1 ชั่วโมงแห่งความสุข สุนก และผ่อนคลาย

หมวดหมู่ของบล็อก: 

ช่วงเย็นของทุกวันจะมีเวลาที่ 1 ชั่วโมงแห่งความสุข.. สนุก ..และผ่อนคลาย..มากที่สุด.



ทีมบาส....อำเภอนยูง..อำเภอเล็กๆที่ฝีมือไม่เล็ก ระดับ ม.ต้น...


ทุกๆวัน เด็กๆในหมู่บ้านจะมีนัดกัน ที่สนามบาสหน้าอำเภอนายูง โดยมีเด็กโข่งตัวใหญ่เป็นหัวหน้าทีม...



สนามบาสเก่าๆ...ที่เมื่อก่อนไม่มีใครมาเล่นแต่เดี๋ยวนี้เด็กๆได้ยึดพื้นที่ไว้อย่างเหนียวแน่นทุกวันยกเว้นฝนตก...




ซึ่งสมาชิกที่เล่นด้วยกันมีอายุตั้งแต่ 14-35 ปี


( 35 ปีมีคนเดียวครับ...หัวหน้าผู้บ่าวแนว.5555..)




 


ทั้งสนุก..มีความสุข..และเป็นยารักษาความเครียด..และโรคหอบหืดของตัวเองได้เป็นอย่างดี...ซึ่งโรคหอบหืดนั้นไม่ค่อยจะมีอาการตั้งแต่เล่นบาสมา 3 ปี แต่มีสิ่งเดียวที่ทำไม่ได้คือ น้ำหนัก..ไม่ยอมลดสักที...5555..



พื้นสนามที่ชำรุด...ขาดการเหลียวแล..จากทุกหน่วยงาน...ทั้งอุปกรณ์กีฬา..ลูกบาส..ห่วงบาส..ได้มาจากเงินส่วนตัวของผมในฐานะ  หัวหน้าผู้บ่าวแนวครับ..หรือแม้แต่รองเท้าของเด็กๆก็เช่นกัน



รองเท้ากีฬา...                                        คู่นี้ดีหน่อย..รองเท้าหนังแท้ๆ..



คู่นี้..ขาดนิดหนึ่ง                              คู่นี้ฟังแล้วเพลิน....ดังแป๊ะๆๆๆ ตลอดจนรำคาญ


ที่จริงเขาก็มีรองเท้านักเรียนที่ดีๆใส่อยู่ครับ....แต่เอามาใส่เล่นไม่ได้เพราะเอาไว้ใส่ไปโรงเรียนกัน..ถ้าเอามาเล่นบาสที่พื้นปูนแบบนี้จะทำให้รองเท้าขาด..เดี๋ยวผู้ปกครองจะดุเอาครับ....ส่วนจะให้ผู้ปกครองมาสนับสนุนเรื่องนี้ ก้คงยากครับ...เรื่องการให้ความสำคัญด้านกีฬากับเด็กๆบ้านนอกอย่างนี้นั้นคงจะยากครับ....


       อย่างที่ผมเล่นมา 3 ปี หมดรองเท้าไป 10 กว่าคู่ (รองเท้ามือ 2 คู่ละ 120-180 บาท)แบ่งให้เด็กๆใส่บ้าง ใส่พังเองบ้าง ก็หลายคู่...ลูกบาสหมดไป 6-7 ลูก...งบประมาณส่วนตัว....ทั้งนั้นครับ....เด็กๆพวกนี้นิสัยดีมากครับ..เขาจะรีบกลับจากโรงเรียน..ทำงานบ้าน..ให้พ่อแม่เสียก่อนนะครับแล้วค่อยออกมาเล่นบาสที่สนามหน้าที่ว่าการอำเภอครับ....


       ส่วนเรื่องผลงาน...เมื่อปีที่แล้วได้อันดับที่ 4 ของจังหวัดอุดรธานี ในระดับ ม.ต้น..


