บายศรีสู่ขวัญ มาเด้อขวัญเอย

หมวดหมู่ของบล็อก: 

เช้านี้จะเดินทางสู่ประตูอีสาน เริ่มหวนระลึกถึงภาพชีวิตเมื่อ ๒ ปีก่อนที่ไปเยี่ยมชาวบ้านบนเทือกภูพาน สกลนครล่าสุด ชาวอีสานหากลูกหลานจากบ้านไปนานๆ เวลากลับบ้านพี่น้องจะมาโฮม(รวม)กันแล้วทำพิธี บายศรีสู่ขวัญ


                                                


พานบายศรี มีองค์ประกอบที่สำคัญ คือด้ายฝ้ายปั่นจากดอกฝ้ายที่ปลูกเอง เอาไว้ผูกแขนรับขวัญลูกหลาน นอกนั้นก็ตามในภาพค่ะ



ยายอายุ ๘๐ กว่ายังตำหูกได้งามนะหลาน มานั่งเป็นร่มไม้ใหญ่



ป้าลองผู้นำกลุ่มทอผ้าครามบนภูพาน เท่ห์สุดๆ นำใจงามสุดๆ สหายภูพาน



ผ้าครามที่ใส่มาจากการตำหูกด้วยสองมือแม่เอง  ความรู้ตามภูมิปัญญาปัจจัยสี่ เป็นความรู้ทางตรงที่กินได้ใช้ได้กับชีวิตจริง



หูกทอผ้าแบบพื้นบ้านเป็นเทคโลยีที่มิได้เบียดเบียนธรรมชาติเลย มีแต่เกื้อหนุนให้เกิดความอุดมสมบูรณ์ ปลูกข้าวเสร็จก็มาปลูกฝ้ายปลูกครามทกผ้าไว้ใช้เอง เหลือก็แจกหรือขายกัน วิถับ้านๆ เรียบง่ายชีวิตอยู่กับงาน ไร้การปรุงแต่ง งานทอผ้ามิใช่งานยากทำมาตั้งแต่ออกเรือน เป็นวิถีชีวิต แม่บ้านอีสานต้องทอผ้าให้พ่อบ้าน ลูกสาว ลูกชาย



หม้อครามแม่สีที่มีชีวิต (ได้ลงบล็อคเรื่องครามให้แล้ว)หยอยมาเรียนวิชาทำครามจากที่นี่ แล้วไปฟื้นฟูขึ้นที่พัทลุง บล็อคนี้ถือโอกาสบุชาครูบาอาจาร์ยค่ะ



ในงานบายศรีจะได้ชิมอาหารจานพิเศษ จานเรียกไข่สะเออะ ไข่นึ่งใส่หอมแดง ไข่มดแดง เห็ดปลวก และน้ำปลาร้า เชิญแซ่บจ้า



จ้ำข้าวเหนียวอิ่มแล้วก็มองหาน้ำในแอ่ง ยกกระบวยขึ้นซดน้ำฝนชื่นใจ



ตีนซิ่น นึกไม่ออกเหมือนกันว่าชาวบ้านไปเรียนวิชาออกแบบมาจากไหน จึงออกแบลายผ้า และชั้นเชิงหลากหลาย


ชาวบ้านมือดำเล็บดำ ศิลปินชาวนาผู้ไร้ตัวตน



มาเด้อขวัญเอย ขวัญเจ้าเตลิดไปทางได๋ ไกลฮอดซีกโลกใด ขอให้กลับมาอยู่นำบ้านนำเฮือนเจ้าเด้อ ปู่ย่าตายายสิปกปักรักษาเจ้า ว่าแตเจ้าอย่าสิลืมบ่อนบ้านเกิดเมืองนอนเจ้าของเด้อหล้าเอย 

ความเห็น

น้องหยอย นักอนุรักษ์จริงๆ  พูดถึงบายศรีสู่ขวัญ ทำให้นึกถึงหมอลำ  ตอนสอย


" สอยๆๆ นกแต็ดแต้บินขวำมต้นม้าย  เฒ่าซิแก่ต๋าย  บายของผัว ซิแม่นน...ว่าแขนลูก  เอาฝ้ายมาผูก  แล้วฮ้องว่า  ขวัญเอ๊ยย..มาเด้อออ...:uhuhuh::uhuhuh::uhuhuh:(ไม่ได้หยาบนะครับ  สำหรับคนอิสาน):uhuhuh:

ขอบคุณ นะคะพี่ ทำให้หยอยหัวเราะก๊ากคนเดียวหน้าจอเลย 5555555 ผญาอีสานม่วนอีหลีอ้ายเอย วันที่ ๒-๓ ไปช่วยซื้อผ้าชาวบ้านที่สงขลาด้วยนะ จะได้ช่วยอนุรักษ์ด้วยการใช้จริงๆๆ

คิดฮอดบ้าน แท้น้อ

สิ่งไหนที่ยังไม่ทำ อย่าเพิ่งสรุปว่าไม่สำเร็จ

คุณยายแข็งแรงมากนะคะ คุณประไพ ดูจากท่านั่งพับเพียบแล้วหลังตรง คาดไม่ถึงว่าแปดสิบแล้วน่ะค่ะ

คุณสายพิณ อยากแข็งแรงเหมือนคุณยาย 

อยู่โคราชกี่วันนิ

อยู่ปากช่อง ๒ วันค่ะป้าเล็ก แล้วจะต่อไปวัดสุคะโต ชัยภูมิอีก ๔ วัน กลับพัทลุง ๒๕ นี้ค่ะ


ได้อะไรใหม่ๆฝากเยอะเลย ค่อยทะยอยเผยแพร่คะ

ผ้าย้อมคราม...ชอบมากคะขึ้นเหนือซื้อมาบ่อย..แต่ขออีสานยังไม่เคยได้ซื้อเลย....ไปคราวหน้าต้องไปหามาไว้บ้างแล้ว....ชอบของพื้นบ้านคะ

คิดให้แตกต่าง...แต่อย่าแตกแยก

เมื่อไหร่จะได้พบป้าต่ายคะ  งานผ้าที่สงขลาดีมั้ยคะ ๒-๓ เมษานี้ ที่สำนังานภาคีคนรักสงขลา ถนนนครใน

ยังไงก็ไม่มีลืม  ตำหูก หรือทอผ้าซิ่น เป็นอีกหนึ่งอาชีพของคนบ้านเราค่ะ เห็นแล้วคิดฮอด ค่ะ :embarrassed:

ทุกวินาทีมีค่า ถ้าเรามีความหวังเราจะไม่เคยพ่ายแพ้

หน้า