นิทานอีสปเรื่องหนึ่ง เล่าว่า...

หมวดหมู่ของบล็อก: 

กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว

มีพ่อค้าคนหนึ่งไปค้าขายต่างเมือง

มีลาไปตัวหนึ่ง มีม้าไปตัวหนึ่ง ม้าตัวโต ลาตัวเล็ก

ต่างฝ่ายต่างก็บรรทุกสินค้ากันไป

ลาบรรทุกได้จำนวนหนึ่ง ม้าบรรทุกได้จำนวนหนึ่ง

แต่ลานั้นกำลังน้อยกว่าม้าก็เดินทางกันไปเรื่อยๆ

 

เมื่อเดินทางไปถึงที่แห่งหนึ่ง

ลาบอกว่า “พี่ม้า...ฉันเหนื่อยแล้วนะขอพี่ม้าช่วยรับภาระของฉันครึ่งหนึ่งเถิด”

ม้าก็บอกว่า "ฉันไม่เหนื่อย...แต่ว่าไม่รับของๆ เธอ ก็เธอเกิดมาเป็นลาตัวเล็กเองนี่...ช่วยไม่ได้..."

แล้วก็เดินทางต่อไป

ลาเตือนอีกครั้งหนึ่ง “พี่ม้าฉันตาลายแล้วนะตอนนี้ ฉันอาจจะสิ้นใจก็ได้...ถ้าพี่ไม่ช่วย”

ม้าบอกว่า “ก็ตายไปซิ ฉันก็อยู่ของฉัน... ฉันไม่ตาย”

หลังจากนั้นลาก็ล้มลงสิ้นใจตาย พอลาสิ้นใจตาย

ม้าก็มีของบรรทุกจากหลังลา

เมื่อลาตาย เจ้าของก็ต้องย้ายของเหล่านั้นขึ้นหลังม้า

ม้าเริ่มรู้ซึ้งแล้วว่า “การที่อยู่คนเดียวในโลกนั้น สุดท้ายก็ลำบาก ถ้าไม่เอื้อเฟื้อ”

แต่เมื่อคิดได้ ลาตายเสียแล้ว แล้วต่อมาเจ้าของเดินเหนื่อยเลยขึ้นขี่ม้าต่อไปอีก

พอเจอแบบนี้ม้าคิดถึงลาแล้ว คิดว่า “นี่ถ้าฉันได้ช่วยเธอเสียตั้งแต่แรก

ฉันคงไม่ต้องหนักแบบนี้” ในการอยู่ร่วมในสังคมนั้น

ต่างคนต่างอยู่ไม่ได้เสียแล้ว

ต้องเป็นสังคมอิทัปปัจจยตา ต้องพึ่งพา

คนมีกำลังน้อยก็ทำงานได้ คนมีกำลังใหญ่ก็ทำงานได้

ขอให้ประสานกันเถอะ ทุกคนมีความหมาย

ถ้าคนเล็กคนน้อยไม่แตกสามัคคีกัน รวมตัวกัน

ใช้ความสามารถอย่างเต็มเหนี่ยวก็จะเอาชนะอุปสรรคได้

แต่ถ้าวันไหนต่างคนต่างเดิน

ความหายนะก็มาถึงดังเรื่องลากับม้าที่เล่ามาเป็นตัวอย่างว่า

ผู้ได้เปรียบ ผู้เสียเปรียบ จริงๆ แล้วต่างก็มีดี

เพียงแต่เปิดดีเข้าหากัน ไม่ต่างคนต่างอยู่

ไม่ต่างคนต่างแปลกแยกซึ่งกันและกัน

----------------------------------------------

จากเมล์ เพื่อนส่งมาให้ครับ

ความเห็น

นิทานเรื่องนี้ดีคับ

เปิดใจเข้าหากันแล้ว ก็ต้องรับฟังแล้วมีการปรับเปลี่ยนยอมกันบ้างนะพี่

ไม่งั้นตีกันตายเลย... :uhuhuh:

บางทีคำสั้นๆง่ายๆ สามารถทำอะไรๆให้ง่ายขึ้นได้  แค่             ยอม........................

:embarrassed2: นิทานเรื่องนี้ให้ข้อคิดที่ดีมากค่ะ

"ความสุขของชีวิตในวันนี้ คือทำตามวิถีพอเพียงของพ่อ"

ผมอ่านเมล์แล้ว ประทับใจมากๆ เลยรีบเอามาลงบล็อกให้สมช ได้อ่านกันครับ

:admire2: :admire2:

 

 

msn:lekonshore@hotmail.com

ชีวิตคนเรานั้นสั้นนัก จงมีความสุข สนุกกับชีวิต อย่ามัวคิดอิจฉาใคร

ขอบคุณนิทานที่มีข้อคิดดี ๆ นะ....

มีความสุขกับการที่ได้ให้มากกว่าการที่ได้รับ

คนไทยทุกคนควรสำเหนียกและสำนึกในข้อนี้ให้มาก ๆ ทุกคนควรทำหน้าที่ของตนให้ดีที่สุด เป็นพ่อค้าทีดี เป็นตำรวจที่ดี เป็นชาวนาที่ดี เป็นยามที่ดี เป็นคนกวาดขยะที่ดี จงอย่าดูถูกกัน รังเกียจกัน เอ่ปริมาณเงินตรามาตีค่าและตีราคาคน


***ที่สำคัญ ทุกคนควรเป็นคนดี..:uhuhuh:  :bye:

:love: ขอบคุณครับ ได้ข้อคิดดี

ใให้ข้อคิดดีทีเดียว  ต้องเอาไปเล่าต่อแล้ว 

หน้า