  อร่อยดี

แถวบ้านเยอะมากไม่ค่อยมีคนทานค่ะ ไม่มีเมนูพื้นบ้านที่ใช้เลยค่ะ เมื่อก่อนมีคนทานบ้างค่ะ แต่น้อยคน:confused:

หวัดดีค่ะ ที่สวนมีลูกฉิ่ง 2 แบบ บ้านน้องชาย มีอีก 1 แบบ คือที่บ้านแบบเหมือนคุณโสทร และแบบไม่มีลายขนาดลูกเมื่อโตเต็มที่จะโตกว่าผลคล้ายเอ๊ปเบิ้ลสีเขียวอ่อน ส่วนของน้องจะมีสีม่วง