บล็อกของ สายพิน

อยากบอกอยากเล่า ... ตามหลังซาลาเปาไส้เผือก

   เมื่อวานลงบล็อกซาลาเปาไส้เผือก ไม่ทันได้บอกกันว่าฝีมือแม่ทำ ลูกชิม ... เลยได้คำชมจากเพื่อน ๆ สมช.บ้านสวนฯทั้งที่ตัวเองยังฝีมือไม่ถึงขั้นควรได้คำชม ต้องขอขอบคุณเพื่อน ๆ สมช.บ้านสวนฯที่ให้ความอบอุ่นและกำลังใจกันเต็ม ๆ ดังนั้น จึงขอคัดลอกหมายเหตุเมื่อวานมาบอกกันอีกครั้ง จากบล็อก วันนี้...มีซาลาเปาไส้เผือก ว่า

วันนี้...มีซาลาเปาไส้เผือก

กล้องเก่า-ภาพใหม่ สื่อแทนใจใส ๆ มอบให้ป้าจุ๋ม(๓/๑๐/ ๒๕๕๔)

คิดว่าคงเพาะได้จึงไม่ลืมลงมือทำ

เม็ดของพุทราผลโต ๆ(ไม่ทันได้บันทึกภาพผลพุทราไว้) ...

 ผลพุทราเป็นที่ถูกใจแม่มาก แม่จะฝานเป็นชิ้นเล็ก ๆ ก่อนเคี้ยวกิน

ลูกรู้มาว่าเวลาปลูกมาขายมีการใส่ปุ๋ยเยอะ

คิดต่อว่า หากเพาะได้สักต้น ปลูกเองเลยท่าจะดี

... เพียงแต่คิด ไม่ลงมือทำคงไม่มีอะไรมากกว่านั้น ...

ตอนเสาวรส

     แม้ว่าบ้านจะอยู่ในเขตเมือง ที่พื้นที่การปลูกจำกัดมาก แต่ด้วยความที่ชอบใจคุณค่าผลเสาวรส เมื่อสามปีก่อนจึงตัดสินใจเอาเมล็ดเพาะ ปัจจุบันต้นโต สองต้น แต่ละต้นเส้นผ่าศูนย์กลางนิ้วถึงนิ้วเศษ เถาเสาวรสเลื้อยพันต้นมะม่วงและต้นมะเฟือง สุดท้ายต้องตัดริดลงจนแทบเรียกได้ว่าเหลือแต่ตอ แตกยอดออกมาเรื่อย ๆ (ไม่ยอมขุดทิ้งยังหวังว่าสักวันจะพอได้ประโยชน์บ้าง)

ขอเรียกให้เท่ห์...อะเซโรล่า-บานาน่าจุ๊ยส์... ได้ไหม

กล้วย กล้วย ๆ นะ...อย่างนี้ต้องมีวิธีการ ตอนของฝากกล้วย ๆ

พัชมีนา Pashmina

ใกล้วันไหว้พระจันทร์

“...แอบเข้าบ้านสวนก็หวังจะมาขอกำลังใจ...”