กว่าจะเป็นเมล็ดข้าวสวย ๆ ตอนที่ 3
วันนี้เป็นอีกขั้นตอนของการทำนาดำ...ตามชมทีละขั้นตอนนะครับ
ละเอียดทุกขั้นตอนตามแบบฉบับของผมครับ..อิอิอิ...วันนี้ถึงคราวได้ไปถอนกล้าแล้วครับ
วันนี้ก็ไปกันทั้งครอบครัวเช่นเคยครับ..ทั้งเหนื่อย ทั้งสนุก..
ผบ.ผมเตรียมตัวแต่งองค์ทรงเครื่องกันก่อน...อิอิอิอิ ผู้หญิงเขากลัวหน้าดำนะครับ
แต่วันนี้แดดร้อนมาก ๆ...
สิ่งที่ขาดไม่ได้..วิทยุทรานซิสเตอร์ ไว้ฟังเพลงแก็เหงา อิอิอิอิ...บ้านนอกสุด ๆ ครับ
มาถึงก็จัดการถอน ๆ ดูเหมือนง่ายแต่ก็ยากนะครับ..ผบ.ผมเองครับ..อิอิอิ
จากนั้นเอามาวางบนตอก..ต้องให้รากเสมอกันนะครับ...ถึงค่อยมัดด้วยตอก
จากนั้นก็มัดด้วยตอกครับ...เสร็จไปแล้ว อีกมัด..
ทายซิใคร..อิอิอิอิ...โจร 650 จาก 500 กิน M 150 เลยเพิ่มเป็น 650 ..55555
แดดร้อนมาก ๆ คลุมหน้าตาลองดูเดี๋ยวไม่หล่อ...ที่แน่ ๆ กลัวหล่อเหมือนพี่ลำใยครับ
..ฮา ๆ ๆ ฮิ้ว ๆๆ...เดี๋ยวจะผิวเข้มเกินไป.ครับ.วันนี้จัดการถอนอย่างเดียวครับ..ผบผมเป็น
คนมัดให้แทบไม่ทัน อิอิอิอิ...แบบว่าแรงยังดีไม่มีตก..
คลุมหน้าได้ไม่นานหายใจไม่ออก...อิอิอิ...แทบใจขาด..5555...ดำแบบพี่ลำใยก็ยอมละ
ครับงานนี้..ฮา ๆๆๆ ฮิ้ว ๆๆๆๆ..
ทำยังไงพ่อ..น้องโฟกัสเริ่มสนใจบ้างละ
พ่อทำเหมือนที่เขาไว้เชียร์กีฬาเลยพ่อ...สนุกใหญ่เลย..5555
ถ้าถอนขึ้นมามีดินติดอยู่..ก็จัดการเตะดินออกครับ...
น้องโฟกัสไปเปลี่ยนชุดมาใหม่...มาดูชาวนารุ่นเล็ก บ้าง...ถอนยังไงพ่อทำไมมันไม่ยอม
ขึ้น..กว่าจะขึ้นเล่นเอาเหนื่อยหงายหลังตั้งหลายครั้ง..55555
ได้แล้วพ่อทำไงต่อ...กว่าจะถอนได้เล่นเอาเหนื่อย..
ถอนมาได้ก็ลองเตะดูบ้าง....เอาซะเละเลยครับต้นกล้าคอหักหมด..5555
สนุกใหญ่เลยครับน้องโฟกัสวันนี้..อิอิอิอิ..
ไปถอนใกล้ ๆ พี่..มือใหม่เหมือนกันครับ..พึ่งเคยถอนกล้าวันแรก..

จากนั้นก็เป็นการเล่นเสียมากกว่าครับ..อิอิอิอิ..ไม่ได้อะไรเลยวันนี้น้องโฟกัส...
จากนั้นก็ไปเรียงกล้า...ดีขึ้นมาหน่อยครับ..
