มีเรื่องมาเล่าสู่กันฟังครับ

  หวัดดีครับทุก ๆ ท่าน ไม่ได้เข้าบ้านมาหลายวันแล้วครับ คิดถึงทุกท่านคิดถึงบ้านหลังนี้จะว่ามากก็ได้ครับสำหรับผม เปิดบ้านเข้ามามีอะไรตั้งเยอะแยะที่เจอใหม่ ๆ เข้ามา ทั้งเพื่อนใหม่ เพื่อนเก่า บล็อกเรื่องใหม่ ๆ ที่ทำให้อดยิ้มให้กับตัวเองไม่ได้ กับเพื่อน ๆ ที่ขยันหาข้อมุลดี ๆ มาแชร์กัน มีความสุขครับ สุขใจจริง ๆ

   วันนี้มีเรื่องมาเล่าให้พี่น้องได้รับฟังกันครับ ทั้งเรื่องไม่ดีและก็เรื่องดี ๆ ควบคู่กันไป

   เมื่อคืน ผมตื่นนอนประมาณตี 3  นาฬิกาเศษ  ว่าจะไปตัดยาง(กรีดยาง ) แต่งตัวเตรียมอุปกรณ์เสร็จ ชงกาแฟ นั่งจิบกาแฟเพลิน ๆ ไม่ทันหมดแก้ว ฝนตกครับ ไม่ร้องร่ำทำเพลงเลยครับ เทลงมาตูมเดียว เรียบร้อยสิครับยั่งงี้  ก็ผมกินกาแฟแล้วนิครับ จะนอนหลับมั๊ยเนี่ย เปิดทีวีดูข่าวไปเรื่อย ๆ ครับ  รอสว่างแล้วค่อยว่ากันอีกที

   ปกติผมกรีดยางเสร็จผมก็มาทำงาน ยางไม่มากต้นครับกำลังวิ่งพอดี แฟนเก็บบ้างจ้างเขาบ้างแล้วแต่สถานะการณ์ครับ ใช้เวลาในสวนยางก็  2-3 ชม. ผมต้องมาเตรียมตัวไปทำงานประจำ แต่คืนนี้ผมเสียเวลานอนก็ต้องหาอะไรมาทดแทนครับ ยางกรีดไม่ได้ มาตัดขี้พร้าออ่นขายดีกว่า เพราะว่าแม่ค้าจะเข้ามาถึงเช้า ๆ ประจำ คิดได้ก็ลงมือเลยดีกว่า ตามาน่ะครับ

   เดินสำรวจสักพักหนึ่ง พอหาได้ครับ โทร. นัดแม่ค้าทันที แม่ค้าตกลงผมก็โอเค ปรึกษา ผบ.แล้ว รับปากว่าเดี๋ยวจะช่วยหลังส่งลูกไป ร.ร. ผมก็ลงมือคนเดียวไปพลาง ๆ ก่อน ไม่นานแม่ค้าก็มาถึงครับ 6.30 น. ผมเดินตัดขี้พร้าได้ไม่ทันเท่าไหร่ ได้ยินแสียงแว่ว ๆ  ฟ่อ ฟ่อ ๆ ๆ ๆ อยู่ข้าง ๆ ผม ริมป่าขี้พร้าไกล้ ๆ  ซึ่งผมได้กั้นอวนเอาไว้ไม่ให้ไก่เข้ามาคุ้ยเขี่ยในแปลงขี้พร้าครับ เป็นอวนดักปลาขนาด 3 ซม. น่าจะได้ ย่องเข้าไปดูไกล้ ๆ  ไอ้หยา ลังก๊ะ

  เจ้านี่ครับ ผมล่ะขนลุกขนพอง ทั้งตกใจและดีใจระคนกัน ตกใจเพราะตัวมันใหญ่ครับ และดีใจเพราะหายแค้นที่เจ้านี่แหละมาขโมยลูกเจี๊ยบผม 2 ครอก มาแล้ว

 ได้ทีก็ตีเสียให้หายแค้น เพราะจะช่วยแกะเอาออกมาก็ไมไหว หรือใครอาสามาช่วยปลดเค้าออกจากอวนผมก็ไม่ว่ากะไรแต่ต้องเอาไปปล่อยที่อื่นพอได้มั๊ยครับ ดูสิครับ มันอ้วนพีขนาดไหน

 มาดูเจ้าขี้พร้าหรือฟักเขียวของผมมั่งดีกว่า  อ่อน ๆ กำลังใช้งานครับ ลูกก็ไมค่อยจะสวยเท่าไหร่ ( ป้าเล็ก สวยกว่าเยอะ ) ผมตัดได้ไม่กี่ลูกหรอกครับ เพราะต้องรีบไปทำงาน อีกทั้งแม่ค้าก็มาช่วยตัดด้วยคงไม่หนักสำหรับ ผบ. ของผม

  แม่ค้าบอกต้องขนาดนี้ ถึงจะพอดี ในใจผมน่ะคิดว่า...จะเลือกได้สักเท่าไหร่กันล่ะครับเนี่ย

  ตัดอย่างเดียวเสียวมั๊ยล่ะครับพี่น้อง ผมล่ะเสียว กลัวว่าจะไม่ได้ตรงเป้า ไม่ใช่สิ ตามเป้า...แม่ค้าน่ะแม่ค้า สนใจก็แต่เรื่องแบ็งค์

 สายแล้วได้มาแค่นี้ ที่เหลือต้องรอท่าน ผบ. มาสานต่อครับ

 ผมต้องรีบแล้วล่ะครับ ประเดียวไปทำงานสาย เจ้านายบ่น เฮ้อ.....ทน ๆ ๆ ทน ๆ ๆ ได้อย่างก็ต้องเสียอย่างครับ ทำใจให้มันสนุกครับ ยิ้มแย้มตลอดไป

 สวัสดีมีชัยกันทุกท่านนะครับ ลาล่ะครับ

  ขอบคุณบ้านสวนพอเพียง ขอบคุณครับผม