ครบ 1 เดือนที่น้องน้ำมาเยี่ยมบ้าน

หมวดหมู่ของบล็อก: 

หน้าปากซอยวันที่ 21 ตุลาคม 2554


น้ำท่วมบ้านครั้งแรก

น้ำท่วมบ้านครั้งแรก ตอนที่ 2


ครบ 1 เดือนแล้วนะคะที่น้องน้ำแวะมาเยี่ยมบ้านอันเป็นที่รัก

พอได้ยินข่าวว่าน้ำลดแล้วพร้อมกับมีการกู้ถนน 340 และ สาย 9

ทำให้พอจะมีหนทางกลับไปดูบ้านได้อีกครั้ง

วันอาทิตย์ที่ผ่านมา นิวตัดสินใจแวะเข้าไปดูบ้านเป็นครั้งแรกค่ะ

หน้าปากซอยวันที่ 20 พฤศจิกายน 2554

วันแรกที่น้ำเข้าบ้าน 20 ตุลาคม 2554

ระดับน้ำหน้าบ้านวันนี้ 20 พฤศจิกายน 2554 สังเกตที่ประตูบ้าน คราบน้ำที่เคยท่วม


เปิดประตูเข้ามาในบ้าน น้ำท่วมสูงกว่า กำแพงที่ก่อไว้ ทำให้น้องน้ำบุกเข้าไปภายในตัวบ้าง พอน้ำลดน้องน้ำก็หาทางออกไม่ได้

ระดับน้ำข้างในสูงกว่าข้างนอกต้องระบายน้ำออกด่วน

เปิดประตูบ้าน โอ้ว น้ำเน่า สุดๆ แสบจมูกมาก ไม้ที่บันไดบ้านลอก กำแพงขึ้นรา

ตู้ วางทีวี

ต้นไม้ตายได้ผักตบมาแทน

ทุบกำแพง ระบายน้ำออกได้แล้ว น้ำลดเหลือเท่าบันไดบ้านขั้นแรก แต่สภาพบันไดบ้าน เน่ามาก

ตลาดสดกลายเป็นตลาดน้ำ

น้ำช่วงก่อนถึงตลาด ประมาณเอวเลยค่ะ

วิถีชีวิตของผู้คนที่เปลี่ยนไป

หน้าหมู่บ้านจากวินมอไซต์ก็กลายเป็นท่าเรือ

ถนนหน้าหมู่บ้านเริ่มแห้งบ้างแล้ว

น้ำใจในน้ำท่วม

ทางไปสุพรรณบุรี


1 เดอืนแล้ว น้ำยังเท่าเดิม ทั้งๆที่ตอนน้ำขึ้นใช้เวลาแค่ 3 วันก็เท่านี้เหมือนกัน จากนี้คงไม่ต่ำกว่า 1 เดือน กว่าน้องน้ำจะออกจากบ้านได้ทั้งหมด

เพราะถนนสูงกว่าบ้าน คงต้องรอให้น้ำลดไปตามคลองเหมือนตอนที่เค้าขึ้นมาตามคลองเช่นกันค่ะ

ความเห็น

ขอบคุณค่ะ

น้ำยังอีกเยอะค่ะ

คงอยู่ด้วยกันอีกนาน

ดีใจด้วยนะน้องนิวน้ำลดลงบ้างแล้ว ขอให้ลดลงแบบนี้เรื่อยๆ นะ

พี่ตะวัน

อยากต่อได้เหมือนของลดราคาจัง

จะได้ ลดอีกๆ

 

 

 

:admire2:

  หนูนิว สู้สู้ หนูนิวสู้ตาย...อย่าตายก่อนที่จะได้สู้นะ...

                 จาก ผู้ประสบภัยรุ่นพี่

 

ปอลอ ได้เวลาเปลี่ยนเฟอร์นิเจอร์ใหม่แล้ว ตอนนี้บ้านพี่เก้าอี้ยังไม่มีให้หย่อนต..ก้น  เฮ็ดใจดี ๆ ไว้เด้อน้องหล่า...เดี๋ยวลาวกะไปดอก...นางน้ำ 


ขอบุคณจ้า

สู้ๆอยู่แล้ว


แต่ว่า เฟอร์นิเจอร์ สังสัยต้องปูเสื้อรอไปก่อน 5555

อะไรที่ไม่เคยเกิด ก็จะเกิด


อะไรที่ไม่เคยเห็น ก็จะได้เห็น


อะไรที่ไม่เคยพบ ก็จะได้พบ


ทำใจนะหนูนิว บ้านยังอยู่ คนอื่นหนักกว่าเราเยอะ

..โอกาสไม่ได้มีทุกวัน..

 

พี่เสิน ขอบคุณค่ะ

นิวก็ว่างั้นแหละ อาไรจะพังก็พังไป

บ้านยังอยู่ก็ดีแล้ว

ต้องหัดปลง บ้างอาไรบ้าง

อดทนไว้ เรามาอดทนร่วมกัน ขอให้น้ำลดลงเร็วๆ บ้านพี่ที่วังหิน ตอนนี้ประตูบานปิดไม่ลง ดีที่มีประตูเหล็กอีกชั้นหนึ่ง

ค่ะ ทั้งอดทั้งทน

เหนื่อยทุกวันเลยค่ะช่วงนี้

กำลังใจล้นเหลือ...สู้ต่อไปนะคร้า

หน้า