พออยู่ พอกิน พอเพียง

หมวดหมู่ของบล็อก: 

                ช่วงนี้อากาศเย็นลง ลูก ๆชอบมามุดกองฟาง

                  แม่มาแล้ว พี่หมีไม่อยู่ รักสาวมากกว่าน้อง

                           กำลังกินข้าวอยู่ดี ๆ

    พ่อรามกลับมาจากไปกู้บ่วงดักหนู ลูก ๆก็วิ่งตามทันที ข้าวก็ไม่กิน

                       ไปดูกันว่า วันนี้รามได้หนูกี่ตัว

  เช้านี้รามได้หนูตัวเดียว ตัวใหญ่ด้วย แถวนี้จะเรียกหนูแบบนี้ว่าหนูพุก

         วิธีถอนขนหนูของรามง่าย ๆ แค่เอาหนูจุ่มน้ำให้เปียก

      แล้วเอาลนไฟ จะใช้แก๊ส ใช้เตาถ่าน หรือใช้ฟืนก็ได้ รามบอกวันนี้ใช้แก๊สเพราะอากาศเย็น ขี้เกียจก่อไฟ  ปกติเวลาทำกับข้าวรามจะก่อไฟ นาน ๆทีถึงเห็นใช้แก๊ส

                ลนเสร็จก็ถอนขนออก ดูง่ายเหลือเกิน

         ส่วนใหญ่หน้าที่ทำกับข้าว รามจะเป็นคนทำ รามเป็นคนศรีสะเกษ แต่จะชอบอาหารประเภทผัด ทอด อาหารไทย ส่วนเอื้องเป็นคนอุบล จะชอบอาหารอิสานทั่วไป

                           รอบ ๆบ้านพักราม

กล้วยน้ำหว้าต้นนี้อยู่ข้าง ๆบ้านพักราม เครือใหญ่หวีเยอะที่สุดเท่าที่เคยปลูกกล้วยมา

      ไม่รอดูว่ารามจะทำเมนูเด็ดหนูอะไร เพราะเวลามีจำกัด เข้าสวนป่าตัดใบกล้วยให้หมูดีกว่า แต่เคยเห็นรามชอบทำผัดเผ็ดประจำ เมนูนี้คงเป็นเมนูโปรดของน้องราม

                       กล้วยที่ปลูกแซมในสวนป่า

                                  สวนป่าวันนี้

                                 ถั่วอีโต้

              เดินลุยในสวนป่า หมอกยามเช้า เปียกถึงเข่า

                          ตอนนี้เหลือลูกหมู 3 ตัว

                                 แม่เป๊บซี่

         แม่แฟนต้า สองตัวนี้เป็นสัดแล้วครั้งนึง เป็นสัดตั้งแต่อาทิตย์แรกที่แยกลูกหมูออก น่าจะประมาณกลางเดือนนี้ถ้าเป็นสัดอีก จะใช้บริการหมูพ่อพันธุ์จากลูกพี่เก๋งมาผสมอีก

            อ้ายเวทย์มาทำค้างผักให้แล้ว ถึงจะไม่สวยงามเหมือนในฝันที่อยากได้ เหมือนของผู้ใหญ่โสทร แต่ก็ยังดีที่ทำให้ อ้ายเวทย์บอกแบบนั้นต้องใช้เงิน ไม้ในสวนเราเยอะแยะ

เสาก็หาเอาเสารั้วเก่า ๆในสวน ไม้ไผ่ก็ตัดเอาในสวน ตะปูก็ถอดของเก่ามาใช้ ข้างบนก็ใช้ตอกมัด

              ดูกันเอาเองว่ามีผักอะไรบ้าง สูตรการปลูกผักของแดง คือมีอะไรก็ยัด ๆลงดินไป ผสมกันไปหลาย ๆอย่างในแปลงเดียวกัน

          บักสีดาขี้นก  มีคุณครูในบ้านสวนพอเพียงเราส่งเม็ดมาให้ กราบขออภัยจริง ๆที่ข้าน้อยลืมชื่อผู้ส่งมาให้ เพราะนานมาแล้ว บักสีดาต้นนี้อายุนาจะประมาณ 3 ปี  ข้าน้อยอยากทราบเหลือเกินว่า คุณครูท่านนั้นเป็นผู้ใด

         พริก ชาวบ้านให้เม็ดมา เป็นพริกตามท้องตลาด เค้าเห็นว่าเราชอบปลูกเลยให้มา ขึ้นเยอะแยะเลย ไม่เป็นไร โตหน่อยก็แบ่ง ๆกันไปปลูก

   บักสีดาขี้นกสีม่วง การบ้านจากคุณครูจันทร์เจ้า รอดมาได้แค่ต้นเดียว เหตุการณ์แบบนี้เกิดขึ้นบ่อย เพราะแดงเป็นคนที่ชอบปลูกแบบลงดินเลย มดคงคาบเม็ดไปหมด

