เ็ป็นห่วงหลานชายมาก

หมวดหมู่ของบล็อก: 

วังดาวมีหลายชายลูกของน้องชาย เรียนปี  2 คณะวิทยาการคอมฯ  มหาวิทยาลัยราชภัฏสารคาม เขาเป็นลูกคนโตของน้องชาย  และ(มีน้องสาวอยู่คนเป็นเด็กพิเศษหูหนวกเป็นใบ้พูดได้คำเดียวสั้นๆ)พอขึ้นปีสามจะไม่ไปเรียนต่อเขาบอกว่าดรอปไว้ และเพื่อนที่สนิทออกไปสมัครเรียนอย่างอื่น  หลานชายบอกกว่าคงเรียนไม่ไหวเพราะเพื่อนกลุ่มที่พอจะดึงกันได้ออกไปหมด  คงเหลือเพื่อนคนละกลุ่มกับหลาน  ก็เลยเป็นห่วงไม่ไดไม่รู้จะใช้วิธีการอะไรที่จะโน้มน้าวให้เขาเเรียนต่ิออีก 2 ปีก็จะจบแล้วนี่ไม่ยอม  บอกว่าคณะนี้เพื่อเป็นโปรมแกรมเมอร์ไม่ไ้ดเป็นช่างซ่อมคอม  วังดาวก็ไม่ได้อยู่กับเขา  เพราะเขาอยู่บ้านตายายต่างอำเภอกัน  พ่อเขาก็เป็นตำรวจที่สภ.ปอพาน  บ้านเขานั่นแหละ  แม่กับพ่อแยกทางกัน  ส่วนแม่ทำงานร้ายอาหารที่ภูเก็ตนึกดูแล้วเขาคงขาดคามอบอุ่นหาคนเอาใจใส่เหมือน  วังดาวก็มีครอบครัวแต่ไม่มีลูกและไม่ได้เลี้ยงดูเขาตั้งแต่เด็กคือตายายเขาดูแลได้ดีกว่า  พ่อก็ทำแต่งานมีบ้านเล็กบ้านน้อยก่อนที่เขาจะแยกกับน้องสะไภ้ๆทนไม่ไหวจึงหย่ากันนานๆแม่หลานจะมาบ้านสักที  ดาวเป็นป้าเขาบ้นเราก็บุรีรัมย์ ไม่รู้จะพูดโน้มน้างอย่างไร จึงขอคำปรึกษาจากสมาชิกที่เป็นผู้รู้  เป็นครู  อาจารย์หรือใครก็ได้ที่สามารถแนะนำวังดาวคิดหาทางออกช่วยหลานหน่อย  เขาไม่อยากเรียนที่เดิม  ถ้าเปลี่ยนใหม่ก็ต้องเสียเวลา  ใจอยากให้เขามีความอดทนเรียนให้จบอีกสองปีเอง  หลานชายเป้นคนไม่ดื่มเหล้าและไม่สูบบุหร่ีเลย ก็แค่น้ำอัดลมบางเวลา  พอสงกรานต์ก็เลยไปแวะรับหลานมาค้างที่บ้านอำเภอนาโพธิ์  บุรีรัมย์ห่างจากบ้านหลาน  15  กม.  ท่านผู้รู้  ที่มีหลักจิตวิทยาหรืออะไรที่เแนวคิดสอนหลานชายได้  ช่วยหน่อยนะคะ่ๆได้โปรด

ความเห็น

เข้าใจหัวอกคนมีหลานชายดีค่ะ...อัญก็มีหลานชายกำลังวัยรุ่นเหมือนกัน ขึ้น ม.5 ปีนี้ กำลังติดเพื่อน เล่นน้ำสงกรานต์ เกิดมีเรื่องกลุ่มวัยรุ่นทะเลาะกัน ถึงขั้นตะลุมบอน เพื่อนในกลุ่มโดนตำรวจจับไปขังหนึ่งคืน คนเป็นพ่อเป็นแม่แทบหัวใจวาย  เลยยกหน้าที่ให้ตา-ยาย เป็นคนอบรม วันนี้ก็ร่ำๆ หาเรื่องจะออกไปเที่ยวกับเพื่อนอีกแล้ว...

