มอบแด่น้องชายตัวโต โต๊ โต....

หมวดหมู่ของบล็อก: 

ถ้าเราเชื่อว่าความรักเริ่มต้นที่การให้  สิ่งที่เราต้องทำเป็นลำดับแรกคือเป็นฝ่ายมอบให้เขาก่อน

ใครกันนะเป็นฝ่ายเริ่มต้น?    ฉันถามตัวเองแบบนี้หลายครั้งค่ะ   ยอมรับว่าตลอดระยะเวลาที่ผ่านมานี้ฉันตกเป็นฝ่ายรับมาตลอด 

กองหน้าทีมบ้านสวนฯ นำทีมโดยน้องศิษฐ์แห่งบ้านนายูง เป็นคนแรกที่เลี้ยงลูกเข้ามาเดี่ยวๆและซัดตูมเข้าให้มายังฉันซึ่งยังยืนเป็นเป้านิ่ง  ฉันยืนเซ่อทำอะไรไม่ถูกอยู่พักใหญ่ๆ

ยังไม่ทันจะหายงงจากระลอกแรก   ระลอกสองจากอ้ายลำใยก็ประเคนมาจนถึงหน้าบ้านอีกครั้ง  

 ต่อจากนั้นอีกไม่นาน แบ๊คซ้าย ขวา ของทีม อาทิป้าต่าย  ป้าปุก พี่อวยพร พี่ยุพิน พี่อ้วน  ฯลฯ  ก็ทยอยส่งกล่องบ้าง ซองบ้างมาลงที่บ้านพัทลุง จนคนที่บ้านอดสงสัยไม่ได้ว่าฉันกลับมาพัทลุงคราวนี้พร้อมแผนการณ์อันชั่วร้ายอะไรหรือเปล่า เพราะมีกล่องถูกส่งมาจากคนแปลกหน้าให้ได้รับทุกวัน 

หลังจากงานกินดีมีสุขที่บ้านนกรำผ่านพ้นไป   ฉันก็คุ้นเคยกับกำลังจากกองกลางของทีมบ้านสวนฯมากขึ้น    อาทิ พี่แจ้ว+พี่อู๊ด  น้องโกโก้  พี่หยอย พี่เสิน พี่เก้ พี่แก่ พี่โจ พี่เล็ก คุณนายสุดใจ น้องจาจริง พี่รุณ+น้องบุญพา คุณอติศัย สาวน้อย เปรี้ยวส้ม ป้าเกี้ยว ไก่นาทาน น้องนนท์ น้องก้อย น้องอ้อ  ลุงพูน  และเจ้าของบ้านสวนฯ  

กองหลังของทีมก็มีไม่น้อยค่ะ  ฉันไม่สามารถจำชื่อล๊อกอินได้ทั้งหมดแน่นอน   แต่ได้แบ่งโซนไว้ดังนี้ค่ะ

โซนแรก.....ภาคเหนือตอนบน   นำทีมโดย  น้องกายส์ สาวสวยรวยเสน่ห์แห่งค่ายโตโยต้าล้านนา  ลงสนามเกือบทุกนัด   แต่ช่วงนี้การบ้านคงเยอะ  เพราะคนสวยๆมักมีคนชอบส่งการบ้านไปให้ทำ  จริงไหมจ๊ะ ?

โซนที่สอง....ภาคเหนือตอนล่าง  ที่จำได้แน่ๆคือ น้องอารีย์  กำแพงเพชรค่ะ   คนนี้ลงสนามทุกนัด แม้แต่เรื่องบ่นของพี่ยังกลายเป็นเรื่องสนุกของน้องเลย  ....ฮา

โซนที่สาม.....ภาคอีสานตอนบน  เท่าที่นึกออกตอนนี้คือศูนย์หน้าตัวเอ้ของเรานี่เอง   โฟกัส  ดิจิตอล  คนนี้รั้งตำแหน่งศูนย์หน้าประจำทีม ซึ่งยิงประตูฉันเป็นคนแรก   เล่นเอานายทวารอย่างฉันถึงกับยืนมึนไปเกือบสองเดือนทีเดียวเชียว

โซนที่สี่....ภาคอีสานตอนล่าง  อำนาจเจริญ   !!   ใครอยู่แถวนี้ยกมือขึ้น   ไม่มีนัดไหนที่ไม่เจอน้องอีฟ....น่ารักจัง !!

