สร้างงาน...

เขียนโดย ann เมื่อ 14 มิถุนายน, 2011 - 00:01
หมวดหมู่ของบล็อก: 
เศรษฐกิจพอเพียง

สร้างงาน...ตั้งแต่ ไม่มีเงินเดือนการใช้เงินทุกอย่างก็เปลี่ยนตาม เกือบ  ห้าปีเต็ม  จากที่เคยมีเงินเดือนใช้ เปลี่ยนมาเป็นเงินที่ได้จากในสวน แต่ก็ไม่ใช่แค่คนเดียว เป็นของพ่อและแม่ที่ช่วยกัน ทำได้แค่เป็นลูกมือ ค่อยๆ  เรียนรู้  แอนอาจโชคดีที่ มีสวนโดยไม่ต้องเริ่มนับหนึ่ง แต่หากไม่ปลูกต่อไป ก็คงไม่มีผลผลิต ต่อยอดให้กับชีวิต..ปลูกไว้รอ..เก็บผลผลิต.. เห็นแล้ว ชื่นใจ.. ผลผลิตที่เฝ้ารอ...




สับปะรด แค่ปีเดียวเอง ต้นใหม่ออกมาก็ปลูกใหม่ ปลูก จนกว่าต้นจะตาย จนกว่าจะหมดที่ ไม่มีทางเดิน....... Laughing



ปลูกไว้ บางที ไม่ต้องโล่งเตียน รก ๆ ก็จะเห็นลูกแบบนี้  ....ได้เหลืองทั้ง ลูก...



ปลูกไว้ ทั้งกินและขาย   .. แบบ กล้วย ๆ .......


ทำขนมได้หลายอย่าง ..  เหนียวห่อกล้วย (ข้าวต้มมัด) .. กล้วยบวดชี.... กล้วยทอด.. ฯลฯ .. อร่อยทั้งนั้น Wink



ทุเรียน...จากสวนเขาซอ..


........................................... พ่อปลูก และโตด้วยกันมา..



จนเดี่ยวนี้... ทุเรียน จากเขาซอของพ่อ...


เป็นสวนทุเรียนตัวอย่าง... .Smile



ต่อยอดความคิดและผลิตภัณฑ์ Smile


ทุเรียนที่ตัดใหม่ ๆ ต้องเอามาทอดทันที หากเก็บไว้ จะสุก เนื้อจะนิ่มทอดไม่กรอบ... แม่ทอดทุเรียนขายมาหลายปี เมื่อก่อนมีทั้งทุเรียนกวนและทุเรียนทอด แต่ด้วยแรงงานคนเดียว ไม่ไหว  ..  



 .. ทุเรียนเนื้อ พอดี จะทอดออกมาเหลือง.. ไม่ใส่สี ไม่ใส่สาร.......


...................



 สินค้าที่สั่ง พร้อมส่ง... ..


.......


.........................พร้อมแทนคำขอบคุณ Laughing


 


 .....................


ขอบคุณ ตลาดบ้านสวนพอเพียง  นะคะ  สร้างงาน สร้างรายได้เพิ่ม...Laughing


 ทำให้ได้รู้ว่า ยังมีทางเดินอีกทาง ที่สามารถเดินไปได้........


...............



.... พรุ่งนี้ ไปพัทลุง พักทะเลน้อยหนึ่งคืน....รุ่งเช้า ไปร่วมงาน....กินดีมีสุข แล้วเจอกันนะคะ... Smile


สะสมความรู้เพื่อต่อยอดความคิด และการดำเนิน ชีวิต..แบบบ้าน ๆ .Cool


 


 

ความเห็น

สาวน้อย

14 มิถุนายน, 2011 - 00:04

 มีอันต้องให้ติดงาน...ทุกครั้งที่พี่หยอยจัดงาน... เสียดายจังนิ....


แต่ว่าตอนนี้นอนหวา...เห็นแล้ว พุงร้องโครกครากๆๆ

ชีวืตที่เพียงพอ..