แสดงความคิดเห็น ในแนวทางตั้งคำถาม ยก ประเด็น สั้นๆ ที่อาจจะเกี่ยวข้องโดยตรง หรือทางอ้อม น่าจะเกี่ยวข้องทาง พุทธศาสตร์ มากกว่า จิตศาสตร์ จิตวิทยา โดยนำคำสั่งสอนของ พ่อแม่ครูบาอาจารย์ ทางธรรม และประสบการณ์ทางโลก ครอบครัว  เป็นพ่อ ของลูกชาย 3คน เป็นสามี ที่กล่าวภาษาพื้นๆ คือ ผัวเดียว เมียเดียว และพอมีศรัทธาปฎิบัติ ฟังธรรม สมาธิ ภาวนา ในระดับเริ่มต้น(อนุบาล)


  1.  ชาวไทยที่นับถือศาสนาพุทธมีมากน้อยเพียงไร ที่มีหัวใจ ศรัทธาพุทธศาสนาจริง ปฎิบัติจริง เอาแค่เพียง มีศีลห้าเป็นปกติ ไม่ล่วงละเมิด ไม่ฆ่า ไม่เบียดเบียนชีวิตกัน ไม่ลัก ขโมย หลอกหลวงกัน ไม่ประพฤติผิดในกาม ไม่พูดปด ส่อเสียด คำหยาบ และไม่ดื่มสุรา มีมากน้อยพวกเราก็ทราบกันดี ไม่ว่า เพศไหนก็ตาม
  2. สมัยก่อนใครมาเยี่ยมเยือน จะมาค้าง พักแรม ก็มีน้ำใจ ให้เห็นประจำ สมัยนี้จะมีบ้างหรือไม่ครับ ที่จะไว้ใจ เชื่อใจ ให้ค้างแรม
  3. ชาวพุทธ เชื่อในเรื่อง กฏแห่งกรรม ทำดีได้ดี ทำชั่วได้ชั่ว เชื่อในเหตุ ปัจจัย ในผล แต่ถ้าเรื่องที่เป็นทุกข์ เกิดกับคนที่เรารัก เช่น ลูกหลาน เรามักจะทำใจเป็นกลางยาก รู้สึกว่า โลกนี้ไม่ค่อยยุติธรรม
  4. เหตุเกิด กับลูกหลาน(หนุ่ม)ในวัยรุ่น เป็นแบบหนึ่ง ถ้า ลูกหลาน(สาว) ความรัก กังวลเป็นห่วงเป็นแบบไหน โดยเฉพาะเรื่องเพศ หรือการเที่ยวเตร่ หนักพอๆ หรือมากกว่าก็เป็นได้
  5. จริงๆ แล้ว อยากจะเริ่มจาก อุเบกขา ด้วยแต่กลัวว่าจะเข้าใจผิดว่า อุเบกขา คือเฉยๆ ไม่สนใจว่าใครจะทำอะไร ช่างมัน ฉันไม่เกี่ยว แต่จะขอนำคำที่ท่านเทศน์สอนตอนหนึ่งว่า ...เปรียบเทียบได้ว่า เมื่อลูกเราจะเดินทางไปต่างประเทศเพื่อเรียนต่อ ก่อนเดินทาง พ่อแม่ อบรมสั่งสอนทำหน้าที่พ่อแม่ให้ดีที่สุด และสมบูรณ์ด้วย เมตตา กรุณา มุทิตา เมื่อลูกเดินทางไปแล้ว ไม่ต้องคิดถึง หรือเป็นห่วงใดๆอีก ทำใจวางเฉย รักษาใจ สงบใจ สุขใจ อุเบกขา ต้องอาศัยสติ ปัญญา ขันติ
  6. ความจริงอย่างหนึ่งของชีวิต ไม่มีใครหนีพ้นโลกธรรมแปด ฝ่ายน่าปรารถนา ได้ลาภ ได้ยศ สรรเสริญ สุข ฝ่ายไม่น่าปราถนา เสื่อมลาภ เสื่อมยศ นินทา ทุกข์
  7. ทางจิตวิทยา อิทธิพล ของเพื่อน(มากๆๆๆๆ) สิ่งแวดล้อม การอบรมดูแล ทางบ้าน พ่อแม่ พี่น้อง(มากไม่น้อยกว่า พ่อแม่) โรงเรียน ครูบาอาจารย์ มีความสำคัญมาก แต่ทั้งหมด ก็ขึ้นอยู่กับ ใจ ของลูกหลานเอง ที่จะฝืน บังคับ รับผิดชอบตนเอง ด้วยวัยนี้ก็จะยาก และต้องอดทน ฝืน รู้ว่าอะไรดีชั่ว (สมัยก่อน ลูกหลานจะบวชอายุย่าง 21ปี จะได้มีวุฒิภาวะพอสมควรว่า จะเลือกเดินทางใด)
  • ความจริงแล้วที่ บ้านไผ่ ขอนแก่น เองปัญหา เด็ก และการตั้งใจเล่าเรียน ก็มีปัญหา ไม่ต่างกับ แม่ครูที่อุบล ได้ให้ข้อมูล ตัวเลขไว้ เป็นปัญหาในสังคม ครอบครัว และนับวันจะน่าเป็นห่วง ยิ่งๆขึ้น
  • ชอบพูดอะไรตรงๆ ต้องขออภัย ถ้ามีอะไรทำให้ไม่สบายใจ กังวลใจเพิ่มขึ้นนะครับ
  • เพื่อพัฒนาความรู้ ความเข้าใจ การทำปุ๋ยหมักตื่นตัว และสวนผักปลอดภัย

