เส้นทางสังเวชนียสถาน 6
ต่อจาก คราวที่แล้ว เส้นทางสังเวชนียสถาน 5
สภาพถนนในชนบท ใช้ร่วมกันระหว่างจักรยานและรถยนตร์
ถนนสายนี้อยู่ระหว่างการปรับปรุง (โปรดสังเกตุคนทำถนน มีไม่กี่คน ทั้งผู้ชายและผู้หญิง)
ถนนปูด้วยก้อนหิน ขนาดเท่ากับอิฐ ใช้แรงงานคน คนขน(ผู้หญิง) ขนได้ทีละแผ่น
คนนั่งเรียงอิฐ ก็ทำงานอย่างไม่อาทรต่อความร้อน (นั่งยิ้มสู้กล้อง)
แรงงานทั้งเด็กและสตรี (และสามคนที่นั่งเล่นอยู่ข้างๆ)
ทรายละเอียด ใช้โรยทับแท่งอิฐที่ปูถนน
และความจอแจ
แผ่นเชิ้อเพลิง ทำจากมูลวัวผสมฟางข้าวสาลี ตากแห้ง กำลังจะนำไปขาย
และแล้วก็มาถึงเมือง สารนาท Sarnath
ณ. ป่าอิสิปตนมฤทายวัน
เป็นที่ตั้งของสถานที่สำคัญหลายแห่ง เช่น สถานที่แสดงปฐมธรรมเทศนา
ธรรมจักรกัปปวัตนสูตร โปรดเบญจวัคคี
หลักศิลาจารึก
เครื่องคั้นน้ำอ้อย ใช้เครื่องยนตร์สูบเดียวขนาดเล็ก
แปลงข้าวสาลี ปลูกริมแม่น้ำ
ร้านค้าริมทาง
เด็กน้อยออกมายืนโบกไม้โบกมือ
- บล็อกของ ลุงพูน
- อ่าน 7304 ครั้ง
ความเห็น
bnakorn
9 เมษายน, 2011 - 07:06
Permalink
ไปเที่ยวด้วยคนครับ
ไปเที่ยวด้วยคนครับ ขอเปิดตาดู
ลุงพูน
9 เมษายน, 2011 - 14:15
Permalink
คุณbnakorn
ด้วยความยินดีครับ เปิดทั้งตาและเปิดทั้งใจครับ
ป้าเล็ก..อุบล
9 เมษายน, 2011 - 08:28
Permalink
เครื่องคั้นน้ำอ้อย
เครื่องแบบนี้ ต่อไปพวกเราอาจะต้องดัดแปลงทำเครื่องเหล่านี้ประจำบ้านนะ ถ้าเราจะ ปลูกอ้อยเอามาทำน้ำตาล ปลูกมะพร้าวทำน้ำมัน ปลูกข้าวปลูกถั่วไว้กิน
084-167-4671
anongrat2508@hotmail.com
ลุงพูน
9 เมษายน, 2011 - 14:16
Permalink
ป้าเล็ก
มีรูปโรงงานน้ำตาล อยู่ข้างถนนแบบนี้เหมือนกันครับ พอถึงช่วงนั้นจะนำมาให้ดู ครับ เทคโนโลยีแบบง่ายๆ มีมากครับ
Tui
9 เมษายน, 2011 - 08:47
Permalink
สนุกไป กับ ลุงพี ด้วยครับ
สนุกไป กับ ลุงพี ด้วยครับ ทริป นี้ฝุ่น เยอะ เลย แต่ก็ ได้ เห็น อะไร ดีๆ เยอะมากครับ
ลุงพูน
9 เมษายน, 2011 - 14:19
Permalink
คุณตุ้ย
ช่วงที่ผมไป ก่อนวันมาฆบูชา อากาศไม่หนาวมาก ไม่ร้อน ฝนก็ยังไม่มี แต่ฝุ่นเยอะหน่อย ถ้าหน้าฝนอาจจะต้องเอาถุงกรอบแกรบสวมทับรองเท้า เวลาลงเดินตามถนน เพราะมีกองขยะจากมนุษย์อยู่ทั่วไปครับ
lekonshore
9 เมษายน, 2011 - 09:35
Permalink
ชีวิตไม่ต้องต่อสู้ ไม่รีบเร่ง แข่งขัน
ใช้แรงงานคนทำไปเรื่อย ๆ ไม่เร่งรีบ รถไม่ติด ถ้าเป็นบ้านเรารถติดไป 2 จังหวัดแล้ว ตามลุงพูนเที่ยวย้อนรอยอดีตด้วยค่ะ
msn:lekonshore@hotmail.com
ชีวิตคนเรานั้นสั้นนัก จงมีความสุข สนุกกับชีวิต อย่ามัวคิดอิจฉาใคร
ลุงพูน
9 เมษายน, 2011 - 14:22
Permalink
คุณเล็ก
คนแถวนั้นเขาเฉยๆ ไม่รีบเร่ง เพราะฉนั้น จะช้าจะเร็วก็ไม่มีผลต่อตัวเขาเท่าไหร่นัก คน(ไทย)บนรถทัวร์ตะหาก ที่บ่นว่า มาคราวนี้รถติดจัง แต่ดูสีหน้าคนอินเดียในรถโดยสารแล้ว เฉยๆ ทั้งๆที่อัดกันแน่น เรื่องนี้เกี่ยวกับเวลาของแต่ละคนครับ
ย่าตอน
9 เมษายน, 2011 - 10:31
Permalink
ไม่ได้ไปแต่ได้เห็น
ขอบคุณลุงพูนที่แบ่งปันประสบการณ์ ไม่เคยไปแต่ยังดีที่ได้เห็น ติดตามผลงานมานานแล้ว
ได้รับความรู้มากมาย สงสัยอย่างเดียวว่าลุงพูนได้มะขามป้อมอินเดียติดมือกลับมาบ้าง
หรือเปล่าคะ
ลุงพูน
9 เมษายน, 2011 - 14:25
Permalink
ย่าตอน
ซื้อกินมาในรถราว 1 กก ครับ เก็บเมล็ดไว้ แต่พอมาถึง เจอแต่เปลือก เมล็ดกระเด็นไปไหนก็ไม่ทราบ เสียดายครับ ลูกๆเท่าไข่ไก่ แต่ไม่ค่อยฝาด กัดๆกินๆบนรถแก้กระหายน้ำได้ดีครับ ส่วนต้นมะรุด กำลังออกดอก เลยไม่ได้มาสักฝัก
หน้า