ชาวนา ชาวสวนพอเพียง ผู้ยิ่งใหญ่

หมวดหมู่ของบล็อก: 

คารวะ แด่..ชาวนา ชาวสวนพอเพียงผู้ยิ่งใหญ่ในความเป็นมนุษย์ และผู้สร้างสรรค์ความงดงามด้วยสองมือ ทั้งยังโอบอุ้มธรรมชาติให้อุดมสมบูรณ์

ความงดงามอย่างที่เห็นนี้ หามีที่อื่นไม่ หากดำรงอยู่ในวิถีชาวนา

ทุ่งนาข้าวเขียวเหลืองยังเรืองไสว  หากชาวนารุ่นใหม่ผู้ลุ่มหลง

เป็นทาสทุนนิยมใหม่จมไม่ลง   จึงเหลือเศษซากคงให้เศร้าใจ

ข้าวกับครามงามพร้อมปัจจัยสี่

ใต้ อีสาน เรียนรู้ แบ่งปันฉันท์น้องพี่

หน้าแล้งปั่นใยฝ้ายไว้ทอผ้า  เจ้าลูกหลานชาวนารู้ค่าไม่

บรรพชนของเรานั้นเป็นไทย   จงภูมิใจในความเป็นชาวนา (และชาวสวนด้วย)

เจ้าทอโลกทอแรงแต่งตำนาน   เป็นสายธารหล่อเลี้ยงเคียงแผ่นดิน

(หูกทอผ้าทางอีสาน ใช้มือพุ่งกระสวยที่ใส่หลอดด้ายทางพุ่ง)

น้องมาลี  ป้าแกน ป้าสาว ชาวนาในเวทีที่บ้านตำนาน เป็นนักสู้ชาวนาจากบ้านท่าช้าง ทะเลน้อย

น้าพัฒน์ทำนากินและแบ่งปันข้าว ผัก ปลา พาเพื่อนบ้านพลิกฟื้นการทำนากินเองมาตลอดชีวิต

ด้วยศรัทธามุ่งมั่นฉันจะสู้    ให้โลกรู้ชาวนาชาวสวนนั้นยิ่งใหญ่

ความรวยจนด้วยบ้านโตหรือเบี้ยล้านไม่สนใจ   ฉันขอรวยน้ำใจไว้ให้ทุกคน

ขอบคุณบ้านสวนพอเพียง ขอบคุณบล๊อค คุณขวัญข้าวทำให้เกิดแรงบันดาลใจในบัดดล

ขอเข้าเงียบไปกับบทเพลงชาวนา แล้วพบกันใหม่ค่ะ    

ความเห็น

นึกถึงสมัยเด็กๆ เวลาข้าวเขียวก็ไปตกปลาหมอ วางเบ็ดปลาช่อน พอข้าวตั้งท้องน้ำในนาแห้ง เป็นโคลนมีปลาหลดมากมาย ตอนนี้ไม่รู้มันหายไปไหนหมด อยากย้อนอดีตกลับคืนมาจริงๆ

แผ่นดินไหนก็ไม่มีความสุขเหมือนแผ่นดินเกิด อยากกลับบ้านจัง

ทดสอบ

พี่หยอยพาเข้าป่าเข้าพง ย้อนอดีตจังก็ยังไม่เบื่อนะ  ขอบคุณจริงๆ

พี่หยอยพาเข้าป่าแบบนี้ดีแล้วค่ะ อย่าพาเข้าเมืองนักเลย เบื่อแล้ว ตึก สูง ใหญ่ กลัวตึกถล่ม

ชอบแบบนี้แหละครับ วิถีที่พอเพียง


ไม่นานสิ่งดีๆจะกลับมา อย่างช้าๆ แต่มั่นคง

เห็นนาข้าวแล้วนึกหวนถึงอดีตทันทีเลยพี่หยอย สมัยก่อนยังไม่มีไฟฟ้า พ่อแม่พาอยู่ท้ายนา ใช้ตะเกียงน้ำมันก๊าซ ตกเย็นมาพากันปูเสื่อนอกชาน นอนดูดาว


วันๆไม่เคยใช้เงิน กับข้าวหากินเองตามท้องไร่ท้องนา ผักปลาหาตามคลอง


ผิดกับสมัยนี้เหมือนฟ้ากับเหว ตื่นเช้ามาไม่มีเงินในกระเป่าก็ไปใหนไม่เป็น ค่ามอไซไปปากซอยก็ 10 บาทแล้ว ไปกลับ 20 บาท


ว่าแล้วก็อยากให้กลับไปเป็นเหมือน 30-40  ปีที่แล้วจังเลย


 

แก่ตายพอดี ไปนอนบนควนพี่แจ้วก็นับดาวได้แล้ว

:admire2:กระดูกสันหลังของชาติ  :cheer3:

.................

มะ พี่หยอยจะพาไปโรงเรียนชาวนาที่สุพรรณ หรือเมืองน่านก็ใกล้หน่อย

ทุ่งนาเขียวไสว มองทางใหนก็สดชื่น

ยิ่งเห็นการทำงานของพี่หยอย 

ภาพประทับใจก็เกิดขึ้นอย่างมากมาย


เมื่อมีสิ่งนี้ๆ เป็นปัจจัย สิ่งนี้ๆ จึงเกิดขึ้น

หน้า