บล็อกของ แม่นัทของน้องโบอิ้ง

โบอิ้งเดินทางกลับจากบ้านคุณยายวันที่ 16 เมษายน 2554 เวลา 10.00 น. ต้องแวะไปส่งน้าปุ๊ที่ตาพญาก่อน (ตชด.125) แล้วโบอิ้งก็เดินทางต่อเพื่อกลับบ้านที่ลำลูกกาคลอง 3

ง่วงจังเลยขอนอนเอาแรงก่อนนะครับ (นอนในรถครับผม)

บล็อคนี้ล่าช้ามานานครับผม เพราะว่า Internet ที่บ้านเจ้งมาม๊าเลยไม่ได้เขียนตั้งนาน

เข้าเรื่องกันเลยดีกว่า

ขอบคุณคุณพุทธบุตรน้ำใจงามจริง ๆ ค่ะ

ชิ้นแรกซึ้งน้ำใจเหลือล้น (ได้รับวันที่ 31มีนาคม 2554) ตอนสองทุ่มเช่นเคย

ได้รับการบ้านมะเขือเปาะยักษ์ วันที่ 30 มีนาคม 2554 เวลาสองทุ่ม (เพราะกลับถึงบ้านตอนสองทุ่ม)

ขอบคุณน้ำใจของพี่แดงที่มอบให้ จะไม่ทำให้ผิดหวังเลยค่ะ (ขี้โม้ไว้ก่อน)

มาดูผลงานของธรรมชาติกันครับ

ต้นมะนาว

ต้นพริกชี้ฟ้าของมาม๊า เสียชีวิต 2 ต้นครับ

ทั้งดอก ทั้งลูกอ่อนเต็มต้นเลยครับ (มาม๊าเสียดายมาก)

ทายสิแม่นัทจะทำอะไรเอ่ย

มาดูดอกไม้สวยๆ หอมๆ ของโบอิ้งบ้างนะครับ

ดอกพุดซ้อนหอมมากครับ โบอิ้งชอบเก็บฝากอาม่าข้างบ้านครับ

แต่มาม๊าชอบเก็บของโบอิ้งไปที่ทำงานทุกวันบอกว่า เอาไปวางไว้บนคอมพิวเตอร์ที่ทำงานแล้วมีกลิ่นหอม ทำงานไปง่วงไปครับ (มาม๊าแอบอู้แน่ แน่ โบอิ้งจะไปฟ้องเจ้านายมาม๊า)