ได้รับของชอบอีกแล้ว

หมวดหมู่ของบล็อก: 

มัวแต่เที่ยว...ของมารอ...


  ดีใจเกือนเนียน(ดีใจมากกกกกกกก)ไปนู้นไปนี่ กลับมาบ้าน เจอสิ่งเหล่านี้ น้ำตาซึมทุกครั้ง เมื่อได้รับน้ำใจ บางทีแค่ตัวหนังสือ นิดหน่อยก็รับรู้ได้คะ อาจจะ..อ่อนไหวหรือเปล่ากับเรื่องแบบนี้ แต่ดีใจมากค่ะ อยากจะบอกว่าขอบคุณค่ะ


มาดูค่ะ...


ข้าวไร่ จากน้องโสทร...หมดแล้วลงไปในพุงแล้วค่ะ กินกับปลาดุกร้า


อย่างว่าและ ค่ะ ข้าวใหม่ ปลามัน 55555



จากป้าเล็ก อุบล



จากท่านพี่สายลมลอย...



ขอบคุณมากมาย จากยายอิ๊ดคนงามค่ะ

ความเห็น

ไม่ได้คุยกันหลายวันนะคะ ขอบใจจ้า คิดถึงค่ะ

#แตกต่าง.แต่.ไม่แตกแยก#

Wow, I 'm happy with you Sis

Thank you very much in. La is fair, culture of The home garden sufficient

#แตกต่าง.แต่.ไม่แตกแยก#

เราทุกคนรักกันและห่วงใยกันเสมอ เอื้ออาทรซึ่งกันและกัน กินกันไม่มีวันหมดหลอกค่ะ เติมใจให้กัน :cute:

หลับไปหนึ่งตื่น แล้วค่ะ น้องกบ ฟื้นขึ้นมาอีกแล้ว

#แตกต่าง.แต่.ไม่แตกแยก#

น้ำตาซึม น้ำหมากกระจายด้วยไหมค่ะยาย อิอิ

อะไรของพี่สายลมอ่ะ ดูไม่ออก 

 

น้ำลายสอค่ะ เพราะ อยากลองข้าวใหม่ น้องโส

#แตกต่าง.แต่.ไม่แตกแยก#

ข้าวใหม่ไม่หอนกินนานแล้ว ตั้งแต่ไปอยู่กรุงเทพยี่สิบกว่าปี แต่ยังจำกลิ่นที่แตะจมูกได้ตอนเด็กๆแม่ทิ่มข้าวใหม่เสร็จหุงกลิ่นหอมมาแต่ไกล คลุกกับน้ำปลาหรือน้ำมันหมูยังหรอยเลยป้าเล็กเหอ ..แต่นั่นมันแค่อดีตแล้วครับ ตอนนี้แม่เลิกทำนาไปแล้ว

มันหมูเดี๋ยวนี้ ไม่น่ากินเหมือนแตแรกแล้วค่ะพี่ แรกกอนหมูจำเหนียว หอม หรอย แค่อยู่ขี้ขลาด เพราะหมูฟาร์มทั้งเพค่ะ

#แตกต่าง.แต่.ไม่แตกแยก#

ผมก็คิดเหมือนยายอิ๊ดนั่นแหละ ทุกวันหมูขี้ไก่ที่เลี้ยงเองตามธรรมชาติไม่มีแล้ว มีแต่หมูพันธุ์เลี้ยงหัวอาหารมีสารเร่งเนื้อแดงปนเปื้อนอยู่มาก

หน้า