ชิมิชิมิ

หมวดหมู่ของบล็อก: 

ผักข้างบ้าน อาหารข้างรั้ว ครอบครัวพอเพียง หลีกเลี่ยงสารเคมี


เกือบเดือนแล้วตั้งแต่เริ่มมีโครงการ ผมก็มีแนวคิดที่จะทำปลูกผักอะไรสักอย่างที่เป็น ผักแบบอินทรีย์ปลอดสารพิษความรู้สึกตอนนั้นคือ ปลอดสารพิษก็ได้ อินทรีย์ก็ได้ร่วมกัน  แต่พอทำมาทำไป พี่โสทรบอกว่า เอาผักอินทรีย์นะครับ เหวงเลย

 เพราะผักปลอดสารพิษ เป็นผักที่สามารถใช้ปุ๋ยเคมีได้ ใช้ยาฆ่าแมลงได้ แต่ให้นับระยะปลอดภัยเอา..(ว้าวคุ้นๆนะสาวๆ) โครงการเหล่านั้นที่ทำเพิ่งเริ่มต้นจึงถูกพักและพับไปในที่สุด แต่เพื่อให้เข้ากับโครงการบ้านสวนเราที่รณรงค์ ให้พวกเราได้ปลูกผักอินทรีย์เพื่อรับปะทานกัน ประกายใสๆก็ผุดมาแวปวูบอีกครั้ง เป็นการลองทำดูแบบปฐมบท หากมันได้ผลจริงๆอาจจะขยายมากกว่านี้...มาดูกัน แอมๆ.....


     


 ผมเริ่มจากสิ่งที่ง่ายที่สุดสำหรับผมในการทำ นั่นคือผักหวานกับถั่วฝักยาว และมีวัตถุประสงค์ที่ชัดเจนคือ ทำเพื่อให้ลูกกิน มีพืชผักมากมายสำหรับชายทุ่งบ้านนอกแห่งนี้ ที่เป็นผักอินทรีย์โดยกำเนิด ผักกาดนกเขา ออกดิบ  ตำลึง ยอดมะม่วงหินมะพาน ดังนั้นสิ่งที่ผมปลูกอยู่นี้จึงเป็นการทดสอบตัวเองว่า เราทำได้หรือเปล่านะ(เพียงเท่านั่น) และถ้าทำได้ก็อาจจะได้แอบปลื้มตัวเองอยู่คนเดียว ได้ป้อนข้าวที่มีผักอินทรีย์เป็นกับข้าวให้ลูกได้ทาน ครับเริ่มจากเล็กๆง่ายๆ แล้วค่อยท้าท้ายกับสิ่งที่ใหญ่กว่านี้...ตามสะเต็บ 


   


จะเห็นได้ว่าระบบรากจะดีพอควร แม้ไม่ใส่ปุ่ยใดๆเลยตั้งแต่เริ่มต้นปัก ใช้ส่วนประสมของดินที่เป็นขี้เถ้ากองถ่าน ใบหญ้าที่กองถมไว้นานเท่าไรแล้วก็ไม่รู้ ไปรื้อมาใส่ ก็เลยออกมาพอชื่นใจแบบนี้ครับ


  


 สะเต็บต่อมา...ผมทำในสิ่งที่ยากขึ้น นั่นคือการปลูกถั่วผักยาว ที่ยากขึ้นเพราะถั่วผักยาวอาจจะเคยสร้างศัตรูไว้มาก ดังนั้นเมื่อลงมือปลูกแบบอินทรีย์ (แบบธรรมชาติ) จึงมีมูลมากมายมาคอยทำร้าย ดั่งที่ใบฟ้องถึงร่องรอยความบอบซ้ำ ผมทำได้อย่างเดียวคือ การไปเด็ด หยิบหนอน และสังเกตสังกาเกือบจะเช้าเย็นเป็นประจำทุกวัน ตอนนี้กำลังรุ่งมากกว่าร่วง เลยให้รางวัลเป็นปลายไว้ไฝ่ให้เธอได้ยึดเกาะ อีกไม่นานคงได้มีหลานแน่นอนสำหรับผม...ถ้า..ไม่อ้อร้อเสียก่อน


  


นี่คือกองใบไม้ที่ผมกวาดๆมารวมกัน ใส่ขี้วัวไปพอควร ราดด้วยกากน้ำตาล ส่วนผสมเดาๆเอาครับ นานทีจะผลิกใต้มาไว้บน แต่เรื่องใบไม้ที่กวาดกับขี้วัวก็ใสเพิ่มตามโอกาส  ทำไปเรื่อยๆ เปื่อยเมือ่ไรก็เมื่อนั้นครับ...ตั้งใจไว้ว่า จะต่อยอดโครงการปลูกต่อไป...แต่ตอนนี้ขอสองอย่างก่อน...(กลัวบูดครับขอโพสก่อน...ค่อยมาแต่งมาเสริมที่หลังนะครับ).


.   


อนึ่ง..ขณะที่เขียนอยู่นี้ฝนกำลังตกหนักพอควร...แต่ไม่ทั้งวัน จะแวะมาเยี่ยม ทุกๆตอนบ่ายๆของทุกวัน  ไม่ต้องถามว่าที่บ้านท่วมไหมนะครับ...ไม่ท่วมครับ แต่สวนยางอ่อนทุกแปลงของผม ก็เป็นดั่งรูปนะครับ...และเป็นมาหนึ่งเกือบอาทิตย์แล้ว...แต่ยังยิ้มได้ครับ....


ปาล์มราคาท้องถิ่น ก.กละ 6.50 และยางลดมาหน่อยนึงครับเหลือ ก.ก 115.00 บาท ประเด็นคือ ไม่มีปาล์มและยางจะขายครับ....

