ปลูกข้าว

สวัสดีครับ ไม่ได้เข้ามานาน เลยขอนำการทดลองปลูกข้าวมาให้ชมกันครับ

    จากที่ผมได้เขียนบล็อกน่ำข้าววันแม่ไปแล้วนั้น เมื่อวานก็ดีใจว่าข้าวงอก นึกว่ามดจะขนไปหมดแล้ว มดคงขนไปพอสมควร แต่เท่าที่เห็นก็เหลือให้ผมได้ชื่นใจอยู่บ้าง ถ้างอกไม่หมดก็ต้องซ่อมเอาครับ บล็อกนี้ไม่มีอะไรมากครับ แค่บันทึกไว้ว่าข้าวงอกแล้ว ความจริงเห็นข้าวงอกตั้งแต่เมื่อวานแต่เพิ่งได้ถ่ายรูปวันนี้

    จากความตั้งใจที่จะน่ำข้าวในวันแม่ วันนี้ก็ได้ทำตามความตั้งใจครับ แต่เมื่อวานนี้ผมเหนื่อยแทบแย่กับการคราดที่ปลูกข้าวด้วยรถไถเดินตาม เมื่อวานคราดไม่เสร็จต้องมาต่อวันนี้อีกหน่อย ก็ต้องยอมรับครับว่าเจอกับรถไถเดินตามแต่ละทีนี่เหนื่อยยากที่จะอธิบาย

แต่ก็พยายามจนเสร็จไม่สวยเท่าปีที่แล้ว

   เมื่อพูดถึงที่ปลูกข้าว หลายคนคงคิดว่าคงเป็นนา แล้วทำไมผมไม่เรียกนา ก็ผมไม่มีที่นาผมก็เรียกที่ปลูกข้าว เมื่อก่อนครอบครัวผมมีที่นา 6 ไร่ ทำนาปลูกข้าวมีข้าวกินตลอดปี แต่อย่างที่รู้ๆ กันอยู่ ครั้งที่ยางพาราราคาดี ที่นาก็กลายเป็นที่ปลูกยางพารา ถึงแม้ว่าเราจะไม่ปลูก แต่เมื่อพื้นที่ข้างๆ เขาปลูกกันหมดนาเราก็อยู่ไม่ได้ ก็ต้องกลายเป็นที่ปลูกยางพาราตามๆ กันไป

    เก็บข้าวเสร็จไปหลายวันแล้ว แต่ฝนฟ้าไม่เป็นใจให้ข้าวที่นวดแล้วได้ตากแดดอย่างเต็มที่ แม่บอกว่าข้าวใหม่ต้องตากอย่างน้อย 2 แดดถึงจะนำไปสีได้ ในการสีรอบนี้ขอส่งโรงสีก่อนเพราะจะต้องเอาข้าวใหม่ไปตอบแทนผู้เกี่ยวข้องทั้งหลายก่อน  ถึงแม้ส่งโรงสีก็ไม่ผิดหวังครับสีออกมาดีมากน้องๆ ข้าวกล้อง

ข้าวที่สีได้รอบนี้ขาดนิดเดียวครบสามสิบกิโล

จะพูดว่าเดินทางข้ามปีก็ว่าได้ผมขึ้นรถทัวร์วันที่ 31 ถึงบ้านเช้าวันที่ 1  ผมเองก็เพิ่งรู้ก่อนกลับบ้านไม่กี่วันว่าพ่อกับแม่เกี่ยวข้าวหมดแล้ว ความจริงคงไม่เรียกว่าเกี่ยวข้าว คงต้องเรียกว่าเก็บข้าวมากกว่าเพราะอดีตวัฒนธรรมการทำนาของทางภาคใต้เวลาเก็บข้าวจะเก็บทีละรวงไม่ได้ใช้เคียว แต่จะใช้ แกะ, แกระ หรือชื่ออื่นแล้วแต่ท้องที่จะเรียก

   เมื่อวานมาถึงบ้านก็รีบเข้าสวนเพื่อไปดูร่องรอยของการเก็บข้าว

    กลับมาถึงบ้านก็ชื่นใจกับสิ่งที่ใฝ่ฝันอยากทำนั่นคือการปลูกข้าวกินเอง ถึงแม้ว่าจะยังไม่สำเร็จ 100% หรืออาจจะได้แค่ครึ่งทาง แต่แค่นี้ก็มีความสุขแล้วครับ แต่กว่าจะมาถึงครึ่งทางมาทบทวนดูอีกทีว่าต้องผ่านอะไรมาบ้าง

ปลูกปอเทืองเพื่อทำปุ๋ยพืชสด

    วันนี้ผมเข้าสวนประมาณ 6 โมงเช้าไม่พูดพร่ำทำเพลงไถเลยครับ ไถดะครั้งที่ 2 ไถไปเรื่อยๆ หิวก็ขึ้นมาทานข้าวมือเช้า ดูเวลาก็เกือบ 8 โมง ลงกลับไปไถต่อจนไถใกล้เสร็จ กำลังหนื่อยได้ที่พี่เขามาช่วยพอดีเปลื่ยนมือไถ ผมได้พักบ้าง จนไถดะเสร็จ ผมถามพี่เขาว่าต้องไถแปรมั๊ย พี่เขาบอกว่าไถ โอ้ ไถก็ไถ อยู่กันสองคนก็ผลัดกันไถเพิ่งเสร็จก่อนเที่ยงเล็กน้อย

ที่ปลูกข้าวของผมเนื้อที่ประมาณครึ่งไร่

   ช่วงบ่ายวันนี้หลังจากโพสข้อความไปว่า "หนังตาหย่อน ขอนอนเอาแรงไว้เข้าสวนรอบบ่ายแก่ๆ" แล้วก็ล้มตัวลงนอนกะว่าจะหลับสักตื่น แล้วค่อยเข้าสวน ที่ไหนได้ไม่ทันหลับดีพี่ที่ช่วยไถที่ปลูกข้าวมา ผมก็ต้องลุกขึ้นไปช่วยไถ เข้าสวนทั้งที่ง่วงๆไปแบบนั้น งานวันนี้คือไถปอเทืองให้หมด เมื่อวานไม่ได้ไถต่อเพราะฝนตกลงมา

ไถเกือบเสร็จแล้วล่ะ แต่ไม่ไหวขอพักดื่มน้ำก่อน

    วันนี้มีนัดกับพี่ที่อยู่บ้านใกล้กัน นัดมาไถที่สำหรับปลูกข้าว อย่างที่เคยบอกว่าผมไม่อยากใช้คำว่านา เพราะมันไม่มีน้ำ ขอเรียกว่าที่ปลูกข้าวก็แล้วกัน ผมเองได้แบ่งที่ครึ่งไร่ไว้ปลูกข้าวจากที่ดินทั้งหมดสองไร่ครึ่งกว่าจะถึงวันนี้ต้องรอทั้งนั้น รอปรับที่ รอฝน รอปอเทืองโต รอพี่เขามาไถให้เพราะไม่มีรถไถเอง แต่ที่ไม่ต้องรอก็เมล็ดพันธุ์ข้าวแค่บอกว่าอยากได้ข้าวไร่ คือพันธุ์ข้าวที่ปลูกโดยไม่ต้องมีน้ำขัง สมาชิกบ้านสวนพอเพียงก็จัดให้ พี่พุทธบุตรนั่นเอง ไม่นานผมก็คงได้ปลูกข้าวสมดังหวังสักที มาดูบรรยากาศการอำลาปอเทืองกันครับ

ไถแล้วครับ