          ละมุดต้นนี้ เก็บไปกินเป็นเดือนแล้วแต่ยังไม่หมดอีก

                กลับบ้านมา พ่อก็กลับจากหาปลาพอดี

                   ผักกับปลา ยังเป็นอาหารหลักของครอบครัวเรา พ่อบอกว่า ห้วยหนองบ้านเรา ถ้าขยันหน่อยก็ยังพอหาปลาได้ นี่พ่อก็เอามองไปดักปลา ดักไว้ตอนเย็น เช้ามืดพ่อก็ไปกู้มา ไม่มากไม่น้อย พอกินสำหรับครอบครัวเรา เหลือกินก็แบ่งปันญาติพี่น้อง บางวันแดดดีแม่ก็ตากแห้งเป็นของฝากให้ลูกอีกคนที่อยู่กรุงเทพบ้าง พ่อไม่หามาขาย แต่จะหามาแค่พอกิน นาน ๆครั้งมีคนขอซื้อพ่อถึงแบ่งขายไปบ้าง พ่อบอกที่ปลาในหมู่บ้านเราน้อยลงทุกทีเพราะการหาขาย ถ้าเราทุกคนหามาแค่กินในครอบครัว ปลามันไม่หมดหรอก

 

                                                                   โปรดติดตามตอนต่อไป..............

ความเห็น

กล้วยๆๆ สะออนเด้เนาะ

""

 

กล้วยมันงามกะเพราะว่ามันอยู่ใกล้ขี้สีก 555

"เชื่อในผล แห่งการทำความดี"

เห็นสวนบ้านคุณแดงแล้วหัวใจสลาย อยากกลับไปอยู่บ้านเร็ววัน คิดถึงบรรยากาศที่บ้าน และพ่อแม่พี่น้องที่อบอุ่น พรุ่งนี้วันพ่อคิดถึงพ่อจัง แต่ไม่ได้หยุดต้องมาทำงานเนื่องจากต้องปิดบัญชีให้เสร็จภายในวันที่ 6 เป็นอย่างนี้ทุกปีครับ เหนื่อยจังเลย เฮ้อๆๆๆ...

รักบ้านเกิด ชอบเศรษฐกิจพอเพียง

เข้ามาสวนบ้านนี้ที่ไรชื่นใจทุกที ขนาดปลูกแบบไม่ถนอมมากยังงามขนาดนิ

ความสะดวกสบายมีขาย แต่ความสุขเงินซื้อไม่ได้ เพราะความสุขมิใช่เงิน

กล้วยดกมากกกกก   

ชอบสีแดงของกระเจี๊ยบ  แดงได้ใจ

โห สะออนละมุด ดกคัก ชอบสุกแข็งๆหน่อย กินแก้เผ็ด ชื่นใจหลาย มีสวนก็ต้องขยัน ขี้เกียจไม่ได้ ขี้เกียจก็รกทันที หญ้าโตเร็ว นึกถึงเมื่อก่อน ตื่นเช้ามาก็จับจอบจับเสียมละ เคยคิดน้อยใจในวาสนาว่าทำไมต้องมาทำสวน ไปใหนก็ไม่ได้ สวนรก แต่มีความสุขที่มีของกินหมุนเวียนตลอดปี ไม่เคยซื้อผักเลย ปลาก้มีกินตลอดปี เพราะอยู่ติดคลองที่มีน้ำไหลผ่านตลอดปีเช่นกัน อยากกินหอยก็ลงไปมุดเอา แป๊บเดียวก็ได้มากินเป็นสิบ อยากกินปลาก็เอาตาข่ายไปขึง สองสาม ชม.ก็ไปดู ก็ได้ปลามาพอได้กิน บอกตรงๆว่ สมัยนั้นหาเงินได้น้อย แต่ก็ไม่ได้ใช้จ่ายอะไร จะซื้อก็แต่ น้ำปลา ข้าวสารก็ไม่ได้ซื้อเพราะทำนากินทะลุปี มันเป็นความสุขอีกช่วงนึงของชีวิตที่ไม่อาจลืมได้เลย มาถึงตอนนี้อยากกลับไปใช้ชีวิตแบบนั้นมากกว่า

ปลาสดๆ ปิ้งกินกับตำหมากถั่ว แซบๆๆๆ ออนซอนหลาย

อิจฉาคนได้อยู่บ้านเด้ มีแต่แนวงามๆ เนาะจ้า ปลากระหลาย อากาศการดีเนาะคือสิหายใจเต็มปลอดเนาะจ้า

meenta28@hotmail.com
การมีน้ำใจ แบ่งปันเพื่อนมนุษย์ เป็นการทำบุญอีกทาง

อาหารการกิน ผัก ปลา อุดมสมบูรณ์

อากาศบริสุทธิ์ ระยะนี้อากาศหนาว รักษาสุขภาพนะคะพี่แดง

 

เจ้าน้องหมายังมีความสุขเลย  อยู่ในสวนนี้

หน้า