     

     

    อ่านเรื่องนี้เเล้วอยากตอบมากเลย เพราะเคยเกิดเรื่องเเบบนี้ขี้นกับหลานเมมาเเล้ว เค้าเป็นลูกชายของพี่สาวคนโต พี่สาวเเละพี่เขยหย่าขาดกันตั้งเเต่เค้าอายุยังน้อย ทั้งพ่อเเละเเม่เเทบจะไม่มีเวลาให้เค้าเลย นอกจากให้ที่พักเเละให้อาหารเลี้ยงดูกันไป การอบรมสั่งสอนเรียกว่าเเทบจะไม่เคยทำ พอทำผิด ก็ดุกล่าวกันไป เค้าออกจากโรงเรียนตอนที่เรียนอยู่ ปวช ตัวเมเองไม่ชอบนักเเต่ก็ทำอะไรมากไม่ได้ เพราะอยู่ไกล กลับไปเยี่ยมเยียนกันที ก็ไม่ค่อยได้เจอกัน

    เค้าคบเพื่อน ตั้งเเก๊ง เกเร ยกพวกตีกัน มีรอยสักเต็มตัว จับกลุ่มมั่วสุมกัน เรียกว่าถ้าใครเห็นก็ไม่อยากที่จะคบหาด้วย ถ้าจะเรียกว่าเป็นขยะสังคมก็คงจะไม่ผิดไป

    เมจำไม่ได้เเล้วว่ากี่ปีว่าเค้าเป็นเเบบนั้น เเต่คิดว่าน่าจะมากกว่าสามปี จากการที่เมปล่อยให้เค้าทำตามใจตัวเองมานาน เพราะเชื่อว่า การที่เราไปสั่งสอนเด็กที่ไม่ใช่ลูกเรา พ่อเเม่เค้าอาจจะไม่ชอบ ต่อให้เป็นพี่น้องกันก็เถอะ เมไม่เคยทำโทษหลาน ที่ผ่านมาถ้าเค้าทำอะไรผิด เมจะให้เเม่เค้าจัดการกันเอง  เเต่ต่อจากนี้ไปเมจะไม่ปล่อยให้เค้าเป็นเเบบนี้อีกเเล้ว เพราะเมคิดว่าพี่สาวคงทำอะไรกับเรื่องนี้ไม่ได้เเน่ๆ

