เพิ่งรู้ว่าเราอยู่ด้วยกัน
วันนี้มีเรื่องประหลาดใจ แต่สำหรับบางคนอาจเป็นเรื่องตกใจ
เพราะบนต้นมะไฟข้างบ้าน มีร่างของมะเส็ง (เขาบอกว่าคืองูเล็ก) ยาวประมาณ 3 เมตร กำลังเลื้อยลงจากต้นมะไฟ สู่พื้นด้านล่าง แต่ถ้าดูดีๆจะเห็นช่วงกลางลำตัวของเจ้าตัวนี้ป่องผิดสังเกต แล้วเจ้าตัวดีไปทำอะไรมา
ดูกันจะๆ ไม่รู้ว่าไปเขมือบอะไรมา คือก่อนที่จะเห็นเจ้านี่ ผมได้ยินเสียงสัตว์บางชนิดร้องครวญคราง แต่ฟังไม่ออกว่าเป็นเสียงอะไร เสียงที่ได้ยินดังมาจากที่สูง สักพักหนึ่งเสียงก็เงียบไป แล้วยายสายก็เห็นเจ้างูตัวนี้กำลังหาทางลงจากต้นมะไฟ แต่กว่าจะลงถึงพื้นได้ก็ใช้เวลานานพอสมควร เพราะอุปสรรคป่องๆกลางลำตัวนี่แหละ จากการคาดเดา ผมคาดว่าเจ้างูเหลือมตัวนี้ปืนขึ้นต้นไม้ขึ้นไปบนหลังคา เพราะต้นมะไฟต้นนี้สูงเลยหลังคาบ้านและต้นติดกับหลังคา นอกจากนี้กระเบื้องหลังคาบ้านยังแตกเป็นบางส่วนทำให้บรรดานก หนู กระรอก มาใช้เป็นที่พักผ่อนอยู่อาศัยกันอย่างสนุกสนาน รื่นเริงบรรเทิงใจ อันนี้คือในอดีต(นานมาแล้ว) แต่ปัจจุบันค่อนข้างเงียบผิดปกติ เพิ่งรู้ว่ามีตัวช่วยนี่เอง และรู้ไหมว่าเจ้างูตัวนี้พำนักที่ไหน
ดูรูปนี้ครับ จะเห็นวงบ่อซีเมนต์มีฝาปิด และด้านหน้างูคือโคนต้นมะไฟที่เจ้าเหลือมเพิ่งไต่ลงมา เขาอาศัยอยู่ในวงบ่อซีเมนต์นี้แหละ เพราะหลังจากลงมาจากต้นไม้แล้วก็พยายามจะมุดลงไปในวงบ่อซีเมต์ให้ได้ แต่ไม่สำเร็จ ก็ติดพุงป่อง ลงรูไม่ได้ ก็เลยเลื้อยไปหาที่พักผ่อนที่อื่นแทน ไปละครับพี่น้อง
นี่ไงช่องที่เจ้าเหลือมพยายามจะมุดลงไป แต่ไม่สำเร็จ รูนี้ผมเห็นมานานเป็นปีๆแล้ว และยังคิดในใจว่า เหมือนรูงูเลยนะ และวันนี้ก็ได้รู้ว่ามันเป็นรูงูจริงๆ นี่เรามีงูอยู่เป็นเพื่อนในบ้านมานานเป็นปีๆแล้วเหรอนี่ โอ้ อะเมสซิ่ง พูดจริงๆไม่ได้ตกใจ หรือกลัวเลย แต่ถ้าเป็นงูพิษกลัวครับ
ความจริงเจ้างูตัวนี้ทำประโยชน์ให้กับบ้านหลังนี้มาก เพราะอย่างที่บอกเมื่อก่อน ทั้งนกพิราบ ทั้งหนู สวนสนามกันอยู่ใต้หลังคากันแบบไม่เกรงใจเจ้าของบ้านเลย ระยะหลังๆ (เป็นปีมาแล้ว) บรรดาแขกไม่ได้รับเชิญทั้ง นกพิราบ และหนู หายหน้าหายตาไปแทบไม่มีให้เห็น ก็ยังแปลกใจอยู่เลยว่าทำไมหายไป เพิ่งได้คำตอบวันนี้นี่เอง ผมเคยเห็นแต่งูเขียว งูสิง บ้างแต่เจ้าตัวนี้ไม่เคยจ๊ะเอ๋กันเลย เพื่อนบ้านเคยเล่าให้ฟังบ่อยๆ ว่าเคยเห็นงูเหลือมเลื้อยเพ่นพ่านในบริเวณบ้านผม ให้ระวังด้วย ไม่คิดว่าเขาจะอยู่ใกล้เรามากขนาดนี้ คือวงบ่อซีเมนต์ที่เขาอยู่ อยู่ติดกับบ้าน ห่างจากที่จอดรถประมาณ 2 เมตรเอง
ถึงแม้ว่าเขาจะช่วยกำจัด นก หนู ให้เรา คงเลื้อยขึ้นหลังคาโดยอาศัยต้นมะไฟเป็นสะพานหาอาหารกินใต้หลังคามาช้านานแล้ว แต่ตอนนี้เขาใหญ่โตค่อนข้างมาก ผมเลยอุดรูตรงวงบ่อซีเมนต์ไม่ให้เขาเข้าไปอยู่อีก ยายสายกลัวๆเหมือนกัน ขอบคุณนะที่ช่วยกำจัดนก หนูให้ ไปหาที่อยู่ใหม่เถอะนะ โชคดีเจ้าเหลือม
- บล็อกของ rose1000
- เข้าสู่ระบบ หรือ ลงทะเบียน เพื่อแสดงความคิดเห็น
- อ่าน 8286 ครั้ง
ความเห็น
rose1000
13 สิงหาคม, 2011 - 23:16
Permalink
คงไม่อร่อยมั๊ง
ถ้าจะผัดแล้วจะจับยังไง คงไม่อร่อยมั๊งพี่อ้วน
sam k.
