คิดถึงบ้าน คิดถึงผัก

หมวดหมู่ของบล็อก: 

    มะเขือกินใบ มะเขือเปราะ มะเขือเปราะยักษ์ มะเขือการ์ตูน พริกหวาน ผักบุ้ง ถั่วพู กล้วยไข่ กล้วยน้ำว้า กล้วยหอมแคระ ไผ่ปักกิ่ง ไผ่ไต้หวัน ไผ่ตงลืมแล้ง ไผ่หวาน มันขี้หนู ถั่วครก ถั่วหรั่ง มะละกอฮอลแลนด์ ฯลฯ จะเป็นอย่างไรบ้างน๊อ  ที่สำคัญข้าวที่ปลูกไว้ก่อนขึ้นมานี่ซิจะเป็นไงบ้าง โทรถามพ่อพ่อก็บอกว่างามดี แต่ไม่เห็นด้วยตาตัวเองก็บอกยากว่างามอย่างไร หมาเจ้าผักบุ้ง กลับไปมันยังรู้จักผมมั๊ยเนี่ย คิดถึงผักนั่งรื้อรูปที่ติดมาในโน๊ตบุ๊ค เจอรูปผักก็เอามาเขียนบล็อกเสียเลย

ถั่วพูที่เก็บได้ก่อนขึ้นมา

ค้างถั่วพู


    โทรถามพ่อแล้วถั่วพูยังคงเก็บได้อยู่มากสุดก็ 5 กิโลกรัมขายไม่ไหวเอาไปให้งานศพแถวบ้าน ขายบ้างแจกบ้างตามประสา

ความเห็น

ถั่วพูงามมาก น่าจิ้มกับน้ำชุบจัง เห็นแล้วเปรี้ยวปาก ของผมที่ปลูกไม่รู้ว่าฝักจะได้ครึ่งของผู้ใหญ่หม้าย

ได้แค่ไหนเอาแค่นั้นครับ เพราะสำคัญคือปลอดสารพิษ

เข้ามาขโมยเก็บถัวพูไปยำซะหน่อย... ที่บ้านแม่ปลูกถัวฟักยาวแต่ขายไม่ออกราคาถูกเหลือเกิดแจกอย่างเดี๋ยว

เดือนก่อน ๆ โน้น...โลละ 100  ยังไม่มีขาย 

ได้กินผักปลอดสารพิษ ก็มีความสุข ได้แจกก็มีความสุข

เห็นคนอื่นเค้าปลูกกันมีแต่งามๆทั่งนั้น


ทำไมไม่ได้อย่างนี้มั่ง

ปลูกต่อไปครับ อย่าท้อ

ขอให้เสร็จงานเร็วๆ ได้กลับบ้านเร็วๆ นะคับ

เข้าใจอารมณ์นี้เลยคับ ยิ่งจากมาเป็นเดือนๆ เหมือนผู้ใฆญ่แล้ว

 

อึดอัดน่าดู

ผมเองไมได้กลับมาอาทิตย์นึง แล้ว ยังโทรถามที่บ้านทุกวันเลย

ไม่ได้เห็นเองก็ไ่ม่รู้ว่า เป็นยังไง น้ิองก็บอกว่า โอเคนะพี่ พ่อก็บอกว่า ก็ ... แต่ก็ไม่ได้เห็นด้วยตาอยู่ดีแฮะๆ

เสร็จที่เดชอุดมมีต่ออีก 2 อาทิตย์ครับน้องป้อม
อาทิตย์ต่อไปก็เจอกันที่ กทม. ก่อน แล้วค่อยกลับบ้าน

ผมก็คิดอยู่เหมือนกันน่ะครับ

ตอนนี้ผู้ใหญ่ออกจากบ้านมาก็เป็นเดือนแล้ว

จะคิดถึงพืชผักที่บ้านขนาดไหนหนอ

ขนาดผม มีแค่ไม่กี่ต้นเองกลับถึงบ้านทุกวันศุกร์ต้องเดินรอบก่อนเลย

แล้วผู้ใหญ่จะโหยหาขนาดใหน

 

อดทนอีกแป๊บน่ะครับผู้ใหญ่ อีกสักเดือน

ลูกบ้านเป็นกำลังใจให้น่ะครับ

หน้า