    เมอ่านหนังสือเยอะมาก เกี่ยวกับหลักจิตวิทยา การเลี้ยงดูเเละสั่งสอนเด็กวัยรุ่น

    ก่อนอื่นเราต้องทำความเข้าใจกับอายุของเค้าก่อน เคยได้ยินคำพูดที่ว่า เมื่อเราพูดเด็กต้องฟัง เเต่เมื่อวัยรุ่นพูดเราต้องฟังเค้าไหมค่ะ อายุเเละอารมณ์เค้า ยังอยู่ในช่วงที่พร้อมที่จะทำอะไรให้เราได้เเปลกใจได้เสมอ ถ้าคุณจะสั่งสอน ดุเค้า หรือจะสร้างกฎอะไรก็เเล้วเเต่ คุณต้องทำตั้งเเต่เค้าอายุยังน้อย เมื่อเค้าเข้าสู่ประตูวัยรุ่นเมื่อไหร่ ให้คุณสั่งสอนเค้าด้วยความรัก ความเข้าใจ เเละการให้อภัยเท่านั้น

    เด็กเล็กต้องการอาหารเเละเวลา วัยรุ่นต้องการทั้งหมดรวมไปถึงการเรียกร้องความสนใจ ถ้าคุณจะสั่งสอนเค้า อย่างเเรกที่คุณต้องทำ คือเเสดงให้เค้ามีความมั่นใจว่าคุณรักเค้า คุณอยู่ข้างเค้าเสมอ ไม่ว่าเค้าจะผิดยังไง คุณพร้อมที่จะให้อภัยเเละไม่เคยโกรธเค้า คุณต้องเเสดงให้เค้าเห็นว่า คุณโทษตัวเองที่สั่งสอนเค้ามาไม่ดีเองกับความผิดที่เค้าทำ เมื่อไหร่ที่เค้าเชื่อว่าคุณอยู่ข้างเค้า เค้าก็จะพูดถึงปัญหาเค้าให้คุณฟังเอง

    การเเสดงออกถึงความรักความเอาใจใส่กับเด็กวัยรุ่น ทำไม่ยากเลย เเต่ผู้ปกครองมักจะไม่เคยทำเพราะคิดว่าเค้าโตเเล้ว ไม่จำเป็นต้องทำ เมยังกอดเค้า จูบหน้าผากเค้าอยู่เลย ทุกครั้งที่เราเจอกัน เเต่เมจะไม่ทำต่อหน้าเพื่อนเค้านะ เรื่องอาหารการกิน เมจะใส่ใจเค้าตลอด เมจะรับฟังปัญหาเค้ามากกว่าสอน เค้าเริ่มคุยเรื่องเเฟน เรื่องเพื่อน เรื่องพ่อเเม่เค้าให้เมฟัง เราสนิทกันมาก รู้สึกได้ว่า หลังๆมา เวลาที่เมพูด เค้าจะฟัง

    เมื่อปีที่เเล้ว เมขอให้เค้าไปสมัครเป็นทหาร เค้าปฎิเสธในตอนเเรก อีกทั้งยายก็ไม่เห็นด้วย เพราะกลัวว่าหลานจะลำบาก เมถามพี่สาวว่ารู้สึกยังไงกับเรื่องนี้ พี่สาวพูดคำเดียวว่า ถ้าลูกต้องตายในหน้าที่ มันก็ยังดีกว่า ตายเพราะเกเร

