น่ำข้าววันแม่

    จากความตั้งใจที่จะน่ำข้าวในวันแม่ วันนี้ก็ได้ทำตามความตั้งใจครับ แต่เมื่อวานนี้ผมเหนื่อยแทบแย่กับการคราดที่ปลูกข้าวด้วยรถไถเดินตาม เมื่อวานคราดไม่เสร็จต้องมาต่อวันนี้อีกหน่อย ก็ต้องยอมรับครับว่าเจอกับรถไถเดินตามแต่ละทีนี่เหนื่อยยากที่จะอธิบาย

แต่ก็พยายามจนเสร็จไม่สวยเท่าปีที่แล้ว

เมื่อผมคราดเรียบร้อย สิ่งที่ต้องทำต่อมาคือแทงสัก หน้าที่นี้พ่อรับไป
แทงสัก คือ เอาไม้ปลายแหลมมน ปักลงไปให้เป็นหลุมระยะห่างเท่าๆ กัน เพื่อหยอดเมล็ดข้าว

พ่อไม่ได้ชำนาญในการแทงสักมาก แต่ก็ถือว่าพอได้อยู่

แทงสักให้ได้หลุมที่จะหยอดเมล็ดข้าว  ระยะห่างเท่าๆ กัน

บล็อกนี้น่าจะตั้งชื่อว่า วันแม่ให้แม่น่ำข้าวมากกว่า
น่ำข้าว คือ เอาเมล็ดข้าวใส่กระบอกไม้ไผ่ เทใส่มือแล้วหยอดลงหลุม
เอาดินกลบหลุมด้วยกระบอกไม้ไผ่

พ่อแทงสัก แม่น่ำข้าว หมาผักบุ้งมายุ่งทุกงาน

อีกรูป

สิ่งที่น่าเป็นห่วงมากที่สุดในตอนนี้คือ มดขนเมล็ดข้าว
ถึงแม้ว่าผมจะเอาเมล็ดข้าวคลุกขี้เถ้าก่อนแล้วก็ช่วยได้ไม่มาก

ขนกันจัง เหลือไว้บ้างนะ

   ครับวันแม่ใครหลายๆ คนอาจพาแม่ไปทานข้าวนอกบ้าน หรือพาไปเที่ยวไหนต่อไหน แต่นั่นไม่ใช่ผม และครอบครัวผม การที่ไม่ทำอย่างนั้นก็ไม่ได้หมายความว่าผมไม่รักแม่ เพราะแม่ไม่ชอบออกไปไหน การทำอาหารกินเองที่บ้าน การมีกิจกรรมร่วมกันในครอบครัวแบบนี้ก็ถือว่าเป็นการฉลองวันแม่ได้เช่นกัน

   วันนี้รู้สึกว่าเป็นวันที่ผมเหนื่อยมากที่สุดวันหนึ่งตั้งแต่เข้ายันเย็นทั้งงานของตัวเอง ไปช่วยงานหมู่บ้านปลูกต้นไม้วันแม่ ได้พักตอนบ่ายโมงนิดๆ ไม่กี่นาทีก็ลุยงานต่อ จะเห็นว่าน่ำข้าวผมไม่ได้ลงมือเอง เพราะผมเคลียร์พื้นที่ปลูกยังไม่เสร็จ เสร็จงานสี่โมงกว่า เหนื่อยแทบแย่แต่สบายใจดี

   วันนี้ยังน่ำข้าวไม่เสร็จครับได้แค่ 1/4 ของพื้นที่ พรุ่งนี้ หรือวันต่อไป ก็น่ำไปจนเสร็จ

ปล. ขอบบคุณสำหรับคนที่มาช่วยน่ำข้าว สั่งห้ามเอารูปลง ห้ามเขียนบล็อก ก็ขอขอบคุณก็แล้วกัน