วันนี้ก็เป็นอีกวันที่มาทำงานด้วยกัน..ผมปิดร้านทั้งวันพอใกล้เวลาเลิกเรียนก็ไปรับน้องโฟกัส
มานาด้วยกัน..วันนี้น้องโฟกัสก็ได้มาทำงานที่ไม่เคยทำสักทีครับ..สนุกเลยครับ..ลูกสาวผม
.....แล้วต้นกล้าที่มีอายุ 1 เดือนก็ถูกถอนขึ้นมาจากแปลงกล้า..อีกสองวันก็จะได้ทำการดำ
แล้วครับนาผมใช้กล้าประมาณ 300 มัดตัวเองถอนได้ ไม่ถึงร้อยครับ..555...คงต้องจ้าง
มืออาชีพมาถอนช่วยแล้วแบบนี้ครับ......55555...
..เมล็ดกล้าที่หว่านลงไปในนาก็ได้เจริญเติบโตขึ้นมา...ได้อายุที่จะนำไปดำได้ต่อ
ไป ผืนนาแห่งนี้ที่ทำด้วยมือมาเป็นปีที่ 3 จากตั้งแต่เล็กจนโตก็ไม่เคยคิดว่าชีวิตนี้จะได้มา
ทำนากับเขานะครับ...เกิดมาพ่อแม่ไม่เคยพาทำนามาก่อนนะครับ พึ่งมาทำเป็นและทำเป็น
อย่างจริงจังก็ตอนที่มาอยู่กับแม่น้องโฟกัสนี่แหละครับ...
ซึ่งเมล็ดกล้าเล็ก ๆ กับลูกสาวตัวน้อยของผมก็ได้เจริญงอกงามและเรียนรู้ไปด้วยกัน
ซึ่งถือว่าเป็นห้องเรียนชีวิตที่กว้างขวางมาก..กว่าห้องสีเหลี่ยมเล็ก ๆ และมีหนังสือที่เปิด
อ่านการเรียนรู้โดยการปฏิบัติจริงทำให้เด็กได้ซึมซับไปทีละเล็กละน้อยซึ่งผมหวังว่าต้นกล้า
ตัวน้อยอันเป็นแก้วตาดวงใจของผม...จะได้ซึมซับกับแนวทางเศรษฐกิจพอเพียงที่พ่อและ
แม่พยามปลูกฝังให้เขาเรียนรู้ไปทีละน้อย..โดยไม่รู้ตัวครับ....มีความสุขจริง ๆ ครับ แม้จะ
เหนื่อยจากการทำงานแต่สุขใจที่ได้ทำครับ...
กว่าจะเป็นเมล็ดข้าวสวย ๆ ตอนที่ 1
กว่าจะเป็นเมล็ดข้าวสวย ๆ ตอนที่ 2
.......ขอบคุณบ้านสวนพอเพียง.....
โปรดติดตามตอนต่อไป....
- บล็อกของ วิศิษฐ์
- อ่าน 8090 ครั้ง

ความเห็น
วิศิษฐ์
9 กรกฎาคม, 2011 - 12:57
Permalink
พี่ดมครับ
วันนี้ถอนกล้าแห้งครับ..
สาวน้อย
7 กรกฎาคม, 2011 - 22:14
Permalink
โฟกัส..ไม่กลัวเลอะเลยนะ
ดูโฟกัส สนุกสนาน... เป็นบทเรียนนอกห้องเรียนที่ได้ประโยชน์มากเลยนะคะน้องศิษฐ์...
ชีวืตที่เพียงพอ..
วิศิษฐ์
9 กรกฎาคม, 2011 - 12:55
Permalink
พี่น้อยครับ
สนุกจริง ๆ ครับ..
tikki
8 กรกฎาคม, 2011 - 00:10
Permalink
ถอนกล้า
เคยไปถอนกล้ากับครอบครัวเหมือนน้องโฟกัสตอนเด็กๆ แต่ทำได้นิดเดียว เพราะทำกล้าชำ้ และถอนในที่นำ้ขัง เลยไปเล่นนำ้แทนสนุกไปเลย
วิศิษฐ์
9 กรกฎาคม, 2011 - 12:53
Permalink
พี่ติ๊กครับ
เด็ก ๆ ก็อย่างนี้แหละครับพี่เอาสาระไม่ค่อยได้ครับพี่...เรียน ๆ เล่น ๆ ไปบ้างนะครับ..