โซนที่ห้า....เขาเรียกว่าอะไรดีหล่ะ  ภาคอีสานพอกะเทินมั้งคะ  คืออยู่ตรงกลางระหว่างภาคกลางกับอีสานค่ะ    โคราชไงคะ  เท่าที่รู้ก็มีป๋าแซม และลุงโรส   แต่ยังไม่เคยไปเยี่ยมคารวะถึงสวนเลยค่ะ 

โซนที่หก......ภาคตะวันออก     นี่.....คนนี้เลยค่ะ     ป้าลัดค่ะ    รู้แต่เพียงว่าป้าลัดอยู่แถวภาคตะวันออก   แต่ไม่แน่ใจว่าจะเป็น ชลบุรี หรือปราจีนบุรีนะคะ   ท่านนี้เป็นแฟนพันธ์แท้ของหนูเลยนะคะ   ตามอ่านตามเชียร์ทุกนัด    ขนาดเรื่อง บ่น บ่น ของหนู   ป้าลัดยังอ่านเอาฮาเลยค่ะ .......ยอดจริงๆ ให้สองนิ้วโป้งเลยค่ะป้า  

ภาคตะวันออกยังมีอีกท่านค่ะ   พี่อวยพรแจกเมล็ดทานตะวัน  ตั้งใจว่าจะขอมาปลูกสักห้าต้น สิบต้น เพราะชอบเวลาดอกสีเหลือออกมาตัดกับใบสีเขียว  แต่พี่อวยพรส่งมาให้ปลูกได้ประมาณ สองไร่ ! หนูเพิ่งปลูกไปแค่สิบเม็ดเองค่ะ   เพราะที่ไม่พอ ที่เหลือว่าจะเอาไปคั่วแบบเม็ดก๋วยจี๊ ไม่ร้จะเวิรค์หรือเปล่า

โซนที่เจ็ด......ก.ท.ม และปริมณทลค่ะ   ที่จำได้ก็น้องมะโหน่งคนนึงแหละ อยู่นครปฐม  ทำงานในรังกล้วยไม้ไหนหรือเปล่าจ๊ะ  เพราะหนูสวยเหมือนกล้วยไม้ ฟาแรนฯ !     และยังมีสมาชิกใหม่อีกหลายท่านที่เป็นคน ก.ท.ม   ต่างก็เข้ามาแสดงความเห็นใจเรื่องรถติดกรุงเทพ   ที่จำได้ก็มี คุณหลิน ที่ยังต้องใช้เวรใช้กรรมในกรุงเทพอยู่ ทำบุญเยอะๆนะคะ   จะได้ไปอยู่บ้านนอกสักที  อิอิ

โซนที่แปด.....ลงใต้บ้างค่ะ  ภาคใต้ตอนบน    ก็มีป้าต่าย   พี่โจ จากสุราษฏร์   น้องบุญพา น้องแอน  จากนครศรีฯ โซนนี้สาวๆทำสวนแข็งขันจนหนุ่มๆอายเชียวค่ะ 

โซนที่เก้า.....ภาคใต้ฝั่งตะวันออก  ฝั่งนี้ติดอันดามัน ผู้คนจะไฮโซกว่าฝั่งบ้านเรา (พัทลุง)    ก็มีน้องต๊อกจากปะเหลียน  

อ้อ... แล้วก็ที่สำคัญสถานีหลักของเราก็อยู่ที่ตรังค่ะ  นางโยงนี่เอง   ชายแดนติดเมืองลุงห่างกันแค่เขาพับผ้าขวางกั้น   แต่เชื่อไหมคะ   ตั้งแต่เข้ามาวิ่งเล่นที่นี่  ยังไม่เคยได้รับของแจกจากที่ทำการแห่งนี้เลยค่ะ   แต่จะว่าไม่เคยได้รับก็ไม่ถูกซะทีเดียวนะคะ พูดแบบนี้เป็นกาให้ร้ายกันเกินไปหรือเปล่า    เพราะเวลาบุกที่ทำการทีไร ก็ไม่เคยกลับบ้านมือเปล่าเลยสักที   !!!