13 สิงหาคม, 2011 - 23:42
Permalink
ลุงโรส
เจ้าเหลือมของผมก็มีอยู่ตัวหนึ่งอยู่ซอกกำแพงรั้งข้างบ้าน เจอครั้งแรกกองบนง่ามคาคบบนต้นไม้หลังบ้านเผอิญ ต้นไม้คลึ้มมากไป...เจออีกครั้ง2วันมาแล้วยาว1.50เมตรคงมาหาหนูกิน ผมกลัวจะมากินหมาชิสุของผมทำไงดีครับ(ถ่ายรูปไม่ทัน ขึ้นไปเอากล้องลงมาหายไปแล้ว)
rose1000
14 สิงหาคม, 2011 - 21:12
Permalink
พี่แซม
คงทำอะไรไม่ได้ เพราะเขาไปแล้ว ตัวไม่ใหญ่ด้วย ว่องไวกว่าตัวใหญ่ งูพวกนี้จะเชื่องก็ตอนที่กินอิ่ม โดยเฉพาะกินสัตว์ที่ตัวใหญ่กว่าตัวเขา ถึงตอนนั้นจึงจะจับเขาได้ง่าย ส่วนเจ้าตัวที่เจอที่บ้านผม ผมไม่ได้ทำอะไรเขา ปล่อยให้เขาไปตามทางของเขา แต่ก็พูดกับเขานะ(ทำเหมือนงูจะเข้าใจ)ว่าให้ไปอยู่ที่อื่น และรักษาตัวด้วย เพราะหมาแถวนั้นเป็นฝูงเลย งูก็งูเถอะ เจอหมาหมู่เข้าไปอาจเดี้ยงได้
วรพจน์ เอียดจันทร์
13 สิงหาคม, 2011 - 23:48
Permalink
ต่างคนต่างอยู่ดีที่สุด
ลุงโรศ ระวังนะครับไปปิดที่อยู่มัน ประเดี๋ยวมันขึ้นไปอยู่ที่สูงแล้วตกลงมาใส่บ่าจะว่าไง
การทำงานต้องรู้จริงทำจริงจึงประสบกับความสำเร็จ
rose1000
14 สิงหาคม, 2011 - 21:14
Permalink
บนหลังคาร้อน
บนหลังคาร้อน มันคงไม่ชอบ
ข้าวเหม่า
14 สิงหาคม, 2011 - 01:03
Permalink
ตัวใหญ่อยู่นะค่ะนั่น
ตัวใหญ่อยู่นะค่ะนั่น
rose1000
14 สิงหาคม, 2011 - 21:15
Permalink
ใหญ่ครับ
ใหญ่ครับ ยาวประมาณ 3 เมตร
นู๋หวึ่ง
14 สิงหาคม, 2011 - 03:26
Permalink
ลุงโรส
วิ่งเลยถ้าเป็น นู๋หวึ่ง ไม่ถ่ายแล้ว ตัวทำไมมันใหญ่ขนาดนั้นล่ะ
ชีวิตไม่ได้เกิดมา เพื่อยอมแพ้
rose1000
14 สิงหาคม, 2011 - 21:16
Permalink
อาหารดี
เนื่องจากอาหารถูกปาก ที่อยู่เย็นสบาย ก็เลยอ้วนท้วนอย่างที่เห็น
สายพิน
14 สิงหาคม, 2011 - 06:16
Permalink
ตัวใหญ่เลยลุงโรส
ตัวใหญ่เลยลุงโรส โชคดีที่มีตัวเดียว หากว่ามีเป็นคู่คงได้ลูกหลานอีกเป็นทีมเลยค่ะ
หน้า