ยุพิน เทลเก็น

14 มิถุนายน, 2011 - 00:09

ดีใจด้วยค่ะ ที่คุณพ่อท่านปลูกไว้แล้ว แค่น้องไปต่อยอดเท่านั้น

แผ่นดินไหนก็ไม่มีความสุขเหมือนแผ่นดินเกิด อยากกลับบ้านจัง

ทดสอบ

ย่าตอน

14 มิถุนายน, 2011 - 07:23

ดีแล้วค่ะ  คุณแอนขยันแปรรูปผลผลิตในสวนของเราทำให้เกิดมูลค่าเพิ่มแล้วยังเป็นการ


สร้างงานสร้างรายได้  เมื่อนำสินค้าเข้าตลาดแล้ว  ขอเชิญชวน สมช.บ้านสวนฯ ช่วยกัน


อุดหนุนสินค้าของพวกเรากันเอง  เพื่อส่งเสริมให้เกษตรกรของประเทศยืนได้ด้วยขาของตนเองค่ะ

มะโหน่ง

14 มิถุนายน, 2011 - 01:15

มันเป็นความฝันของน้องเหมือนกันที่จะได้เป็นนายตัวเอง แล้วก็หวังลึกๆว่าซักวันความฝันจะกลายเป็นความจริง ตอนนี้ยังเรียนไม่จบ เรียนจบก็ต้องหางาน เก็บตังค์ซื้อที่ ชีวิตนี้จะได้เกษียณงาน มาเป็นนายตัวเองตอนอายุเท่าไหร่กันนี่...ที่ตั้งเป้าไว้คืออายุ 35-40 ปี ทำไงดีหล่ะทีนี้ ต้องรีบหาคนตาบอดมาช่วยหาตังค์สร้างความฝันแล้วมั้ง เผื่อจะย่นระยะเวลาเกษียณอายุการทำงานในเมือง:uhuhuh:


:desperate: ทุเรียนทอดน่ากินอีกแล้ว...ทนไม่ไหวแระ นอนดีกว่า เผื่อจะฝันว่าได้กินทุเรียนทอด :hell-yes:

สุดมือสอย ก็ปล่อยมันไป^^ ธรรมะ จากท่าน ว.วชิรเมธี

ป้าตู้_ตะวัน

14 มิถุนายน, 2011 - 02:16

อีกแล้ว..อยากกลับไปอยู่บ้านเร็วๆ..ปลูกนั่น ปลูกนี่..เลี้ยงวัวสักห้าตัว เอาไว้กินหญ้า และผลิตปุ๋ย..


คงรออีกไม่นาน..สักวัน...


ฝากคิดถึงทะเลน้อย  นกนางนวล ดอกบัวกลางน้ำสีขุ่น....

ตะวันลาลับกับขอบฟ้าไกล  แล้วเริ่มต้นใหม่กับขอบฟ้ากว้าง ทุกชีวิตก้าวเดินบนหนทาง ที่ตนได้วาดวางอย่างตั้งใจ

 

hoho_jung

14 มิถุนายน, 2011 - 02:27

ดีใจด้วยค่ะ คุณแอน ผลผลิตที่ออกมาก้อน่ากินมากเรย เป็นความสุขจากความพอเพียงจริงๆๆ ค่ะ คุณแอนอยู่จังหวัดอะไรค่ะ ทำ ทุเรียนกรอบได้น่ากินมาเรย :P

ดาวเรือง

14 มิถุนายน, 2011 - 03:47

ดอกเล็บที่เท้าแสดงให้เห็นว่าต้องกลับไปกินทุเรียนเพื่อเพิ่มธาตุกำมะถันให้กับร่างกายบ้างแล้วละค่ะ  ขอสักลูกได้ไหมน้องแอน?

ดาวเรือง

14 มิถุนายน, 2011 - 03:48


RUT2518

14 มิถุนายน, 2011 - 05:38

แบบนี้ไม่มีเงินเดือนก็อยู่ได้ครับ ยิ่งเราต่อยอดปลูกหลายๆอย่างแบบคุณแอนหายห่วงครับ

สายพิน

14 มิถุนายน, 2011 - 06:09

คุณแอน เป็นกำลังใจให้ค่ะ สิ่งที่คุณแอนทำอยู่เชื่อว่าเป็นตัวอย่างแนวทางการคิด และคาดคะเนระยะเวลา รวมถึงองค์ประกอบรอบด้านในการก้าวออกมาสู่งานสร้างอาหารให้กับโลก ... เมื่อให้แก่โลกสิ่งตอบแทนกลับมาด้วยคือผู้สร้างได้อาหารนั้นด้วย ... ขอบคุณมากนะคะ

หน้า