    ที่เมอยากให้เค้าสมัครเป็นทหารเพราะอยากให้เค้าสร้างความอดทนให้กับตัวเอง ได้อยู่ในกฎระเบียบ ที่เค้าไม่เคยมีเลยเมื่ออายุยังน้อย ทั้งพูด ทั้งกล่อม ทั้งขอร้อง สุดท้ายเเล้วเค้ายอมค่ะ เค้าสมัครด้วยตัวเอง เค้าเลยเลือกได้ว่าจะอยู่ทัพไหน เค้าเลือกทัพอากาศ ประจำอยู่ที่ตาคลี นครสวรรค์ค่ะ

    เมมีโอกาศได้กลับไปเยี่ยมเค้าอีกครั้งเมื่อช่วงมิถุนายนปีที่เเล้ว ซึ่งเค้าเพิ่งจะเข้าฝึกได้ไม่กี่เดือน เดินเข้าไปในกอง ตกใจมากเลย ดูก็รู้ว่าฝึกหนักมากกกก เค้าดีใจที่เมไปเยี่ยมที่กอง เมซื้อของใช้ส่วนตัวไปฝากเค้าเยอะมาก เค้าชอบกินน้ำพริกผัด เมกับเเม่เค้าช่วยกันผัดเอาไปฝากเป็นกิโลเลย เค้าเล่าให้ฟังว่า เพื่อนที่รู้จักกันหนีทหารไปหลายคนเเล้ว เมงี้ใจเเป้วเลย มองหน้าเค้าเเล้วยิ้ม ถามเค้าว่า ไม่คิดหนีใช่ไหม ..........คำตอบเค้า ฉันยังจำคำพูดนั้นได้มาจนถึงทุกวันนี้ เค้าบอกว่า .....เรื่องเเค่นี้ ไม่เกินใจลูกผู้ชายหรอกน้า..โห คำพูดนี้ มันเท่เเฮะ ฉันคิดเเบบนั้นจริงๆ

    เเละที่ฉันดีใจกว่านั้นก็คือ เค้าบอกกับฉันว่าเมื่อเค้าย้ายขึ้นกองเค้าจะเรียนต่อให้จบมอปลาย ใช้เวลาปีครึ่งเท่านั้น เเละเค้าก็ทำเเบบนั้นจริงๆ พอพ้นทหารก็คงจบมอปลายพอดี นี่ก็ครบปีเเล้วที่เค้าอยู่ในค่าย  เมื่อเค้าอยู่ครบเเละเรียนจบมอปลายเเล้ว ฉันตั้งใจว่า จะขอร้องให้เค้าบวชสักพรรษา เพื่อสร้างพื่นฐานจิตใจที่ดีกันต่อไป เเละหลังจากนั้น เค้าพูดเองออกมาเเล้วค่ะว่า เค้าจะเรียนต่อมหาลัย อายุยี่สิบต้นๆ มันไม่สายเกินไปหรอกค่ะ เเละเมก็จะทำทุกอย่าง เพื่อที่เค้าจะโตมาเป็นผู้ใหญ่ที่ดีในวันข้างหน้า

    ทำความเข้าใจกับปัญหาเค้าก่อนนะคะว่า สิ่งที่เค้าขาด สิ่งที่เค้าเรียกร้องมันคืออะไร อย่าเเค่พูดว่ารักเค้า เเล้วก็มานั่งโมโหตัวเองว่า ทำไมเค้าไม่เข้าใจเรา เเสดงออกถึงความรัก ทำให้เค้าเชื่อว่าเรารักเค้า เราเป็นห่วงเค้า เราเจ็บมากกว่าเค้าเมื่อเค้าเจ็บ เมื่อไหร่ที่เค้ารักเเละให้ความเคารพคุณ เค้าจะไม่มีทางทำให้คุณร้องไห้หรอกค่ะ  ที่เค้าทำผิด เพราะเค้าไม่รู้ไงค่ะ ว่าเรารักเค้ามากเเค่ไหน

