แม่ผ่าตัดต้อกระจก
วันนี้พาแม่มาผ่าตัดต้อกระจก เวลานัดหกโมงเช้า แต่มาถึงโรงพยาบาลนาโยงตั้งแต่ตีห้าครึ่ง จำนวนคนที่นัดมาผ่าตัดประมาณ 140 คน แต่มาตามนัดคงไม่ถึง 100 คนอาจด้วยความกลัวการผ่าตัด หรืออาจได้รับทราบข้อมูลที่ไม่ถูกต้องเกี่ยวกับการผ่าตัด หรืออาจด้วยสาเหตุอื่น โครงการผ่าตัดต้อกระจกในครั้งนี้เป็นของโรงพยาบาลบ้านแพ้ว (องค์การมหาชน)
รถที่ขนอุปกรณ์มา
ป้าย
รอส่งเอกสาร
วัดความดัน ผมก็ขอวัดด้วยเลขที่ออก 118/74
วัดความดันเสร็จ ล้างหน้าเปลี่ยนเสื้อผ้า รอหยอดตา
แม่หยอดตา แล้วรอเข้าห้องผ่าตัด
ญาติคนที่มาผ่าตัดก็รอ
มารอที่ห้องผ่าตัด
และแล้วคนแรกก็ออกมา
แม่ออกมาประมาณคนที่ 10
ทีมงาน โรงพยาลนาโยง และโรงพยาบาลบ้านแพ้ว
การผ่าตัดใช้เครื่องมือที่ทันสมัย แต่ละคนใช้เวลาประมาณ 10-15 นาที พักฟื้น 1 คืน พรุ่งนี้ก็กลับบ้านได้ การผ่าตัดปลอดภัยดี แม่บอกไม่เจ็บ แต่การดูแลหลังผ่าตัดเท่าที่อ่านรายละเอียดดูนี่ต้องระวังเยอะพอสมควร
ก็ขอขอบคุณ โรงพยาบาลบ้านแพ้ว โรงพยาบาลนาโยง พี่ๆพยาบาลโรงพยาบาลนาโยง ที่ช่วยงานครั้งนี้ทุกๆคนครับ
ในการผ่าตัดครั้งนี้ก็เบิกจ่ายตามสิทธิ์ที่มี จะเป็น 30 บาท หรือเบิกได้จ่ายตรงก็แล้วแต่สิทธิของผู้ที่ได้รับการผ่าตัดครับ
- บล็อกของ sothorn
- เข้าสู่ระบบ หรือ ลงทะเบียน เพื่อแสดงความคิดเห็น
- อ่าน 7478 ครั้ง
ความเห็น
munthana
17 มิถุนายน, 2011 - 13:47
Permalink
ขอให้คุณแม่หายไวไวนะค่ะผู้ใหญ่โส
:bye:
กินอยู่อย่างพอเพียง ไม่ขี้อิจฉา ชอบสันโดษ รักธรรมชาติ
จารึก จันทร์เกตุ
17 มิถุนายน, 2011 - 13:53
Permalink
ผู้ใหญ่โส
การผ่าต้อกระจก..ในทุกวันนี้มีเครื่องมือที่ทันสมัย ไม่ค่อยเจ็บได้ผลดีเกือบร้อยเปอร์เซ็นต์ แต่จะอยู่ที่การฝังเลนส์เทียม (ถ้าไม่ฝังเลนส์ต้องใส่แว่น เลนส์โอเมก้าหรือเลนส์ขนมครกนั่นเองหนามากๆSph +700ขึ้นไป)แต่ทุกวันนี้ผ่าแล้วฝังเลนส์ทั้งนั้น ต้องปฏิบัติตามหมอสั่งอย่างเคร่งครัด ที่สำคัญคือป้องกันไม่ให้เลนส์เคลื่อนที่ครับ...
"จะปลูกทุกอย่างที่กิน จะกินทุกอย่างที่ปลูก"
ลูกแม่ลำดวน
17 มิถุนายน, 2011 - 14:08
Permalink
ผู้ใหญ่
ขอให้คุณป้าหายไวๆจ้าผู้ใหญ่
แดง อุบล
17 มิถุนายน, 2011 - 14:29
Permalink
น้องโส
ขอให้คุณแม่หายไว ๆค่ะ
"เชื่อในผล แห่งการทำความดี"
ปาริชาติ
17 มิถุนายน, 2011 - 14:45
Permalink
ขอให้คุณแม่หายไวๆ ค่ะ
ช่วงนี้คุณแม่จะเท่ห์ เป็นพิเศษค่ะ เพราะต้องใส่แว่นตาดำตลอดๆ อิิอิ...
โครงการนี้เป็นโครงการที่ดีค่ะ...
