ขอบคุณอย่างเป็นทางการ

หมวดหมู่ของบล็อก: 

ร้บของฝากมาตั้งมากมาย....บ้างอย่างก็ปลูกแล้วแต่ก็ไม่สำเร็จก็มี...คุณครูที่ให้มาก็ยังไม่เห็นนักเรียนส่งการบ้านซักที...ก็ขอเรียนแบบคุณแก้ว...ขอบคุณในน้ำใจอันยิ่งใหญ่ของ สมช.บ้านสวน

อันนี้ของน้องใสพันธ์  ......ถั่วศุภโชค...เพาะไปแล้ว 5 เมล็ด ไม่ประสบความสำเร็จ..ต้องลองใหม่....ขอบคุณน้องอีกครั้งคะ

นี้ของสาวภูธร...ที่จริงมีมากกว่านี้แต่เพาะและส่งการบ้านไปบ้างแล้ว และแจกเพื่อนที่ทำงานไปก็เยอะ....ขอบคุณสาวภูธรคะ

นี้ของพี่สายพิน ...ส่งมาเป็นของฝากเมื่อวันที่ 4 สิงหาคม 54 ใช้กระดาษ A4 พับเป็นซองน่ารักมากเลยเก็บไว้เป็นแบบเผื่อใช้ส่งให้ท่านอื่นบ้าง  เมล็ดพันธุ์ยังไม่ได้เพาะเลย  รอฝนแล้งสักนิดแล้วค่อยส่งการบ้าน...ขอบคุณพี่สายพินคะ

นี้ของพี่หยอย...พี่คนหนึ่งที่หมายมั่นว่าต้องไปหาที่บ้านให้ได้แต่ยังไม่มีโอกาสเลย...เมล็ดฝ้ายให้มาเยอะกว่านี้แต่เอาไปปลูกที่บ้านกลางนาแล้ว...ยังไม่ได้ไปดูผลงานเลย...สงสัยไปกับน้ำเหม็ดเสียแล้วก็ไม่รู้  ขอบคุณพี่หยอยคะ

สิ่งนี้เพิ่งได้รับเมื่อวันที่ 19 นี้เอง ถูกใจป้าเลย..จากน้องหมวยเล็กจ๊ะ  ขอบคุณน้องมากๆ คะ

  นี้วอร์เตอร์เครส...และเมล็ดอะไรหน่าลืม...จากย่าตอน..ปลูกแล้วได้กินวอร์เตอร์เครสแล้วด้วย  ขอบคุณย่าตอนคะ

และอโวคาโด...จากคุณโจ  ผลไม้ชื่อต่างประเทศที่ไม่คิดว่าจะมีปลูกในเมืองไทย  ลูกใหญ่มากเส้นผ่าศูนย์กลาง 5 นิ้ว ถูกใจอย่างแรง ขอบคุณคุณโจคะ

นี้ไงน้ำใจของพี่น้องชาวบ้านสวน.....ขอบคุณน้ำใจจากทุกท่านอีกครั้ง...และขอบคุณ ผญบ.โสทร....รักบ้านนี้ที่สุดเลย ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

ความเห็น

ป้าต่ายครับ  การบ้านเยอะมาก ๆ ครับน้ำใจมีให้มากมายจริง ๆ ไปดีกว่ากลัวการบ้าน..:crying2:55

 

กลัวเหมือนกัน แต่กลัวไม่มีที่ปลูก...กลัวย 2 หน่อ กำลังงามสูงเกือบ 1 เมตรแล้ว...รอดูว่าจะมีลูกไหมถ้ามีลูก ป้าต่ายดังทั้งซอยแน่ กลัวยกระถางออกลูก 555555

คิดให้แตกต่าง...แต่อย่าแตกแยก

กล้วยไม่เป็นหมันครับ...รับรองดังแน่ ๆ ครับ..5555...อย่าลืมเอารูปมาให้ชมนะครับ..ผมจะได้เปิดตลาดขายหน่อกล้วซะที่ 55555...

 

ชื่นชมๆ :good-job:

สนใจรับการบ้านไหมคะ.....อิอิอิ หาที่ปล่อยของ

คิดให้แตกต่าง...แต่อย่าแตกแยก

การบ้านเยอะแยะเลย หุหุ ยังมีถังพอใส่ไหมคะ

ชอบตุ๊กตา  น่ารักจัง :admire2:

 

ถังหาได้เรื่อยๆ คะแต่ไม่มีที่วางถังนี้ซิลำบาก จะขนไปไว้ที่บ้านกลางนาก็สงสัยตายเรียบเพราะไม่มีใครดูแล ห่างจากที่บ้านอยู่ตั้ง 30 กิโลไปดูแลไม่ได้...ตุ๊กตาหินทรายคะได้มาจากเชียงใหม่หลายปีแล้วลูกสาวซื้อมาให้..ค่าที่หนีเที่ยวกลัวแม่ตีเลยซื้อของมากำนัล 

คิดให้แตกต่าง...แต่อย่าแตกแยก

นักเรียนขยัน..เลยได้รับการบ้านไม่ขาดสาย...เอาใจช่วยนะคะ

ชีวืตที่เพียงพอ..

เรื่องทำการบ้านไม่กลัวเลย..แต่ขาดที่ว่างอุปกรณ์นี้จนใจจริงๆ ....ชมจันทร์เลื้อยขึ้นไปอยู่บนหลังคาบ้านแล้ว...เริ่มเลื้อยเข้าบ้านคนอื่น..สงสัยต้องตัดทิ้งบ้างแล้ว แต่เสียดาย...ดอกกำลังเพียบ

คิดให้แตกต่าง...แต่อย่าแตกแยก

เข้ามาชื่นชมผู้ให้และให้กำลังใจผู้รับค่ะ

 

 

msn:lekonshore@hotmail.com

ชีวิตคนเรานั้นสั้นนัก จงมีความสุข สนุกกับชีวิต อย่ามัวคิดอิจฉาใคร

หน้า