ความเห็น

น่าสนใจ เอา ใจช่วย เรื่องสวนยาง และ ผัก ครับ โชคดี มีผัก ขึ้น เอง เยอะ เลย

จะอยู่อย่างมีรอยยิ้ม หรือจะอยู่อย่างเครียดมือกำขมับ


มันไม่ได้ทำให้น้ำที่ขังลดลงมาหรอกครับ....


ผมว่าดีเสียอีกที่มันท่วม...


บ้างที่เราอาจจะได้กลับมานั่งทบทวนตัวเองอีกครั้งว่า..เกิดอะไรขึ้นกับโลกของเรา


เกิดอะไรขึ้นกับสวนของเราได้บ้าง..


ต่อไปเราจะได้มีภูมคุ้มกัน..และหาทางเตรียมพร้อม ตั้งอยู่ในความไม่ประมาท


ฝนแล้งก็รีบตัด รีบสะสมเงินไว้..


ผมว่าก้ดีไปอีกแบบครับ....

เป็นเพียงแค่มดตะนอย ตัวจ้อยจิด  ทีพลัดติดกลางช่อ พอเพียงใหญ่

คือหนึ่งเสียงหนึ่งคิดเห็น ที่เป็นไป อาจถูกใจหรือไม่บ้าง ลองชั่งดู

หนูเป็นกำลังใจให้นะจ๊ะ ขอให้สวนกลับมาเหมือนเดิมไวๆ จะได้กลับไปกรีดยางเหมือนเดิมSmile


ปลูกผักให้ลูกทานนี่ดีที่สุดแล้ว ส่วนหนูปลูกผักไว้ให้แม่ทานเหมือนกัน ได้แจกคนอื่นด้วย ^_^

สุดมือสอย ก็ปล่อยมันไป^^ ธรรมะ จากท่าน ว.วชิรเมธี

ชื่นใจ...ที่หลานๆเด็กรุ่นใหม่คิดกันแบบนี้...


ชื่นชม...คนเก่งอย่างหมากโหน่งเป็นทุนเดิมอยู่แล้ว


มาตอนนี้...ปลื้มเลย...


เด็กอะไรเก่งก้เก่ง...สวย(เดี๋ยวใสแว่นก่อน)ก็พอสวย...ด้วย

เป็นเพียงแค่มดตะนอย ตัวจ้อยจิด  ทีพลัดติดกลางช่อ พอเพียงใหญ่

คือหนึ่งเสียงหนึ่งคิดเห็น ที่เป็นไป อาจถูกใจหรือไม่บ้าง ลองชั่งดู

กร่อนเสียงซะ งงเลยนะ 55++ เรื่องอื่นรับได้ แต่เรื่องสวย รับประกันได้เลย ว่า...ไม่สวยยยย 55

สุดมือสอย ก็ปล่อยมันไป^^ ธรรมะ จากท่าน ว.วชิรเมธี

มิต้องถ่อมตัวบอกหรอกขอรับ...พี่บอกว่าสวยก้ต้องสวยสิ


พอสวย.ก็พอสวย...ขอรับ

เป็นเพียงแค่มดตะนอย ตัวจ้อยจิด  ทีพลัดติดกลางช่อ พอเพียงใหญ่

คือหนึ่งเสียงหนึ่งคิดเห็น ที่เป็นไป อาจถูกใจหรือไม่บ้าง ลองชั่งดู

ผักหวานบ้านปลูกง่าย  ขออย่างเดียวอย่าให้ขาดน้ำ

ผมก็เป็นแบบนี้หละครับ...


เมื่อก่อนบ้านผมทำรั้วด้วยผักหวานครับ..


ที่บ้านขายของ...


ใครมาก็เก็บไปบ้าน..(ใช้กรรไกร)ตัด มันจะงอกเร็ว


นอกจากนั้นก็ยังมีการของไปปลูกแถวเพื่อนบ้าน..


เมื่อสิบปีที่แล้วต้นแก่ไป..ประกอบกับแล้งจัด ตายไปก้ต้องทิ้ง


แต่ต้นที่ผมปลูกอยู่นี้...คือบรรพบุรุษของต้นก่อนๆเมื่อสามสิบปีที่แล้ว


ผมโตมากับผักหวานนี้หละครับ...

เป็นเพียงแค่มดตะนอย ตัวจ้อยจิด  ทีพลัดติดกลางช่อ พอเพียงใหญ่

คือหนึ่งเสียงหนึ่งคิดเห็น ที่เป็นไป อาจถูกใจหรือไม่บ้าง ลองชั่งดู

ยังยิ้มได้...ไปกับพี่พุทรา

อยากได้แบบนั้นมั่ง...ส่งมาทางนี้บ้างได้มั้ย...Tongue out

....เห็นสวนยางแล้ว คงได้แต่ส่งใจไปช่วย...

 

 

 

 

ฝากห่มผ้าให้ด้วยนะ เด๋ว...หนาวใจ  เอ้ย!! ใจหนาว... ฮิ้ววววLaughing

หากได้หัวใจสีเขียวดองน้อยนั้นมา...คงจะหายหนาวมิน้อย...เยย


แต่..เอ้....จะมีโอกาสไมหน้อ....อ...น่าจะมีหวังน้า...


ขอบคุณล่วงหน้าเลยนะเจ้าค่ะ...รจก้อย คนงาม คนดี คนสวย ของพี่เงาะ...

เป็นเพียงแค่มดตะนอย ตัวจ้อยจิด  ทีพลัดติดกลางช่อ พอเพียงใหญ่

คือหนึ่งเสียงหนึ่งคิดเห็น ที่เป็นไป อาจถูกใจหรือไม่บ้าง ลองชั่งดู

หน้า