ไม่ได้หายไปไหน

หมวดหมู่ของบล็อก: 

           นานแล้วที่ไม่ได้เขียนบล็อก ด้วยภาระหน้าที่ งานประจำก็ยุ่งมาก เลยทำให้ไม่มีเวลาเข้าสวน อีกอย่างพ่อแม่ของแดงไม่อยู่บ้าน เดินทางเข้ากรุงเทพหาหลาน สิบกว่าวัน ที่แดงทำหน้าที่เฝ้าบ้าน ส่วนอ้ายเวทย์ต้องทำงานโรงสี  สีข้าว และดูแลเลี้ยงเจ้าวัวสองตัว ไปนาไปสวนก็แค่เพียงไปดูความเรียบร้อยแล้วรีบกลับบ้าน เลยไม่มีกิจกรรมในสวนในนามาให้พี่น้องชมกัน และแล้วเมื่อวาน พ่อกับแม่แดงก็กลับมาแล้ว ทุกอย่างเข้าสู่ภาวะปกติ วันนี้เลยมีภาพบางส่วนมาให้ชม  ให้หายคิดถึงกันบ้าง 

                     แปลงนี้นาดำ ได้น้ำกำลังงาม

                  แปลงนี้นาหยอด แตกกอได้งามหลาย

            ด้านหน้า ท่อปรับระดับและระบายน้ำของพ่อ

             ด้านหลัง ใส่ข้องอ ลดความแรงของน้ำได้

   กระสอบกั้นน้ำที่พ่อกับอ้ายเวทย์ช่วยกันทำ วันนี้ยังใช้การได้ดี

              ด้านหลังตอกไม้ดันไว้ เพิ่มความแข็งแรง

            ปูกระสอบกันเวลาน้ำล้น จะได้ไม่เซาะดินพัง

 เดินมาดู แปลงข้าวกำก็งามดี เก็บเกี่ยวแล้วคงได้แบ่งปันพี่น้อง

           กลับมาสวนผสม ที่ห่างจากนา ไม่กี่ร้อยเมตร

        แก้วมังกร ที่พิสูจน์แล้วว่า ปลูกปีเดียวก็ติดลูกแล้ว

                               กลับบ้านดีกว่า

           ข้าวก่ำ ที่เหลือนิดหน่อย อ้ายเวทย์นำไปสี แล้วทำข้าวต้มมัดกิน วิธีทำก็ไม่ยาก เอาข้าวก่ำมาแช่น้ำ ไม่เกิน 5 นาที นานไปเวลาต้มจะไม่หอม และแฉะไม่น่ากิน เอากล้วยสุกผ่าครึ่ง แดงชอบกินกล้วยเยอะ ถ้าไม่ชอบก็ผ่า 4 ได้ 

    แดงชอบข้าวต้มแบบนี้ ไม่ต้องใส่กระทิ แค่ข้าวกับกล้วยก็พอ

       ที่เห็นคือมืออ้ายเวทย์ แดงได้แค่นั่งมอง และให้กำลังใจ

         ทำแค่พอกิน มัดเป็นคู่ ได้ 3 คู่ 6 ชิ้น เสร็จแล้วนำไปต้มให้สุก ไม่มีภาพตอนสุก เพราะข้าวก่ำก็หอม กล้วยก็หวาน กินจนลืมถ่ายรูปไปเลย แดงชอบกินแบบนี้ สุกแล้วร้อน ๆกินได้เลย ไม่ต้องขูดมะพร้าวน้ำตาลใส่                      

         เหตุการณ์ปกติ แดงกับอ้ายเวทย์ ยังรักและคิดถึงพี่น้องบ้านสวนเราทุกคน ต่อไปคงมีภาพงานในสวนมาให้ชมกันทุกวัน


                                                โปรดติดตามตอนต่อไป...........

ความเห็น

อ้ายเวทย์คือเก่งคักแท้ เฮ็ดข้าวต้มกะเป็น โอ้ย ! พี่น้องอิจฉาพี่แดงเป็นอย่างมาก  :crying2: :desperate: :nonono:

เชื่อแล้วว่าข้าวต้มมัดน้องแดงมันคงหวานจริง ๆ เพราะคนรู้ใจตั้งใจทำให้กิน....ทำแล้วป้อนให้ด้วยป่าวเนี่ย?

มีความสุขกับการที่ได้ให้มากกว่าการที่ได้รับ

ผมก็ต้องไปทำนาบ้างแล้วพี่  6-7 นี้แหละครับได้เวลาดำนาแล้วละพี่...อาจต้องลาบ้างละครับ

 

อีกคนทำ อีกคนกิน ครบเลยครับ

อยู่กับยายมาตั้งแต่เล็ก

เห็นมือที่ห่อข้าวต้ม นึกแล้วว่าต้องอ้ายเวทย์ห่อให้เอื้อยแดงกินแน่ ๆ น่ารักจังคู่นี้ ก็คิดถึงพี่สาวพี่ชายตั้งแต่หายไปแล้วล่ะค่ะ  ข้าวงามแล้วนะ ใบสวยเชียว เกี่ยวข้าวก่ำแล้วส่งมาให้น้องขยายพันธุ์บ้างนะคะสัก 1 แก้วก็พอ เดี๋ยวน้องมาขยายพันธุ์เอง  5555 ขอกันดื้อ ๆ ที่อยากได้มาปลูกเพราะเห็นเอามาทำข้าวต้มมัดนี่แหละ :uhuhuh::embarrassed:....คิดถึงนะจ๊าาาาาา....

แบ่งปัน สร้างสรรค์ พอเพียง

 

ฝากให้ตาเวทย์ทางนี้แล้วกันนะ เค้ากินแทนไปแระ คราวหน้าบอกให้มากินเองที่คอนถมเลยนะ :crying3:


สุดมือสอย ก็ปล่อยมันไป^^ ธรรมะ จากท่าน ว.วชิรเมธี

นึกว่าหายไปไหน ยังแอบนินทา บ่นหากันอยุ่เลย...........:love:

 

 

msn:lekonshore@hotmail.com

ชีวิตคนเรานั้นสั้นนัก จงมีความสุข สนุกกับชีวิต อย่ามัวคิดอิจฉาใคร

คนอื่นเขาปลูกจนเป็นลูก  ที่บ้านแตกยอดข้อเดียว

บ้านผมเรียกหนมต้มกล้วย แก้หิวดีนักแล

 การทำงานต้องรู้จริงทำจริงจึงประสบกับความสำเร็จ

ข้าวต้มมัด...ภาพสุดท้าย...ยังไม่ได้มัด...แต่แค่เกาะเอวกัน...555

"จะปลูกทุกอย่างที่กิน จะกินทุกอย่างที่ปลูก"

หน้า