ณ.วันหนึ่ง...เมื่อจันทร์เจ้าขาดเน็ต.....

 กิจวัตรประจำวันของจันทร์เจ้า ตื่นตีสี่ ตีห้า วิญญาณยังเข้าร่างไม่สนิท เปิดเน็ตเข้าบ้านสวนพอเพียง(แล้วทำตาหยีๆนึกภาพออกมั้ย) บางครั้งเข้ามาก็ไม่ได้โพสอะไร แต่ก็ต้องเข้า  หกโมงเช้าเปิดร้าน อาบน้ำเตรียมตัว(ติดคุก-ถูกขัง-อื่นๆ)เฝ้าร้าน  พอกินข้าว-กาแฟ เสร็จต่อมาก็เข้าบ้านสวนต่อ

เช้าวันที่ 18-3-53 เป็นวันที่เซ็งสุดๆ ตื่นมาก็เปิดเน็ตก็ต้องพบกับความผิดหวัง คิดอยู่ในใจว่าไม่เป็นไรนะ(ปลอบใจตัวเอง)เดี๋ยวสายๆเสร็จจากรดน้ำผักเดี๋ยวเข้ามาใหม่ก็ได้ เมื่อเสร็จภารกิจกู้ชาติ เอ้ย...ไม่ใช่ ภารกิจประจำวันก็เข้ามาอีกรอบ ไม่มีสัญญาณตอบรับจากหมายเลขที่คุณเรียก โอ๊ย...อะไรกันนี่!!!!!เ ดินค่ะเดินควั้กเลย ยกหูโทรศัพท์ นับไม่ได้ว่ากี่ครั้งรู้แต่ว่าทางลื่นเลยค่ะ โทรไปบริษัทใหญ่ TOT (เพราะไม่รู้เบอร์TOTไกล้บ้าน)เสียงผู้หญิงรับสาย...สวัสดีค่ะTOTยินดีให้บริการค่ะ  จันทร์เจ้าก็บอกว่าสวัสดีค่ะ ไม่ทราบว่าเน็ตเป็นอะไรไม่รู้ใช้งานไม่ได้  โทรศัพท์ยกหูมาก็เงียบกริบเลยค่ะ แล้วเขาก็ตอบว่า... เดี๋ยวจะเช็คให้นะคะ ขอเบอร์ที่ติดต่อด้วยค่ะ..จันทร์เจ้า ก็บอกไปค่ะ

รอจนทนไม่ได้ โทรไปอีก ก็พูดกันเหมือนเดิมเด๊ะ เหมือนอัดเทปใว้เลย  จากนั้นก็รอ...รอ....รอ...แล้วก็รอ..ค่ะ

เดินยกหูโทรศัพท์จนเมื่อยแน่ะ อิอิอิ  เป็นแบบนี้ หนึ่งวันครึ่ง.ค่ะ เครียดมาก หงุดหงิด เหมือนเราต้องเสพแล้วไม่ได้เสพ

เกือบลงแดงตาย เพราะคิดถึงบ้านสวน แต่ว่าในขณะที่เน็ตใช้ไม่ได้ก็มีที่ให้คลายเครียดได้บ้าง คือ...แยกผักกาดหัวสามยายลงแปลงให้เป็นระเบียบ เพาะพริก ชำย่านาง เพาะกะชาย  ปลูกมะเขือ อื่นๆอีกมากมาย  เล่ามาเยอะเลยมีใครเป็นแบบจันทร์เจ้ามั้ยคะ  ถ้าขาดเน็ตชีวิตจะลงแดงหรือเปล่า?????