จึงสรุปได้ว่า การบ้านจากที่นี่ไม่นิยมส่งทางให้ไปรษณีย์มั้งค่ะ   แบบว่าถ้าอยากได้อะไร  ให้ไปเอาที่บ้าน เจ้าของบ้านเขายินดีให้ทั้งตัวและหัวใจ    ฮิ้ววววว !!!!

โซนที่สิบ....ภาคใต้ฝั่งตะวันออก ก็คือพัทลุงเราเองค่ะ    พี่หยอย   พี่แจ้ว   หมวยเล็ก คุณนายสุดใจ    และน้องไก่  ถึงแม้ใครเค้าจะว่าคนใต้ฝั่งอ่าวไทยเป็นพวกเถื่อนๆ  แต่ถึงจะเถื่อนยังไง ก็เห็นมีแต่สวยหล่อแบบเถื่อนๆอย่างนี้แหละ จริงไหม ??

โซนสิบเอ็ด ....ภาคใต้ตอนล่างค่ะ   เริ่มจากสงขลา  คนนี้สวยเดี่ยวๆค่ะ    แบบว่าเจอพี่เล็กที สาวพัทลุงต้องหลบทางให้ค่ะ  สูงยาวเข่าดีแบบนี้ มวยคนละรุ่นเลยค่ะ   ยิ่งคอนเฟริมแน่ชัดลงไปอีกด้วยขนาดของพี่อติศัย  ท่านนี้ก็จัดให้เป็นรุ่น เฮพวี่เวทได้สบายๆ  

 ถัดลงไปอีกหน่อยก็สตูลค่ะ   ป้าเกี๊ยว บารา  เจอกันที่งานกินดีฯ  ป้าเกี้ยวเสียงดัง ฟังชัด คีย์ไม่มีตกค่ะ ลูกศิษย์ลูกหาสบายใจ มือกดบีบี หูฟังแลคเชอร์ ก็ไม่มีเพี้ยน....     ต่อมาก็สาวน้อยค่ะ  ยิ้มสวยๆแบบนี้ยืนคู่กับเจ้าของบ้านต้องยิงฟันทั้งคู่นะจ๊ะ ไม่งั้นมองไม่เห็น  555   และยังมีเปรี้ยวส้มอีกคนนึงค่ะ   ทีมนี้ไปไหนทีต้องครบองค์      แบบว่าขับรถคนนึง  เนวิเกเตอร์คนนึง (ได้ข่าวว่าพาหลงตลอด) และกองเชียร์อีกคน  ขาดใครไม่ได้ค่ะ

ใต้ลงไปอีกหน่อย ถึงแม้ในความรู้สึกของเราจะมองว่าพื้นที่นี้เป็นพื้นที่สีแดง   แต่พี่เก้   พี่เสิน  พี่แก่ ยืนยันเป็นเสียงเดียวกันว่า ปลอดภัย  แต่ดูๆแล้วก็เชื่อค่ะว่าไม่อันตราย   เพราะขนาดน้อง จาจริง  ยังบอกว่า’ปลอดภัย’ เลยนี่คะ

ปัตตานี  คืออีกหนึ่งสถานีที่หมวยเล็ก  พี่โจ พี่หยอย คุณนายสุดใจ วางแผนไว้ว่าสักวันหนึ่งจะตีตั๋วรถไฟจากพัทลุง นั่งแบบถึงก็ชั่ง ไม่ถึงก็ชั่ง  ปลายทางที่สถานีวัดช้างไห้   ลงกราบขอพรจากหลวงพ่อทวดแล้วก็จะไปขอข้าวกินแถวๆนั้นสัก สาม สี่มื้อนะคะพี่  แต่ลูกประฉาบ เม็ดทุเรียนฉาบ   ไม่ต้องใส่น้ำตาลมากก็ได้ค่ะพี่  เพราะลำพังคนฉาบก็หวานจนระดับน้ำตาลสูงเกินแล้วค่ะ     

