เขียนโดย sothorn เมื่อ 19 ธันวาคม, 2018 - 19:03
เมื่อพูดถึงแมงกะพรุน หลายคนอาจจะชอบกิน หรือบางคนก็ไม่ชอบกิน ส่วนมากจะสั่งมาเมื่อกินสุกี้ หรือเย็นตาโฟ ผมเองก็ชอบแต่ไม่เคยรู้มาก่อนเลยว่ากว่าจะมาเสิร์ฟให้เรานั้นราคาต้นทางถูกมาก แต่อยู่บนโต๊ะราคาแสนแพง จะแพงไม่แพงก็มาดูกันครับว่าผ่านขั้นตอนอะไรมา แต่ไม่ครบทุกขั้นตอนนะครับ เพราะต่อจากที่ผมเห็นก็จะรถห้องเย็นมารับไปต่อ
เริ่มจากชาวประมงออกไปตักแมงกะพรุนในทะเลมาใส่เรือ

จากวันนั้น ที่เอาการบ้านเข้ามาส่ง โครงการ ฯ แม้คิดถึง สมช. อยู่มิวาย แต่ด้วยภารกิจที่ต้องรีบสะสาง ก่อนพเนจรลงใต้ ประการหนึ่ง กอปรด้วยหาสาระ ที่จะมาคุยด้วยแสนยาก จึงได้แค่วนเวียนอยู่นอกรั้วบ้าน ....
อารัมภกถามาถึงตอนนี้ หลาย ๆ ท่านคงมีคำถามในใจขึ้นมาแล้วว่า ‘งั้นตอนนี้ ว่างงานล่ะซี’ หรือไม่ก็ ‘มีสาระอะไรมาเล่าขานกระนั้นหรือ’
ก็ใคร่วิสัชนาตรง ๆ ว่า “ไม่ใช่ทั้งสองประการแหละ” ....
เอาล่ะ ... ไม่ต้องถามต่อแล้วหละ ... บอกให้ซะเลยว่า หาเรื่องมา “เพราะคิดถึง ครับ” แต่ครั้นจะมามือเปล่า ก็กระไรอยู่ ... มีสิ่งติดไม้ ติดมือ มาก่อความรำคาญให้ผู้อ่านบ้าง ก็รู้สึกว่าจะสะใจพอสมควร ฮึ ๆ ๆ ๆ...
เอ้า ... ไปดูกัน ว่าเอาอะไรมา ...????
ครบรอบ 100 ปี ชาตกาล พระโพธิญาณเถร (หลวงปู่ชา สุภัทโท)
งานอาจริยบูชาหลวงปู่ชา สุภัทโท 12-17 มกราคม 2561

ปี61 พวกเราได้มีโอกาส เดินดูการจัดงานต้อนรับ ลูกศิษย์หลวงปู่ชา เขาจัดสวยงาม

สวัสดีครับพี่น้องบ้านสวนพอเพียง วันนี้จะมาทำเมนูอาหารง่ายๆใครก็ทำได้แบบกล้วย มาดูกันนะครับ

สวัสดีครับ... วันนี้มีขนมจีนมาฝาก ไม่ได้มากไม่ได้น้อย ตามที่เห็น
มาแล้วอยาก จะบอกว่ายังอยู่เย็น ไม่ได้หาย แค่ไม่เห็น ไม่ได้มา
วันนี้จะเขียนบันทึกแบบ อธิบายรูปภาพสั้น ๆ พอได้ใจความ สืบเนื่องจากบันทึกก่อนหน้านี้
ที่ทำหลุมพอเพียง คุณ "อ้อยหวาน" ตั้งชื่อให้ว่า "หลุมมีกิน" ผมจึงนำมากำหนดเป็นชื่อบันทึกนี้เสียเลย...

หลุมที่๑. หลุมนี้ผมแปรสภาพจากหลุมของกอไผ่ดำที่ขุดออกครั้งแรก ...
สวัสดีเพื่อนสมาชิกบ้านสวนพอเพียงทุกท่านครับ หลังจากหมดเนื้อหมดตัวกับการสร้างบ้านพัก ขุดเจาะน้ำบาดาล ฯ ช่วงนี้ผมก็ยังไม่ค่อยได้ทำอะไรเพิ่มเติมเท่าไร อยู่บ้านที่กรุงเทพก็เพาะต้นไม้ไปเรื่อยเปื่อยตามประสาคนอิ่มแล้วไม่มีงานทำ และพอจะมีโอกาสเดินทางท่องเที่ยวบ้างตามโอกาส บังเอิญได้พบเห็นสิ่งที่น่าสนใจและน่าจะจุดไอเดียให้แก่เพื่อนสมาชิกเลยขออนุญาตมานำเสนอ ผมมีโอกาสได้ไปเชียงใหม่และไปทานอาหารที่ร้านโอ้กะจู๋ (ผมไม่ได้รู้จักอะไรกับเจ้าของใด ๆ ทั้งสิ้นนะครับ) เพียงแต่เห็นว่าแนวคิดการทำธุรกิจ (Business Model) เขาน่าสนใจ เลยเก็บภาพมาฝากและวิจารณ์เล็ก ๆ น้อย ๆ ตามประสาปากหอยปากปู 55 ถ้าเพื่อนสมาชิกยังพอจำ
หน้า