    ทุกครั้งที่เมเจอเค้า เมจะกอดเค้าเเน่นๆ บอกเค้าว่าคิดถึงจังเลย ถามเค้าว่ามีเเฟนหรือยัง ไหนเล่าให้ฟังซิว่าไปทำเรื่องอะไรมาบ้าง เมสอนให้เค้าขับรถยนต์ เค้าดีใจมาก เพราะเเม่เค้ายังไม่เคยไว้ใจให้เค้าลองขับมันเลย เราออกไปกินข้าวนอกบ้านด้วยกันบ่อยๆ เจอสาวน้อยน่ารัก เมก็ยุให้เค้าเข้าไปจีบ เพื่อนๆเค้าทุกคน เมยินดีต้อนรับให้มาเที่ยวเล่นที่บ้านเสมอ มากันที ทั้งอาหารเครื่องดื่ม น้าเมเตรียมไว้ให้เรียบร้อย รู้สึกได้เลยค่ะว่า เค้าภูมิใจมากๆที่เค้ามีน้าอย่างเรา

    ทุกครั้งที่เค้ามาเยี่ยมยายเค้าจะนอนค้างที่ห้องนอนเก่าของเม เมจะเขียนวาดการ์ตูนเเละเขียนโน๊ตติดไปทั่วห้องเลย อย่างเช่น ทำตัวดีๆละ น้าเเอบดูอยู่นะ,รักนะ พ่อหนุ่มน้อย, อย่าลืมเอาผ้าไปซัก, เก็บห้องก่อนไปนะย่ะ, นี่น้านะ ไม่ใช่เเฟน (เผื่อเค้าพาเเฟนมานอนค้าง) เเละอีกเยอะเเยะ หัวเตียงห้องเม มีรูปเค้าตั้งอยู่ สมัยยังเป็นเด็กเล็กจนถึงปัจจุบัน

    เยาวชนคืออนาคตต่อไปของชาติ ทำการบ้านกับเค้าหน่อย เราอยากเห็นเค้ามีอนาคตที่ดีไม่ใช่หรือค่ะ มันไม่เกินความตั้งใจไปได้หรอกค่ะ คิดก่อนว่าเราอยากเห็นเค้าเป็นเเบบไหน เเล้วตรงไปจัดการเลยค่ะ เรื่องเเค่นี้..ไม่เกินใจลูกผู้หญิงเช่นกัน เน๊อะ ..

    เด็กวัยรุ่นเเต่ละคนมีปัญหาเเตกต่างกันไป เเต่ความรักเเละความเข้าใจจากเรา จะช่วยให้เค้าดีขึ้นเองค่ะ

    ยินดี ชื่นชม และขอบคุณในความมีจิตใจดีงาม ความเมตตา กรุณา ต่อลูกหลาน และแนวทางแก้ปัญหาให้ เยาวชน ลูกหลานของเรา

    ทำให้มีสติ มีกำลังใจจะช่วยลูกหลาน สังคมให้น่าอยู่ มีศีลธรรม

    ด้วยจิตคารวะ ขอให้เจริญทั้งทางโลก ทางธรรม

    เพื่อพัฒนาความรู้ ความเข้าใจ การทำปุ๋ยหมักตื่นตัว และสวนผักปลอดภัย

     

     

    สำหรับทุกๆแนวคิดเป็นประโยชน์มากเลย  เพราะสมัยนี้กับพวกเรามันแตกต่างกันอย่างสิ้นเชิง  ตอนเด็กพ่อบอกว่าให้ไปเรียนไม่ใช่ได้เป็นคณุใหญ่เลยแต่คุณต้องทำงานช่วยพ่อแม่  เลี้ยงควาย ทำนา ดูแลด้านต่างทำทุกอย่างจะเกียจคร้านก็ไม่ได้  สมันนี้ไม่ต้องรับผิดชอบหรือทำอะไรเลย แบมือขอเงิน  เข้าบ้านดึกดื่นโดยที่พ่อแม่ไม่คอยถามเลยว่าลูกไปทำอะไรมาจะเรียกใช้หน่อยก็ไม่ได้ สำหรับคุณเมให้แนวคิดมาก็ขอบคุณนะคะ

    หน้า