โซนที่หนึ่งโหล  ....สิบสองค่ะ    โซนนี้เรียกว่าโซนอินเตอร์เนชั่นแนลก็ได้ค่ะ   เพราะรวมมิตรทุกประเทศในโลก ยกเว้นประเทศไทยไว้ที่นี่คะ          คุณอ๊อดซี่   เป็นดั่งเช่นผู้ตรวจต้นฉบับเรื่องความถูกต้องในการใช้ภาษาไทยซึ่งขอขอบคุณมากค่ะ   เพราะการใช้ภาษาไทยที่ถูกต้อง เป็นสิ่งสำคัญมาก ยิ่งเป็นการเผยแพร่สู่สาธารณะด้วยแล้ว ยิ่งเป็นสิ่งที่ละเลยไม่ได้เลยค่ะ  

โดยส่วนตัวถือว่าการใช้ภาษาที่ถูกต้องเป็นการให้เกียรติกับเจ้าของภาษาและแสดงให้เห็นถึงภูมิปัญญาของผู้สื่อและผู้เสพค่ะ   คุณติ๊กกี้  แน่นอนว่าอยู่โซนอินเตอร์   เพราะดูสำเนาจากน้องชีร่าแล้วน่าจะเป็นเช่นนั้น   หนูหริ่ง (เรียกตามไก่)  อยู่ที่ไหนก็ไม่รู้ค่ะ   แต่ก็ลงสนามเกือบทุกนัดเหมือนกัน  ชื่อล๊อกอินจริงๆ   แปลว่าอะไรคะ    ลุงแอ๊ดอินเตอร์ค่ะ   ทำอาหารให้เราดูบ่อยๆ เดี๋ยวนี้ผู้หญิงลงสวน ผู้ชายเข้าครัวแล้วค่ะ

    จากที่สังเกตเห็นลุงๆบ้านสวนฯอายุยังน้อยๆกันทั้งนั้นเลย   เช่นลุงแอ๊ด  ลุงโรสงี้   แต่ห้ามเรียกสาวๆบ้านสวนฯว่าป้าเชียวนะถึงแม้จะอายุเยอะกว่าลุงๆก็ตามที  ไม่งั้นมีงอล !!!

ขอบคุณที่รักกันค่ะ  ....ไม่สำคัญว่าจะเล็กหรือใหญ่แค่ไหน  ไม่สำคัญว่าจะมากหรือน้อยเพียงไร แค่รู้สึกว่าเกิดความปิติจากการให้ก็เพียงพอแล้ว  ตัวฉันเองในฐานะที่เป็นผู้รับตลอดมา  วันนี้อยากเปลี่ยนมาเป็นผู้ให้บ้าง   

แบ่งปัน สร้างสรรค์ พอเพียง ....สโลแกนนี้ใครเป็นคนตั้งขึ้นหนอ  การแบ่งปันของชาวบ้านสวนฯฉันไม่รู้ว่ามากมายแค่ไหน  แต่ที่รู้แน่ๆก็คือการส่งของที่ระลึกให้เพื่อนๆในครั้งนี้ มีคนผวากลัวได้รับการบ้าน จนฉันตกใจว่าเกิดอะไรขึ้น

“พี่ครับ   ผมไม่เอาการบ้าน  เพราะตอนนี้เยอะมาก จนผมทำไม่ไหวแล้ว”   นี่คือข้อความที่ฉันได้รับจากน้องชายตัวโต๊ โต จากบ้านนายูง ตอบกลับมาหลังจากที่ฉันเขียนไปขอที่อยู่    จนฉันต้องตอบกลับไปว่า ไม่ใช่การบ้าน นั่นแหละร้านโฟกัส ดิจิตอล  จึงยอมส่งที่อยู่มาให้ฉัน  

แต่ก็ยังไม่วายระแวงว่า ....มันบ่ แม่นการบ้าน  แล้วมันคืออิหยังน๊อ  ????......แล้วใครเริ่มก่อนละจ๊ะ ?

ไม่ต้องกลัวค่ะ   ฉันไม่มีการบ้านให้ใครผวาหรอกค่ะ  มีแต่ของที่ระทึกเล็กๆน้อยเท่านั้นเอง  555++

มิตรภาพจะยืนยาวแค่ไหน  ขึ้นอยู่กับความจริงใจที่มีให้แก่กัน  .....