อันดับ 1 ของกลุ่มโรงเรียนใรดับเขต...


       นี้แหละครับความสุขเล็กๆน้อยๆของผมใน 1 ชั่วโมง...ของทุกๆวันที่ผมทำเป็นประจำมา 3 ปี  และก็ได้มีหลานๆเพิ่มอีกเยอะมาก...กับคำว่า..น้าศิษฐ์...ของเด็กๆ


ที่ผู้ใหญ่ในหมู่บ้านหลายๆคนว่าผมไร้สาระ...แต่ผมว่าได้กำไรให้กับตัวเองครับ..


ถ้าสมาชิกคนใดพอจะมีรองเท้าเก่าๆที่ไม่ค่อยได้ใส่...อยากบริจาคก็เชิญนะครับ....


...ขอบคุณบ้านสวนพอเพียง....


ความเห็น

ดีนะค่ะได้ออกกำลังกาย นึกถึงเด็กที่ไม่มีรองเท้า แล้วมานึกถึงเด็ก ที่มีจนล้นเปลี่ยนทุก 3 เดือน เนื่องจากเท้าโตเร็วมาก ๆ ต้องนำไปแจกให้กับคนมาเก็บของเก่าประจำ

 

 

msn:lekonshore@hotmail.com

ชีวิตคนเรานั้นสั้นนัก จงมีความสุข สนุกกับชีวิต อย่ามัวคิดอิจฉาใคร

ใช่ว่าทุกคนจะมีโอกาสได้ทำแบบพี่ดีใจด้วยครับ

ทำต่อไปนะครับ เป็นกำลังใจให้ครับ

ตอนเป็นเด็ก....มีแรง มีเวลา แต่ไม่มีเงิน กลางคน.....มีเงิน มีแรง แต่ไม่มีเวลา ปั้นปลาย.....มีเงิน มีเวลา แต่ไม่มีแรง

ส่งที่อยู่มาผมมีรองเท้า..ที่ใส่ตีแบดมินตัน..มีเยอะครับพี่วิศิษฐ์..สวยๆก็มี..รองเท้าตีแบดไม่ต้องห่วงพื้นเป็นยางดิบ..ค่อนข้างทนการใช้รองเท้ากับพื้นซีเมนต์ต้องพื้นยางดิบถึงจะทน..หรือพี่สะดวกไปรับที่ท่ารถสหมิตรอุดรหรือเปล่า..ผมส่งจากอุบลไปให้ได้..ยินดีสนับสนุน..ส่งข่าวมาพี่..หลังไมค์มีเบอร์ผม..โชว์เบอร์ผมโทรกลับเอง (โปรโมชั่นโทรฟรีทั้งปีทั้งชาติ)....

อยู่อุบลเหรอ


ผมอยู่อุบลแถวตลาดดอนกลาง..ครับคุณนัทถ้าอยู่ใกล้ๆก็ลองมาคุยกันดู

บ้านแม่นัทอยู่อำนาจเจริญจ้า

แต่ตอนนี้อยู่กรุงเทพ ทำงาน และก็มีครอบครัวซื้อบ้่านอยู่ปทุมธานี

ถ้ามีโอกาศจะแวะไปเยี่ยมนะคะ

ยินดีที่ได้รู้จักเพื่อนเพิ่มอีกหนึ่งคนค่ะ



พี่ชาย ตรวจคำผิดด่วน !

ผิดตั้งแต่หัวข้อเลยนะ  เร็ว ๆ เข้า

ขอบคุณมากๆน้องพอดีลูกค้ามาให้ปิดงบดุลย์บัญชีล้านให้นะครับ....ขอบคุณหลายๆเด้อ...ความหมายเปลี่ยนเลยเรา..555

 

เข้าห้องสนทนาเร็ว พี่อัญรออยู่


กลับมาแล้ว....ทำงบดุลย์ให้ลูกค้าพึ่งเสร็จครับ....

 

หน้า