หนีงาน..ไปสวน..ไปนา..

เขียนโดย นายลำใย ศรีษะแก้ว เมื่อ 4 ตุลาคม, 2011 - 22:50

หมวดหมู่ของบล็อก:

Keywords:

ลมหนาวพัดโชยมาเป็นระยะๆ..ข้าวที่นาผมก็ตั้งท้องเองโดยไม่มีสามี..และก็คลอดบุตรเรียบร้อย..แอะ.ตั้งท้องออกรวงแล้ว..ช่วงนี้สิ้นปีงบประมาณมีการประเมินผลงานตามตัวชี้วัด..แถมด้วยการถีบสกัด..เจาะยาง..เลื่อยขาเก้าอี้.เพื่อสร้างความสำคัญโกยคะแนนให้ตัวเอง..ผมเองรู้สึกเซ็งเป็ดเป็นอย่างมาก..เงินงบประมาณยังไม่โอนมา..จึงไม่สามารถดำเนินการใดๆได้..ผมเลยถือโอกาสบอกหัวหน้าว่าตอนบ่ายผมโดดงาน..อ่าา..ที่นาอากาศสดชื่นจริงๆครับพี่น้อง...สูดอากาศบริสุทธิ์เนี่ยชื่นใจจริงๆ...

ผมหว่านข้าวเอาไว้ตามขอบบ่อ.คันนา.ที่ว่างๆ.ในบริเวณสวน..ซึ่งหว่านเอามันส์มากกว่า.คิดว่าคงไม่ได้ผลอะไรมากนัก..แต่ปรากฏว่าที่ตั้งท้องและออกรวงก่อนกลับเป็นข้าวที่หว่านเอามันส์..สว่นข้าวในนาส่วนหนึ่งกลายเป็นปุ๋ยไปจ้อย..

ผมไปยืนงงๆอยู่ในสวน..อืมม์..ข้าวออกรวงแคแดงออกดอก..ดอกแคกับรวงข้าวอยู่ใกล้ๆกันอีก..ถือเป็นนิมิตหมายที่ดี..เป็นมงคลกับสวน.แหะๆๆ...และถ้าไม่มีอะไผิดพลาด..จากการคำนวณของผมการเกี่ยวข้าวในนาในระดับความสูง 175 เซ็นติเมตร ของผม.ต้องมีตั้งแต่..ยืนเกี่ยว..ก้มเกี่ยว.นั่งเกี่ยวและขุกเข่าเกี่ยวแน่นอน..แถมด้วยการเกี่ยวบนบกและในน้ำด้วย..สบายแล้วผมงานนี้ครบหมด..

บวบในสวนที่เลื้อยข้นต้นพยอมอยู่สูงขนาด 4 เมตร..ต้องซูมกล้องจนหมด..สูงเท่าต้นขาในนาข้าว..และสูงระดับเอวตามกิ่งของต้นอลาง..ผมไม่กล้าเก็บเพราะได้ยินแว่วๆว่าอ่อมใส่กบใส่ปลาอร่อยมาก..เกรงใจปล่อยๆให้ชาวบ้านเก็บไปอ่อมแล้วกันผมไม่ได้กินก็ไม่ดือดร้อนอะไร..แต่ชาวบ้านอาจอดทั้งครอบครัวก็ได้..อย่างว่าละครับคนมันหน้าตาดีก็ต้องนิสัยดีด้วย..จริงไหมครับเจ้โจ..ฮ่าาาาาาาฮิ้วววววววว..(เขียนบล็อกแล้วได้แซวเจ้โจมีความสุขยังไงๆไม่รู้.แหะๆๆ..)..

ถือโอกาสเอาอาหารเจที่ไปเอามาจากตลาดเมื่อวานนี้..ให้สมาชิกในบ่อ..ก็เห็นกินกันเยอะอยู่..แต่ไม่แน่ใจว่าเหลือเท่าไหร่..พยายามเรียกชื่อแล้ว..ก็ไม่มีปลาตัวไหนขานรับ..เห็นหน้าเฉพาะเวลากินปกติหายหมด..นิสัยคล้ายๆคนเข้าไปทุกที..ประเภทเพือนกินหาง่ายเพือนตายไม่มี..อิอิอิ..

อากาศดีๆแบบนี้สมาชิกในสวนออกมาเผยโฉมกันเยอะขึ้น..และก็ไม่ขี้โมโหยอมให้ถ่ายรูปดีๆ..ไม่หน้าบูดอารมณ์เสียเวลาถ่ายรูปเหมือนดาราประเทศสารขันธ์..แล้วก็บอกมันเป็นสิทธิส่วนตัวของ..แอะ..เกือบออกชื่อ..บอกออกไปเนี่ยสงสัยทนายมาถึงบ้านแน่ๆๆ...ฮิ้ววววว...

สมาชิกท่านนี้ไม่อยู่หรอกครับ..แต่ท่านทิ้งของที่ระทึกเอาไว้..ผมละใจหายแวบนึกในใจ..เจออีกแล้ว..ถอยตั้งหลักซะไกล..พอมาดูใกล้ๆ..ฮี่โธ่ไม่แน่จริงนี่หว่า...ฮ๋าาาาาาาฮิ้วววววว..