เขาผ่าตัดให้ฟรี...และไม่น่ากลัวอย่างที่คิด เพราะคุณพ่อและคนที่หมู่บ้านเคยไปผ่าตัดมาแล้ว ประมาณ 2-3 ปีที่แล้วมั้ง เขาเหมารถทัวร์ไปที่ศูนย์ กทม. ให้ฟรีเลย และไปตอนนั้นเจอผู้ริเริ่มโครงการนี้ด้วย
ยังจำคำแรกหลังจากผ่านตัดเสร็จ...ท่านทักทันทีว่าทำไมลูกตัวใหญ่จัง..555+ จากที่แต่ก่อนท่านจะมองไม่ค่อยชัด
ขอให้คุณแม่หายไวๆ นะคะ ช่วงแรกๆ พยายามอย่าก้มหน้า และอย่าให้ยกของหนัก
ตั้ม
17 มิถุนายน, 2011 - 14:50
Permalink
ผ่าตัดต้อ
โชคดีของอาม่าผมที่ไม่เป็นต้อกระจก เมื่อปลายปีที่แล้วต้องพาอาม่าไปตรวจตาและรักษาต่อเนื่องติดต่อกันเกือบสี่เดือน ทีแรกเข้าใจว่าเป็นต้อ หมอบอกไม่ใช่ ตาอักเสบธรรมดา (ขี้ตาเยอะมาก และอาม่าก็ไม่มีน้ำตามาหลายปีแล้ว พอน้ำตาไม่มีก็ติดเชื้อง่าย เรื่องน้ำตาหมอก็บอกว่าเป็นธรรมดาของคนแก่ที่อาจไม่มีน้ำตา) ดีแล้วครับ คนแก่เป็นอะไรนิดหน่อยถึงหมอไว้ก็ปลอดภัย ขอให้คุณแม่หายไวๆนะครับ
แสวงหาชีวิตที่สงบ..หลบลี้หนีความวุ่นวาย
นกฮูก
17 มิถุนายน, 2011 - 14:52
Permalink
พี่โส
ขอให้แม่พี่โสหายไวๆนะคะ
"ขอบคุณน้ำใจที่แบ่งปัน ขอบคุณบ้านสวนพอเพียง"
witlessness
17 มิถุนายน, 2011 - 15:09
Permalink
ขอให้คุณแม่หายไว้ๆ
ขอให้ผู้ใหญ่ดูแลแม่ดีๆ นะครับ อย่าให้ทำงานที่จะทำให้เกิดการกระทบกระเทือน หรือออกแรงมากเพราะจะมีผลต่อความดันตา ซึ่งจะส่งผลต่อการติดของเลนส์
witlessness
17 มิถุนายน, 2011 - 15:10
Permalink
ขอให้คุณแม่หายไว้ๆ
ขอให้ผู้ใหญ่ดูแลแม่ดีๆ นะครับ อย่าให้ทำงานที่จะทำให้เกิดการกระทบกระเทือน หรือออกแรงมากเพราะจะมีผลต่อความดันตา ซึ่งจะส่งผลต่อการติดของเลนส์
paloo
17 มิถุนายน, 2011 - 15:11
Permalink
ทำตาม แพทย์สั่ง
ช่วงแรกนี้ ต้องทำตามที่แพทย์แนะนำ ทุกประการ ไว้ก่อน สำคัญ คือเรื่องความสะอาด โดยเฉพาะ ผู้ดูแล ก่อนสัมผัส ต้องล้างมือให้สะอาดทุกครั้ง
จากที่ดูแลป้า ได้ประสบการณ์มาบ้าง คือวันไปตัดไหม อาจารย์หมอถามเรื่องการดูแลหลังผ่าตัด ลุงก็บอกไปว่าเช็ดทำความสะอาดด้วยน้ำเกลือที่ทางโรงพยาบาลให้ไป เช้า - เย็น ทุกวัน ตามที่พยาบาลแนะนำ
ก็ได้รับคำแนะนำจากอาจารย์หมอว่า น้ำเกลือสำหรับทำความสะอาด ที่ให้มานั้น ให้เปิดใช้เพียงวันแรกวันเดียว แล้วทิ้งไปเลย วันต่อมา อย่านำมาใช้อีก
สำหรับการทำความสะอาด ครั้งต่อ ๆ ไป ให้ใช้น้ำสะอาดต้มเดือด พักให้อุ่น แล้วนำมาเช็ด ทำความสะอาด แทนน้ำเกลือ แล้วหยอดยาตามเวลา สวมแว่นกันแดดตลอด กลางคืนปิดที่ครอบไว้ กันเผลอไปเกา หรือขยี้
นำประสบการณ์ มาเล่า เผื่อเจ้าหน้าที่ยุ่ง ๆ ผู้ป่วยเยอะ ลืมบอก
หน้า