ของฝากจากสุคะโต
ช่วงปิดเทอมใหญ่ระหว่างวันที่ ๒๐ มีนาคม ถึง ๑๒ เมษายน ของทุกปี ที่วัดป่าสุคะโต อ.แก้งคร้อ ชัยภูมิ ได้จัดการเรียนรู้เพื่อพัฒนากาย และใจให้กับเด็กหญิงชาย เป็นประสบการณ์ขีวิต ซึ่งเด็กจะหาเรียนจากที่อื่นได้ยาก โดยมีอาสาสมัครผู้เชี่ยวชาญ ไปช่วยกันจำนวนมากทุกๆปี
หลังจากที่พ่อแม่บวชให้ลูกพร้อมกันแล้ว เราจะแบ่งกลุ่มเด็กให้เขาเรียนรู้สังคมการทำงานรวมกลุ่ม
ผลงานจากจินตนาการของเด็กๆ
น้องพลอยมาจากกรุงเทพ บอกว่าไม่เคยได้ทำอะไรสนุกๆ สบายๆแบบนี้มาก่อนเลย ทำสมุดบันทึกให้ตัวเองค่ะ
ผมอายุ ๗ ขวบครับ คุณลุง คุณป้า บ้านสวน
ที่นี่ต้นไม้เยอะ อากาศสดชื่นครับ กลุ่มพวกผมรอฉันท์ข้าวเช้า วัดป่าฉันท์ ๒ คาบครับ
กวาดลานวัดครับ (ช่วยจับผมยืนตั้งขึ้นด้วยครับ ป้าหยอยแกล้งผม)
พวกหนูได้เรียนรู้การเตรียมอาหารทุกเช้า ช่วยกันปอกไข่ต้มแกล้มยำมะม่วง ชอบๆๆๆ
อาหารที่บิณฑบาตรมาได้ครับ
เรียนรู้การสวดมนต์แปลและฝึกสมาธิเจริญสติ ทุกเช้า เย็น เตรียมกายใจที่วัด ๑ สับดาห์ แล้วออกไปเรียนรู้อยู่กับป่า ๑ สับดาห์ อีก๑ สับดาห์เรียนฐานปัจจัยสี่ สมุนไพร ผ้า ทำอิฐ และอื่นๆอีกมากมาย เสร็จจากค่ายนี้ พวกหนูติดนิสัยดีเลยค่ะ แข็งแรงทั้งกายและใจ เจ้าค่ะ ปีหน้าหาเพื่อนๆไปร่วมค่ายกันนะคะ ป้าหยอยมาช่วยทุกปีค่ะ
- บล็อกของ ประไพ ทองเชิญ
- อ่าน 6632 ครั้ง
ความเห็น
ประไพ ทองเชิญ
28 มีนาคม, 2011 - 15:34
Permalink
น้องลัดดา
ค่ายนี้ เด็กๆ จะเข้าใจเรื่องพระพุทธเจ้า ยังไม่ถึงขั้นเข้าใจศาสนาค่ะ ปีหน้าสนใจส่งหลานๆไปร่วมนะคะ
denjung
28 มีนาคม, 2011 - 09:19
Permalink
กิจกรรมที่ดี
เป็นกิจกรรมที่ดีมากเลยครับ ขอแก้คำ
ฉัน ก. กิน (ใช้แก่ภิกษุสามเณร).
สิ่งไหนที่ยังไม่ทำ อย่าเพิ่งสรุปว่าไม่สำเร็จ
ประไพ ทองเชิญ
28 มีนาคม, 2011 - 15:32
Permalink
ขอบคุณที่ช่วยเรื่องการเขียนค่ะ
ขอบคุณอย่างยิ่งครับ พี่หยอยเขียนผิดบ่อย ถนัดภาษาลาว ครับ
lekonshore
28 มีนาคม, 2011 - 09:31
Permalink
พี่หยอย กิจกรรมดีจังเสีย
เด็ก ๆ คงชอบไม่มีแถว แค่ ๆ สงขลา พัทลุงมั่งนะ น่าสนใจ
msn:lekonshore@hotmail.com
ชีวิตคนเรานั้นสั้นนัก จงมีความสุข สนุกกับชีวิต อย่ามัวคิดอิจฉาใคร
ประไพ ทองเชิญ
28 มีนาคม, 2011 - 15:30
Permalink
น้องเล็ก
งานอย่างที่เห็นต้องมีแนวร่วมมากมาย และใช้งบสูงมาก ทางใต้ท่าจะอยาก พี่หยอยพยายามขายแนวคิดแล้ว เล็กพอจะขอบริจาคเงินได้สัก ห้าแสนมั้ย ถ้าได้เราก็สามารถจัดงานแบบนี้ให้เด็กได้ ส่วนมากคนรวยบ้านเราใช้วิธีส่งลูกไปเรียนพิเศษที่ปีนัง หรือที่อื่นกันใช่มั๊ย การคิดเผื่อเด็กด้อยโอกาสมีน้อยมากจ้า
lekonshore
28 มีนาคม, 2011 - 16:00
Permalink
พี่หยอย ผางเข้าแล้วค่ะ ตรง ๆ เลย
ช่ายค่ะ ส่วนมาก เขาส่งไปเรียนที่ปีนังกัน เถ้าแก่สวนยางแถวสงขลา ส่งกันไปจังเสียนิ..............:confused:
msn:lekonshore@hotmail.com
ชีวิตคนเรานั้นสั้นนัก จงมีความสุข สนุกกับชีวิต อย่ามัวคิดอิจฉาใคร
ประไพ ทองเชิญ
28 มีนาคม, 2011 - 16:06
Permalink
เล็กเหอ พี่หยอย อ้อมค้อมไม่เป็น ฟันธงไปเลย ไม่มีเวลาอ้อมค้อมแล้ว
เวลาในการทำสิ่งที่ดีงามยังไม่มากแล้ว แลตะ ในแวดวงเขาโร้กันพี่หยอยแหลงน้อย แต่ต่อยหนัก เป็นพันนี้แหละ
แก้ว กุ๊ก กิ๊ก
28 มีนาคม, 2011 - 09:56
Permalink
น่าสนใจมาก
ถ้าไปได้ อยากไปด้วยคนจังค่ะ พี่หยอย
ขอร่วมแรงด้วยคน
ประไพ ทองเชิญ
28 มีนาคม, 2011 - 15:25
Permalink
น้องแก้ว เวลามีเท่ากันทุกคน ต่างกันที่อิสระในการใช้เวลา
เวลาและการงานประจำ เป็นเงื่อนไขในการตัดสินใจไปทำสิ่งที่ชอบ นอกกรอบ ขั้นแรกเลยต้องกล้าที่จะใช้ชีวิตนอกกรอบ แล้วจะได้ไปทำในสิ่งที่ชอบ ที่เลือกแล้วจ้า ถ้าร่วมแรงปีหน้าก็ล็อควันไว้เลยพาหลานๆไปด้วย
ป้าเล็ก..อุบล
28 มีนาคม, 2011 - 15:49
Permalink
ชื่นชม
เด็กๆ ยังอดทนได้ เก่งจังเลย
084-167-4671
anongrat2508@hotmail.com
หน้า