ไม่รู้ช้าไปไหม

ไม่รู้ว่าจะช้าไปหรือเปล่าที่เพิ่งมาเขียนบล็อก แต่ก็คงไม่สายเกินไปที่จะกล่าวคำว่า ขอบคุณ ทีมงานของเราขอขอบคุณสมาชิกทุกท่านสำหรับความร่วมมือร่วมใจในการส่งการ์ดและภาพมาร่วมอวยพรให้พี่ๆ และขอบคุณทุกกำลังใจที่มอบให้แก่กันค่ะ หนูมีภาพอยู่เพียงภาพเดียว...ขอบคุณ คุณพ่อเวทย์และคุณแม่แดงมากๆนะคะ ระยะทางไม่อาจกันความรักของเราได้ (น้ำเน่าไปรึเปล่านะ อิอิ)

ขอบคุณบ้านสวนพอเพียงที่ทำให้เราได้พบกัน

ขอแบ่งปันบทเพลงอันน่าประทับใจ...เพลงฉ่อยจากพี่กุ้งบางบัวทองนางฟ้าของบ้านสวน

น้องนางคว้าอย่างหนู...เป็นคนอ่านค่ะ มีคนแก้วหูอักเสบกันไปหลายราย

ฉ่อย...อวยพรพี่ดงดม

เอ๋ย....

พี่ดมของเรา...จะไปแล้วหนา          พวกเราจึงมา...เลี้ยงอวยพรให้

เห็นว่าจะไป...เดือนพฤษภา            พี่น้องก็มา...อำลาอาลัย

พวกเรานึกภาพ...ตอนพี่อยู่สวิส       นั่งคิดนอนคิด...พี่จะเป็นแบบไหน

ใส่ผ้ากันเปื้อน...ยืนทำอาหาร          ถูบ้านล้างจาน...ซักผ้ากองใหญ่

หรือใส่ถุงมือ...ทำสวนหน้าบ้าน        หรือว่าเปิดร้าน...อาหารปักษ์ใต้

หรือว่านั่งมอง...ออกไปนอกบ้าน      ดูฝรั่งเดินผ่าน...แล้วส่งยิ้มให้

หรือว่าจะไป...เป็นครีเอทีฟ             คงไปนั่งจีบ...แหม่มเล็กแหม่มใหญ่

หรือว่าจะไป...นั่งถักโครเช             เปิดตัวเป็นเกย์...ให้รู้กันไป

หรือว่าจะไป...ทำงานอย่างอื่น         หน้าตาหื่นหื่น...เขาคงรับไม่ได้

อุ๊ยตาย!ขอโทษ...ฉ่อยเพลินลืมคิด    ฉ่อยแรงไปนิด...เดี๋ยวจะฉ่อยให้ใหม่

หรือว่าจะไป...ทำงานอย่างอื่น          งานมีดาษดื่น...พี่คงทำไหว

พวกเราพี่น้อง...รู้สึกเป็นห่วง            ไม่มีคนรับช่วง...เป็นหัวหน้าโจรใหญ่

ไม่อยากให้พี่...ไปแล้วไปลับ            อยากให้พี่กลับ...เมืองไทยไวไว

ยกมือขอพร...พระสยามเทวา           ปกปักรักษา...และโปรดอวยชัย

ให้พี่คนนี้...มีชีวิตที่ดี                    สมกับที่พี่...ได้ตั้งใจไว้

พวกเราคงส่ง...พี่ได้ที่นี่                 ไม่ส่งถึงที่...กลัวน้ำตาไหล

พี่จงจำหน้า...พวกเราสักนิด             นาฬิกาสวิส...ที่พวกเราอยากได้

ส่งให้ครบคน...นะอย่าให้ขาด           ไม่กี่ล้านบาท...พี่คงรับไหว

ล้อเล่นแค่หยอก...ไม่เอาหรอกพี่        ได้จริงก็ดี...แล้วแต่พี่จะให้

เขาบอกงานเลี้ยง...ย่อมมีเลิกรา        ใกล้ถึงเวลา...จะจากกันไกล

พวกเราจะรอ...พี่ในบ้านสวน            รอเม้นท์กวน ๆ ...และบล็อกบ้านใหม่

อย่าลืมถ่ายรูป...ให้พวกเราดู            เราจะได้รู้...พี่เป็นอย่างไร

ยกมือขึ้นโบก...บ๊ายบายอำลา          ไว้โอกาสหน้า...เจอกันนะพี่ชาย

(เอ่ชา  เอชา  ชา ชาฉ่าชา  หนอยแม่)

ฉ่อย...อวยพรพี่นนท์

เอ๋ย....

ลุงนนท์ของเรา...ไม่นานต้องจร

ไปอยู่นครฯ...ทางใต้นั่นไง

ชื่อจริงของลุง...แสนจะไฮโซ

ชื่อลุงแสนโก้...ขอโชว์ได้ไหม

ราชานนท์นั้น...ชื่อจริงของลุง

เรียกให้สะดุ้ง...ชานมของไทย

ลุงนนท์ใส่แว่น...แล้วดูเด๊กเด็ก

ถ่ายรูปชอบเก็ก...ถอดแว่นทันใด

บางทีชอบทำ...เป็นท่าแบ๊ดแมน

บางครั้งกางแขน...เหมือนค้างคาวแม่ไก่

สงสัยจริงหนอ...ลุงไม่มีแฟน

สงสัยแอ๊บแมน...ใช่ไหมใช่ไหม

พอเห็นทหาร...ถือปืนอาก้า

ลุงรีบไปซ่าส์...ขอยืนใกล้ ๆ

ถ้าเห็นผู้ชาย...แกล้งทำเป็นมิตร

ทำตัวใกล้ชิด...คงใจหวั่นไหว

ที่พูดออกมา...นี่ใช่หรือเปล่า

ล้อเล่นเบา ๆ ...ให้สนุกกันไป

หลานขออวยพร...ให้ลุงนนท์นี้

มีสวนมีที่...มีนามีไร่

มีพืชมีผัก...โต ๆ งาม ๆ

ลูกสี่ผัวสาม...ตามความตั้งใจ (ลูกสี่เมียสาม...ตามความตั้งใจ)

หลานขอเอาใจ...ไปส่งลุงนนท์

อย่าเจ็บอย่าจน...ขอให้ลุงสบาย....

(เอ่ชา  ชา  ชาฉ่าชา  หนอยแม่)

ขอบคุณอีกครั้ง....จากใจ

มะโหน่ง