ขอบคุณสำหรับความจริงใจที่เป็นจุดเริ่มต้นของมิตรภาพที่ยืนยาวค่ะ  ....... 

**เพิ่มเติม**   แฟนคลับท่านใดที่หมวยเล็กไม่ได้เอ่ยชื่อไว้ขออภัยด้วยนะคะ  ช่วงอ่านคอมเม้นท์ก็จะจำได้ แล้วจะมาเติมว่าใครอยู่โซนไหนค่ะ ***


 

 

ความเห็น

Kiss หมวยเล็กจ๋า พี่อ่านบล๊อกน้องจนเนือยแล้วนิ บอกแล้วว่าให้เขียนเรื่องสั้น เย็บเป็นเล่มแล้วแจกเลยน้อง จะได้อ่านแบบไม่ต้องเว้นวรรค มากินข้าวเที่ยงกับพี่ดีหวา.....:bye: พี่เก้

..โอกาสไม่ได้มีทุกวัน..

 

เพราะพี่สองคนนั่นแหละค่ะ    ที่ทำให้หนูเศร้าตอนจากกัน  

เพราะตลอดเวลา  พี่เก้  พี่เสิน  เรียกให้หนูกินข้าวตลอด      พูดแล้วก็คิดถึงจัง 

ก่อนอื่น ขอบคุณที่อนุญาติให้เรียกพี่...555 และขอบคุณล่วงหน้าสำหรับของฝาก ดีใจนะ ที่ได้รู้จักพี่สาวที่แสนจะน่ารัก ความรู้สึก ที่ได้เข้ามาในบ้านนี้ คงจะไม่แตกต่างกัน..บ้านที่อบอุ่นเสมอๆ

Laughingทำวันนี้ให้ดีที่สุด เวลาชีวิตน้อยลงทุกวัน

ดูหนังลุงให้หนุกเลยนะคะ   อย่าลืมแบ่งให้นายหัวดูด้วยล่ะ   :uhuhuh:

:love: แม่คุณเอ้ย ใจดีจัง :good-job: :uhuhuh:

:cute: ขอบคุณค่ะ :beg:

""

 

มาแรงเหลือเกิน    แซงน้องแดงอุบลมาเลย  555

พี่หมวยเล็ก ถึงแม้บล็อกแต่ละบล็อกของพี่จะเต็มไปด้วยตัวอักษร ซึ่งแตกต่างจากหนูที่จะชอบใส่รูปมากไป อิอิ แต่ก็ไม่ทำให้น่าเบื่อยิ่งอ่านยิ่งน่าติดตามไม่จบ หยุดไม่ได้่ค่ะ ขอบคุณมิตรภาพดี ๆ จากบ้านเรา...บ้านสวนพอเพียง ขอบคุณที่จดจำน้องได้ เพราะน้องชอบไปฮา ความลำบากของพี่ อิอิ ตอนนี้น้องคิดว่ามีพี่สาวที่น่ารักเพิ่มขึ้นอีกคนแล้วล่ะค่ะ ....เอ๊า มาช่วยเพื่อนศิษฐ์ เพื่อนตัวโต๊ โต ลุ้นของที่ระลึกกันดีกว่า ฮาาาา...

แบ่งปัน สร้างสรรค์ พอเพียง

 

เราถามหลังไมค์แล้วว่าไม่ใช้การบ้าน..55555..แต่กลัว ๆ อยู่..อิอิอิ..ลุ้นจนตัวโก่ง..:uhuhuh::uhuhuh:

 

ตัวจริงเสียงจริง    จำได้แม่นๆ     555   แต่งดรับการบ้านเหมือนกันนะจ๊ะ

โอ้โหพี่หมวยร่ายยาวเลยครับ...อ่านไปขำไป สนุกดีพี่....ว่าแต่ของผมกล่องไหนพี่..55555...ขอบคุณมาก ๆ นะพี่..ดีนะที่ตอนนี้เข้าพรรษา  ไม่ค่อยเหมาะกับการปลูกกล้วยไม่งั้นคงได้ขุดหน่อกล้วยส่งไปให้แน่ ๆ ครับ..555

 

หน้า