oddzy
8 กรกฎาคม, 2011 - 02:17
Permalink
ถอนกล้า
คิดได้ไงอ่ะ โจร 650 ฮ่าๆๆ
น้องโฟกัส ทั้งเตะทั้งถีบเลย ฮ่าๆๆ กล้าคอหักหมดแล้ว แต่ก็ดีที่ยังให้เขาลองทำนะ ถึงแม้จะแค่เล่นๆ แต่ก็จะเป็นการเพิ่มความทรงจำที่ดีๆอย่างนึงให้กับเขา เป็นการเรียนรู้ของเขาในช่วงแรก แบบนี้ดีนะ ดีกว่าปล่อยให้ลูกไปเล่นกับเพื่อนทั้งวัน ไม่ได้ทำกิจกรรมอะไรร่วมกับลูกเลย ซึ่งฝรั่งเขาจะพูกกันว่า " good relationship" คือการสร้างสายใยสัมพันธ์ระหว่างคนในครอบครัว
แม้แต่การทำอาหาร และล้างจานด้วย ถ้าลูกทำจานแตก ก็ไม่ต้องไปดุลูก เพราะลูกไม่ได้ตั้งใจ แต่มันเป็นอุบัติเหตุ ซึ่งเขาไม่ได้ตั้งใจทำให้มันแตก การล้างจานก็เหมือนกัน ถึงเขาจะล้างไม่เกลี้ยงก็ต้องปล่อยให้เขาล้าง เพราะเขายังไม่มีประสปการณ์ เราต้องให้โอกาสกับลูก
เมื่อลูกทำอาหารไม่อร่อยเราก็ต้องบอกและสอนว่าเทคนิคและเคล็ดไม่ลับนั้นอยู่ที่ใหน อย่าสัปแต่ตำหนิว่าอาหารไม่อร่อยอย่างเดียว เพราะเขาจะไม่มีความมั่นใจอีกในการทำครั้งต่อไป
พ่อแม่คือกุญแจดอกสำคัญของลูกทุกคน เพราะฉนั้นครอบครัวของวิศิษฐ์ถือว่าเป็นครอบครัวตัวอย่าง ครอบครัวนึงก็ว่าได้ ขอชื่นชมค่ะ
ปล. น้องโฟกัสไปยืนอยู่ใต้ก้นโก้งโค้งแบบนั้น ระวังจะเป็นลมนะ
วิศิษฐ์
9 กรกฎาคม, 2011 - 12:51
Permalink
เพื่อนอ๊อด
อยากสอนน้องโฟกัส..ให้รู้จักการเรียนรู้ชีวิตบ้างนะเพื่อน..
ป้าเล็ก..อุบล
8 กรกฎาคม, 2011 - 03:55
Permalink
น้องโฟกัส
เอาทุกอย่างเลย อีกหน่อยเก่งกว่าพ่อ นี่แหละเนาะ ผู้ใหญ่ให้เราทำ พ่อป้าเล็กก็สอนแบบนี้แหละ ต้นไม้พังเขาไม่ว่าเลย ตอนเด็ก ปลูกมัน สับปะรด ข้าวโพด ปลูกข้าวไร่ กรีดยาง ได้ทำหมด พอไปโรงเรียน ก็ไม่ค่อยได้ทำแล้ว
084-167-4671
anongrat2508@hotmail.com
วิศิษฐ์
9 กรกฎาคม, 2011 - 12:49
Permalink
ป้าเล็กครับ
อยากให้เขาเรียนรู้บ้างนะครับ..
ประไพ ทองเชิญ
8 กรกฎาคม, 2011 - 04:26
Permalink
น้องวิศิษฐ ข้าวกำที่เพาะลงถาด
เป็นอย่างไรบ้างอยากเห็นมาก ได้ผลไม่ได้ผลอย่างไร ก็ไม่เท่าเราได้ทำแล้ว
หน้า