บายศรีสู่ขวัญ มาเด้อขวัญเอย
เช้านี้จะเดินทางสู่ประตูอีสาน เริ่มหวนระลึกถึงภาพชีวิตเมื่อ ๒ ปีก่อนที่ไปเยี่ยมชาวบ้านบนเทือกภูพาน สกลนครล่าสุด ชาวอีสานหากลูกหลานจากบ้านไปนานๆ เวลากลับบ้านพี่น้องจะมาโฮม(รวม)กันแล้วทำพิธี บายศรีสู่ขวัญ
พานบายศรี มีองค์ประกอบที่สำคัญ คือด้ายฝ้ายปั่นจากดอกฝ้ายที่ปลูกเอง เอาไว้ผูกแขนรับขวัญลูกหลาน นอกนั้นก็ตามในภาพค่ะ
ยายอายุ ๘๐ กว่ายังตำหูกได้งามนะหลาน มานั่งเป็นร่มไม้ใหญ่
ป้าลองผู้นำกลุ่มทอผ้าครามบนภูพาน เท่ห์สุดๆ นำใจงามสุดๆ สหายภูพาน
ผ้าครามที่ใส่มาจากการตำหูกด้วยสองมือแม่เอง ความรู้ตามภูมิปัญญาปัจจัยสี่ เป็นความรู้ทางตรงที่กินได้ใช้ได้กับชีวิตจริง
หูกทอผ้าแบบพื้นบ้านเป็นเทคโลยีที่มิได้เบียดเบียนธรรมชาติเลย มีแต่เกื้อหนุนให้เกิดความอุดมสมบูรณ์ ปลูกข้าวเสร็จก็มาปลูกฝ้ายปลูกครามทกผ้าไว้ใช้เอง เหลือก็แจกหรือขายกัน วิถับ้านๆ เรียบง่ายชีวิตอยู่กับงาน ไร้การปรุงแต่ง งานทอผ้ามิใช่งานยากทำมาตั้งแต่ออกเรือน เป็นวิถีชีวิต แม่บ้านอีสานต้องทอผ้าให้พ่อบ้าน ลูกสาว ลูกชาย
หม้อครามแม่สีที่มีชีวิต (ได้ลงบล็อคเรื่องครามให้แล้ว)หยอยมาเรียนวิชาทำครามจากที่นี่ แล้วไปฟื้นฟูขึ้นที่พัทลุง บล็อคนี้ถือโอกาสบุชาครูบาอาจาร์ยค่ะ
ในงานบายศรีจะได้ชิมอาหารจานพิเศษ จานเรียกไข่สะเออะ ไข่นึ่งใส่หอมแดง ไข่มดแดง เห็ดปลวก และน้ำปลาร้า เชิญแซ่บจ้า
จ้ำข้าวเหนียวอิ่มแล้วก็มองหาน้ำในแอ่ง ยกกระบวยขึ้นซดน้ำฝนชื่นใจ
ตีนซิ่น นึกไม่ออกเหมือนกันว่าชาวบ้านไปเรียนวิชาออกแบบมาจากไหน จึงออกแบลายผ้า และชั้นเชิงหลากหลาย
ชาวบ้านมือดำเล็บดำ ศิลปินชาวนาผู้ไร้ตัวตน
มาเด้อขวัญเอย ขวัญเจ้าเตลิดไปทางได๋ ไกลฮอดซีกโลกใด ขอให้กลับมาอยู่นำบ้านนำเฮือนเจ้าเด้อ ปู่ย่าตายายสิปกปักรักษาเจ้า ว่าแตเจ้าอย่าสิลืมบ่อนบ้านเกิดเมืองนอนเจ้าของเด้อหล้าเอย
- บล็อกของ ประไพ ทองเชิญ
- อ่าน 9865 ครั้ง
ความเห็น
แก่
18 มีนาคม, 2011 - 08:35
Permalink
ชื่นชม
น้องหยอย นักอนุรักษ์จริงๆ พูดถึงบายศรีสู่ขวัญ ทำให้นึกถึงหมอลำ ตอนสอย
" สอยๆๆ นกแต็ดแต้บินขวำมต้นม้าย เฒ่าซิแก่ต๋าย บายของผัว ซิแม่นน...ว่าแขนลูก เอาฝ้ายมาผูก แล้วฮ้องว่า ขวัญเอ๊ยย..มาเด้อออ...

