บล็อกของ หมวยเล็ก

เข้าบ้านสวนฯ มาเมื่อคืน เห็นคำรำพรรณตั้งเด่นเป็นสง่าอยู่หน้าบ้าน   พาลคิดไปว่าช่วงนี้มีแต่เรื่องชวนให้ผู้ใหญ่ฯปวดหัวใจ (หรือเปล่า?)

.....ยอดอัญชัญ พันกอดค้าง กลางหน้าฝน

กลีบสุคนธ์ รำพันอ้อน ขอกอดฉัน

จากบ้านไปสามสัปดาห์  คิดถึงต้นไม้ใจจะขาด 

เมื่อวานพอเข้าบ้าน  เห็นต้นไม้  ก็แทบขาดใจ ....

จั่วหัวไว้แบบนี้  ปรากฏว่าคนโสดเข้ามาตรึม   (ฮา) 

จากบล็อกที่แล้ว ได้เขียนเรื่องของความสัมพันธ์ในบ้านสวนพอเพียงไปนั้น    คุณลุงแอ๊ดได้กรุณาเข้ามาถามว่า  ธาตุสี่ที่พูดถึงนั้นคืออะไร  จึงขออนุญาตลุงแอ๊ดมาพูดเรื่องนี้ที่กระทู้ใหม่นี้นะคะ  เนื่องจากที่นั่นเนื้อเรื่องยาวมากแล้ว  เผื่อว่าลุงแอ๊ดจะกรุณาชี้แนะอะไร  ก็เชิญแนะนำที่บล็อกนี้เลยนะคะ

......บางครั้งการเริ่มต้นที่เรียบง่ายก็ลงท้ายด้วยความโดดเด่นที่มีเอกลักษณ์และยากที่จะลืมเลือน......

กอดป่าหน้าฝน  # 4 ภูหินล่องกล้า-ภูทับเบิก

เมื่อคืนพวกเราทั้ง 6 คนรีบเข้านอนที่บ้านพักริมน้ำแก่งซองด้วยอาการสะบักสะบอมเพราะโดนแรงเหวี่ยงจากกระแสในลำน้ำเข็กพอให้เข็ดขยาดการท่องเที่ยวแบบนี้ไปอีกนานค่ะ

เช้านี้เห็นกระทู้พี่หยอยแล้วตกใจค่ะ   นึกเสียดายว่าเมื่อวานนี้คือวันที่  26  มิ.ย   เราก็ได้แต่นั่งๆ นอนๆอยู่ที่บ้านหาได้ทำอะไรให้เกิดประโยชน์สักนิด  แต่จำไม่ได้จริงๆว่าเมื่อวานนี้  พี่หยอยได้เคยบอกไว้แล้วว่าพี่จะมีกิจกรรมเกี่ยวกับผ้าฝ้ายที่แจ้งวัฒนะ   แต่ด้วยความที่มัวแต่ลั๊ลลาอยู่กับสิ่งไร้สาระหน้าเนท      จึงทำให้เราพลาดโอกาสนี้ไปอย่างน่าเสียดาย

เมื่อคืนนอนฟังเสียงฝนตกกระทบหลังคาบ้านพักและไหลลงเลยชายคาหล่นลงพื้นดินเสียงดังจ๋อมแจ๋มประหนึ่งได้นอนฟังเสียงดนตรีขับกล่อมแห่งไพรพฤกก็มิปาน 

   ทุกคนนอนหลับเงียบสนิทไม่ได้ยินแม้แต่เสียงพลิกตัว

อยู่กรุงเทพนี่ลำบากจริงๆค่ะ     ไม่มีคนทำกับข้าวให้กิน  ช่วงที่กลับไปอยู่บ้านก็ได้ฝากท้องที่บ้านแม่มั่ง  บ้านพี่มั่ง  ทำให้ได้กินอาหารปรุงใหม่สดอยู่ตลอดเวลา