ลาภปากจากพี่เสินและนู๋เล็ก

หมวดหมู่ของบล็อก: 

ขอโทษมิตรรักแฟนเพลง (ฉ่อย) ด้วยนะคะ  กุ้งหายไปนานเพราะเครื่องคอมฯเสียพอเครื่องใช้ได้ก็ถูกแย่ง (อีกแล้ว)  ถ้าเด็กเปิดเทอมเมื่อไหร่คงได้เข้าบ้านเต็มตัวซักที  ต้องขอขอบคุณพี่ ๆ น้อง ๆ ที่เป็นห่วงจนโทรมาถามสารทุกข์สุกดิบกันเยอะมาก  กุ้งเอาภาพต่าง ๆ มาฝากให้ชมกันนะคะ

ดอกแคเทศสีขาวค่ะ  ของฝากจากพี่เสิน  ดูเผิน ๆ เหมือนดอกโสนเลย  รสชาติก็คล้าย ๆ กันแต่ดอกแคเทศเด็ดมาใหม่ ๆ จะหอมมากกว่า

 

นำมาทำเป็นดอกแคเทศชุบไข่ทอด  ดอกแคเทศผัดน้ำมันแล้วราดกะทิ  และลูกฉิ่งสด ๆ กินกับน้ำพริกกะปิ

 

ล้อมวงได้กินกันที่บ้านพี่ชายกุ้ง (ราชบุรี)  เอาภาพมายืนยันถึงความอร่อย.....มื้อนี้ขอบคุณพี่เสินและพี่เก้ค่ะสำหรับของฝากจากปัตตานี

 

กุ้งได้รับพัสดุมาหนึ่งกล่อง  ของน้องนู๋เล็ก  แกะดูเป็นถั่วครกค่ะ....โอแม่เจ้า...ไม่เคยคิดว่าจะได้กินโดยไม่ได้ปลูก  น้องช่างมีน้ำใจจริง ๆ รู้ว่าพี่ยังไม่เคยลิ้มลองเลยส่งมาให้ชิม  กุ้งจัดการเอามาต้มใส่เกลือ (ตอนนั้นนึกเมนูไม่ออกจริง ๆ ด้วยความดีใจเลยเอาไปต้มหมดเลย)  อยากบอกน้องว่า อร่อยมากค่ะ  นอกจากได้กินถั่วแล้วยังรู้สึกได้กินแรงของน้องด้วย  (เพราะน้องออกแรงปลูก)  ขอบคุณนู๋เล็กมาก ๆ เลยจ้า......

 

ภาพสุดท้าย  ที่กุ้งภูมิใจมากที่สุด  (เสียดายเอากลับมาด้วยไม่ได้)....

ความเห็น

พี่ชายพี่บอกว่าทำเหมือนอาหารเลี้ยงพระเลย....กินกันหลายคนน่ะ  วงนี้แค่ผู้ใหญ่นะ  วงที่สองจะเป็นลูก ๆ หลาน ๆ อีก  เลยต้องมีอาหารให้เลือกกันเยอะหน่อย.....พี่ชักจะติดใจปัตตานีก็ตรงนี้แหล่ะ...

มีความสุขกับการที่ได้ให้มากกว่าการที่ได้รับ

ปลูกถั่วครกได้งามมากๆ ดูอวบอ้วนดีด้วย ฝีมือดีจริงๆ ส่วนคนที่กินถั่ว ในวงเล็บ ได้แรงด้วยใช่ไหม เพราะกินเข้าไปด้วย อิอิ :uhuhuh: :uhuhuh:


ปล. ดูที่ฝากข้อความถึงสมาชิกด้วยจ๊า

 

แหม..เล่นแซวซะกุ้งหมดแรงเลย....ละอายใจนะเนี่ยแต่อร่อยค่ะ....

มีความสุขกับการที่ได้ให้มากกว่าการที่ได้รับ

ว่าแล้วน้องกุ้งหายไปใหน

กลับมาเป็นพัก ๆ ค่ะพี่   บางวันต้องรอคิวเล่นคอมฯได้ตอนเที่ยงคืนกว่า  นอนตี 2 ก็มี....วันนี้ลูกชายยังไม่ตื่นค่ะ  กุ้งเลยรีบมาเล่นก่อน...เดี๋ยวก็ต้องออกแล้ว...

มีความสุขกับการที่ได้ให้มากกว่าการที่ได้รับ

เห็นบรรยากาศล้อมวงนั่งกินข้าวแล้วเหมือนที่บ้านแม่ขวัญเลย กลับบ้านทีไรได้นั่งล้อมวงกินกันแบบนั้น แต่กลับบ้านครั้งหลังสุด อาการเดียวกับพี่ตุ้ยอ่ะค่ะ สมบูรณ์เกินไป พุงค้ำ :starving:

ก็เพราะว่านั่งล้อมวงกินกันแบบนี้สิคะถึงมีพุงเพราะมันอร่อยได้กินไปคุยไปเพลินแป๊บ ๆ หมดจาน....นาน ๆ กุ้งจะได้กินกันพร้อมหน้าค่ะ  เพราะพี่ชายอยู่ต่างจังหวัด...

มีความสุขกับการที่ได้ให้มากกว่าการที่ได้รับ

อิอิ ชอบรูปสุดท้ายด้วยค่ะ


ไม่รู้เป็นไร เห็นคนในเครื่องแบบแล้วใจละลาย

ต้องรีบไปปัตตานีด่วนๆ ซะแล้ววววววววว




ยกเว้น รปภ. นะคะ 555++

กว่าจะได้รูปนี้มานะ  พี่อายมาก ๆ เลย...ด้วยความอยากถ่ายรูปกับเขาเลยบอกน้องเล็กให้ช่วย  น้องเล็กพาไปบอกกับทหารว่า "พี่คะ  พี่คนนี้เขาชอบคนในเครื่องแบบมากเลย  ขอให้เขาถ่ายรูปด้วยได้มั๊ยคะ"  ตอนนั้นพี่อายมาก ๆ แต่ทำไงได้ด้วยความอยากถ่าย  รีบเอามือคล้องแขนเลย...(นี่ขนาดอายนะเนี่ย)....

มีความสุขกับการที่ได้ให้มากกว่าการที่ได้รับ

:uhuhuh:


ไม่ต้องอายนะคะ


คนเยอะแยะค่ะ อิอิ


ทหารในพื้นที่เค้าชินแล้วหล่ะค่ะ


เพื่อนจ๋าเป็นคนในพื้นที่ เวลากลับจากปัตตานี


เพื่อนก็มาเล่าให้ฟังว่าไปขอถ่ายรูปด้วย และรู้สึกว่า


มีเวลามีทหารมาคอยดูแล รู้สึกอุ่นใจขึ้นเยอะค่ะ

หน้า