(ไม่ได้หยาบนะครับ สำหรับคนอิสาน):uhuhuh:
ประไพ ทองเชิญ
19 มีนาคม, 2011 - 06:41
Permalink
พี่แก่ 5555555
ขอบคุณ นะคะพี่ ทำให้หยอยหัวเราะก๊ากคนเดียวหน้าจอเลย 5555555 ผญาอีสานม่วนอีหลีอ้ายเอย วันที่ ๒-๓ ไปช่วยซื้อผ้าชาวบ้านที่สงขลาด้วยนะ จะได้ช่วยอนุรักษ์ด้วยการใช้จริงๆๆ
denjung
18 มีนาคม, 2011 - 09:26
Permalink
คิดฮอดบ้าน แท้น้อ
คิดฮอดบ้าน แท้น้อ
สิ่งไหนที่ยังไม่ทำ อย่าเพิ่งสรุปว่าไม่สำเร็จ
สายพิน
18 มีนาคม, 2011 - 11:25
Permalink
คุณยายแข็งแรงมากนะคะ คุณประไพ
คุณยายแข็งแรงมากนะคะ คุณประไพ ดูจากท่านั่งพับเพียบแล้วหลังตรง คาดไม่ถึงว่าแปดสิบแล้วน่ะค่ะ
ประไพ ทองเชิญ
19 มีนาคม, 2011 - 06:36
Permalink
ชาวบ้านรุ่นย่ายาย ส่วนใหญแข็งแรงค่ะ
คุณสายพิณ อยากแข็งแรงเหมือนคุณยาย
ป้าเล็ก..อุบล
18 มีนาคม, 2011 - 12:28
Permalink
พี่หยอย
อยู่โคราชกี่วันนิ
084-167-4671
anongrat2508@hotmail.com
ประไพ ทองเชิญ
19 มีนาคม, 2011 - 06:33
Permalink
อยู่ปากช่อง ๒ วัน ป้าเล็ก
อยู่ปากช่อง ๒ วันค่ะป้าเล็ก แล้วจะต่อไปวัดสุคะโต ชัยภูมิอีก ๔ วัน กลับพัทลุง ๒๕ นี้ค่ะ
ได้อะไรใหม่ๆฝากเยอะเลย ค่อยทะยอยเผยแพร่คะ
ป้าต่าย
18 มีนาคม, 2011 - 14:09
Permalink
คุณหยอย
ผ้าย้อมคราม...ชอบมากคะขึ้นเหนือซื้อมาบ่อย..แต่ขออีสานยังไม่เคยได้ซื้อเลย....ไปคราวหน้าต้องไปหามาไว้บ้างแล้ว....ชอบของพื้นบ้านคะ
คิดให้แตกต่าง...แต่อย่าแตกแยก
ประไพ ทองเชิญ
19 มีนาคม, 2011 - 06:29
Permalink
ป้าต่าย
เมื่อไหร่จะได้พบป้าต่ายคะ งานผ้าที่สงขลาดีมั้ยคะ ๒-๓ เมษานี้ ที่สำนังานภาคีคนรักสงขลา ถนนนครใน
amporn
18 มีนาคม, 2011 - 17:57
Permalink
ประเพณีบ้านเรา
ยังไงก็ไม่มีลืม ตำหูก หรือทอผ้าซิ่น เป็นอีกหนึ่งอาชีพของคนบ้านเราค่ะ เห็นแล้วคิดฮอด ค่ะ :embarrassed:
ทุกวินาทีมีค่า ถ้าเรามีความหวังเราจะไม่เคยพ่ายแพ้
หน้า